Chorość i zdrowość i lek na to

Poproszono mnie na pewnej zawodowej stronie, jako polecanego przewodnika na Lubelszczyznę, o opinię a propo ' s najlepszej knajpy w mieście.

Mój typ jest jeden - niepodważalny, ulubiony i jedyny.

Głównym kryterium jest smak potraw, a ten jest doskonały, pomniejsze kryteria dotyczą niebanalnego wystroju

(Miałam kiedyś gościa z Australii, z którym nie widziałam się kilka dekad i miast czule wspominać, zachwycaliśmy się potraw smakiem)

Myślę, że to za rekomendację wystarczy

Tak więc wrzucam nazwę restauracji

Pod moim komentarzem pojawia się komentarz innego przewodnika, że przecież pajęczyny...

Hm, nigdy pajęczyn tam nie zoczyłam, acz zrzucam to na karb braku u się uważności, więc piszę, że mnie w sielskości - anielskości pająk nie przeszkadza

Pojawia się komentarz drugi, już od kogoś innego, też nieproszonego przewodnika :

- Jeszcze trzeba ten obiad donieść wsobnie przynajmniej do toalet miejskich pod Zamkiem.

(??????)

Po pierwsze zrazu nie do końca komentarz rozumiem, po drugie zaczyna mi powoli dzwonić

Pytam się siebie:

- Promisie co łączy te dwie osoby?

Promiss odrzeka:

- naPisoplucie

Iluminacja się włącza - przecież właściciel knajpy jest mocno pisolubny

Rzecz w tym, że to nie odbiera smaku tam potrawom

Nie powinno...

Za chwilę namysł - MNIE nie odbiera, może im tak

Za chwilę namysł następny - nie TYLKO mnie nie odbiera, rezerwację ciężko tam uczynić, najbardziej oblegana knajpa w mieście

Finalny namysł :

Jak trzeba być masochistycznym i z powodu animozji politycznych jeść ohydne żarcie obok w knajpach i jeszcze te knajpy polecać, mimo, że nikt tych osób o polecanie nie prosi...

Wciąż się dziwię...

To ponoć oznaka młodości

Wewnętrznej - rzecz jasna :-)