Autorytet w życiu młodego człowieka cz. 1

    Czytasz słowo: autorytet. Jaki obraz powstaje w Twojej głowie? Pierwsze myśli związane z tym określeniem. Prawdopodobnie powiążesz to z kimś kogo szanujesz, w pewnym stopniu chciałbyś naśladować. Mówi się, że każdy człowiek ma w życiu jakiś autorytet. Dla jednych będzie to Robert Lewandowski, Margaret Thatcher, a dla innych serialowy Jon Snow. Jeśli oglądasz dużo telewizji skojarzenie może zaprowadzić Cię do lekarza występującego w reklamie nowej pasty do zębów :)

    Uznając przyjętą ogólnie definicję słowa autorytet możemy stwierdzić, że autorytetem może być osoba, instytucja, organizacja, która ma dozę zaufania i uznania publicznego. Ja jednak chciałbym się skupić na osobowym autorytecie. Na tym kto jest stawiany na piedestale jako wzór do naśladowania. Czy uważacie, że to jakich ludzi uznajemy za wartościowych wiele mówi o nas samych?

    Czy młody człowiek potrzebuje autorytetu? Moim zdaniem - jak najbardziej. Nastoletnia część życia to moment, w którym kształtuje się nasz pogląd na świat. Rodzice często zapominają, że życie nastolatka to nie tylko szkoła, spotykania kolegów i krycie się z piwem, czy papierosami po krzakach.  Są to pierwsze silniejsze relacje międzyludzkie. Odkrywanie jak wygląda świat - rówieśnicy okłamują dla własnych korzyści, lub dla uniknięcia odpowiedzialności. Dla słabych często nie ma szacunku. Odnajdywanie siebie samego w złożonym świecie. Czy nie jest to mały samouczek życia dorosłego?

    W tym okresie formują się również wartości. A czy nie tworzymy ich bazując na autorytetach? Dla dziecka jest nim rodzic. Dorastając widzimy coraz częściej, że "dorośli" nie zawsze mają rację. I nie zawsze ich rady dają spodziewane efekty. Poza tym, bądźmy szczerzy. Czy każdy z nas ma szczęście mieć takich rodziców, którzy mogą być autorytetem na całe życie?

    Idąc tym tropem, nastolatek szuka kogoś, kto da mu cel. Kogoś kto powie mu jak powinien się zachować, wyglądać, co jest w życiu ważne. Gdzie (w większości) młode osoby spędzają najwięcej czasu? Panie i Panowie przedstawiam platformę, która ilością oglądających przewyższa telewizję. Witamy na YouTube.

W 2014 roku YouTube posiadał 16 mln polskich użytkowników. Wtedy było to 76% naszych internautów.

    Zapewne nie jesteście zdziwieni jeśli powiem wam, że ta platforma to wylęgarnia autorytetów dla młodych ludzi. Tylko często ani dorośli, ani nastolatkowie nie używają tego słowa w odniesieniu do twórców. Jeśli teraz chcesz zaprzeczyć temu w jaką stronę idzie mój tok rozumowania - zadam Ci następujące pytania.

    Jak określić człowieka, które Twoje dziecko ogląda godzinę dziennie? Jak opisać zachowanie, gdy nastolatkowi nie chce się powtórzyć angielskiego, a potrafi czekać 3 godziny w kolejce po autograf? A co ze zjawiskiem, gdy nastolatek nie ma ujednoliconego poglądu na świat,  ulubiony autor powie, że parada równości/marsz niepodległości jest dobry -  BO TAK, a Twoje dziecko zaczyna być zagorzałym zwolennikiem CZYIŚ opinii? Od dzisiaj tato będę uczęszczał na każdy manifest!

    I to jest miejsce, gdzie my - młodzi ludzie szukamy często autorytetów. Bo i ja byłem w gimnazjum, na podobieństwo moich kolegów ubierałem się na wzór sławnych youtuberów. Dla mnie to minęło w momencie, gdy skończyłem 16 lat. Ale niektórzy robią to do dzisiaj. Są wyjątki od podobnych zachowań - ale z ręką na sercu jestem w stanie stwierdzić, że większość stara się naśladować celebrytów internetowych. Może ktoś z was stwierdzi, że społeczeństwo jest głupie, a mądrzy ludzie będą wiedzieli co zrobić. Pytałem "Czy uważacie, że to jakich ludzi uznajemy za wartościowych wiele mówi o nas samych?". A teraz zdefiniujcie sobie pojęcie demokracji.

    Co myślicie o moich przemyśleniach? Jestem ciekawy waszych opinii. W części drugiej skupie się bardziej na tym co przekazują twórcy na YouTube i udowodnię, że internetowe autorytety zostały stworzone przez - Minecrafta :) (niegdyś szalenie popularna gra)

Zapraszam do zaobserwowania, nie przegap następnej części :)