Życzenia i kolejny punkt programu, który gdzieś tam uskuteczniam

Zamykam rok 2020 symptomatycznym zdjęciem i numerem trzydzieści dwa, który brzmi: 

Dziękuj...

Dziękuj, gdyż to właśnie ta wibracja uniesie cię, miast dołować

Dziękuj od samego rana, z końcem roku i jego początkiem

Dziękuj

Bo tak

Zatem dziękuję za miniony rok, osobisty i zawodowy i za wszystko co ów przyniósł

Dziękuję za bliskich, dziękuję za licznych turystów

Dziękuję za przyjaciół, dziękuję za tych, którzy odeszli i za tych co powrócili

Dziękuję za tych, którzy notorycznie, nienachalnie i zawsze przy mnie są 

Dziękuję za ciepłe łóżko, psa w nogach, słuchawki na uszach

Dziękuję za kawę z ekspresu, żarcie w lodówce i sprawny samochód

Dziękuję za zdrowie i drobne dolegliwości

Dziękuję za pracę i płacę

I mogłabym tak długo, lecz skończę w tym miejscu litanię, ponieważ i tak z reguły nikt przy zdrowych zmysłach nie dotrze do tego punktu

Skończę pewną konstatacją

Dziękuję za mnie i świata zamaskowanie, które przyniosło olśnienie, że poczucie szczęścia wcale nie zależy od tego czy możemy dalej kręcić się w chomiczym kołowrotku

To daje jedynie zapomnienie

Poczucie szczęścia tkwi głęboko pod kowidową maseczką

Tam go szukajmy

I niech to będą życzenia na zbliżający się Nowy Rok

Wszystkiego w nim najlepszego Promiss życzy..