Kalendarz „P&P” 2017. Wstęp: Cohen, Vera

Pomysł

Na pomysł Kalendarza Poetyckiego wpadłem w początkowych dniach września oglądając fotograficzną dokumentację Adama Walanusa z Festiwalu Miłoszowskiego w Krakowie.

Moją uwagę przykuła fotografia Krystyny Lenkowskiej – duża kolorowa pop-artowska plama, świetnie zakomponowana. Pomyślałem: idealny materiał na plakat z poetką /poetą/ w roli głównej. A gdyby tak dodał drugi ‘plakat’, trzeci? No i wymyśliłem Kalendarz. Zaczynając od pop-artowskiej Lenkowskiej.

fotografia Krystyny Lenkowskiej Adama Walanusa
całość reportażu Adama Walanusa z Festiwalu im. Czesława Miłosza w Krakowie

Poeci nigdy nie byli bohaterami kalendarzy. Więc będą. Największe polskie osiągnięcia końca xx wieku to Literackie Noble dla poetów: Czesława Miłosza i Wisławy Szymborskiej.

Kalendarz jest niekomercyjny i za darmo udostępniany w sieci Internetu, opracowywany był też za darmo. Ze względu na kryteria doboru bohaterów ma charakter edukacyjny.

Łączna ilość kart 20 dla wygody Czytelników. Tyle ile mieści się na jednej stronie czasopisma internetowego. 12 polskich poetów i artystów. Oraz 8 zagranicznych gości.

Polscy Poeci i Artyści

Poezja nie jest samotną wyspą i nie może być rozpatrywana w oderwaniu od innych dyscyplin. Stąd założona z góry obecność przedstawicieli polskiej sztuki:

- awangardę teatralną reprezentuje Rena Mirecka ze słynnego Teatru Laboratorium Jerzego Grotowskiego.

- awangardę muzyczną: zespół „Lotto”

- współczesną wokalistykę reprezentuje Jorgos Skolias demonstrujący jednocześnie: śpiew klasyczny, jazzowy, techniki alikwotowe /gardłowe/

- a będące na fali środowisko muzyków grających do tańca Gabriela Mościcka.

Leonard Cohen

cdn8.openculture.com duży format

Karta z Cohenem miała wprowadzać w temat kalendarza a jednocześnie wskazywać na środowisko kanadyjskich poetów, z którymi związany był Cohen.

Miała honorować całe te środowisko. Mało znane, ale w mojej opinii mające bardzo mocne teorie poezji.

Zostało ono pokazane w filmie z okazji jubileuszu Cohena „I’m a man’ z 2005 z koncertu w Australii. Widziałem ten film kilka lat temu w polskiej telewizji. Z archiwów kanadyjskich z lat 60-tych pokazano rozmowę z poetami, z którymi Cohen był zarówno ideowo jak i organizacyjnie. Niestety filmu tego na You Tube nie ma! Już pracowałem przecież na kartę z Cohenem – to wiem. Są zablokowane. Były kilka lat temu…

„Poeci – nieuznawani prawodawcy świata” –
taka jest definicja Poezji przedstawiona przez środowisko poetów Kanadyjskich

Ciężka i mocna teoria. I warto nad nią się zastanowić przeglądając karty kalendarza, traktując je jako inspirację do własnych poszukiwań. Kalendarz jest tak samo poważny jak i jest też dobrą zabawą – kalendarz jest zawsze lekką formą, popularną, z przeznaczeniem dla wszystkich. Egalitarną, nie elitarną.

Uprawianie poezji również jest egalitarne – każdy może pisać wiersze bez żadnych barier – a jednocześnie bardzo trudne. Jim Jarmusch prestiżowy i znany amerykański reżyser powiedział przy okazji swojego ostatniego filmu poświęconego poetom, że nigdy nie poznał poety, który utrzymał się z pisania. Film ten „Paterson” /2016/ akurat w dniu dzisiejszym wchodzi na polskie ekrany!

Cohen śpiewał dla wszystkich

‘Suzanne’, Montreal Jazz Festiwal, 2008

messalina79

Website, Facebook, Wiki.pl, Wiki.en

Kryterium doboru

Poetów w Polsce jest bardzo wielu i Kalendarz nie miałby końca gdyby chciał ich wszystkich uhonorować. Dlatego kryterium doboru było dość proste:

Po pierwsze – poeci aktualnie żyjący i biorący aktywny udział w życiu literackim.

Po drugie - poeci multidyscyplinarni: publikujący wiersze, piszący eseje, biorący udział w festiwalach literackich, tłumaczący poezje, wydawcy, redaktorzy czasopism, organizatorzy festiwali, etc. Spełniający przynajmniej 3- 4 z tych wyróżników.

Poezja jako relacja

Po trzecie: kalendarz ma pokazać Czytelnikom różne formy relacji poetów z Czytelnikami:

      * poezja dostępna Czytelnikowi poprzez tłumacza: Lenkowska
      * poezja klasycznie drukowana: Bolec, Kurylak,
      * poezja festiwalowa: Wiedemann
      * dwujęzyczna poezja emigracyjna: Małek, Gulla
      * poezja prezentowana wyłącznie w sieci: bloger Strof
      * performance: Sipowicz
      * poezja idąca wraz ze swoim środowiskiem kulturowym: Szociński wraz z kulturą Bieszczadników
      * poezja jako tekst pieśni prezentowana autorsko na koncertach: Cohen, Dylan, Patti Smith, Vera Polozkova
      * rekonstrukcja starożytnych poematów: Pringle,
      * otwarcie nowoczesnej poezji poprzez ryzyko wydawnicze: Ferlinghetti, wydawca poematu Alana Ginsberga „Howl”
      * i nowy gatunek poezji zapoczątkowany w 2008 roku: „Poezja Sieciująca”, Networking Poetry, Surfing Composition. Na zawsze w sieci, nieprzekładalna na druk: bloger „publicysta”

W tych 11 modeli uprawiania poezji zmieścić można wszystkie inne obecne formy i mutacje.

Poezja jako założony poziom trudności formalnych i technicznych

Czwarte kryterium jest takie, że Kalendarz stara się pokazać

* bardzo rzadkie i oryginalne kierunki w poezji - tutaj głównie poezję inicjacyjną Bolec, solipsystyczną Kurylaka i bieszczadników Szocińskiego

* emigracyjną poezję Gulli i Małka pisaną w języku angielskim i polskim . Dla publiczności polskojęzycznej i anglojęzycznej.

* sprawność w posługiwaniu się środkami typowymi dla performance – Sipowicz.

* swobodę i multidyscyplinarność charakterystyczną dla najlepszych festiwali poetyckich – Wiedemann.

* multidyscyplinarność niezbędną do jednoczesnego: pisania tekstów, grania na instrumencie, komponowania i aranżacji piosenek i pieśni, również na zespół, umiejętność nagrywania w studiach, umiejętność występu przed każdą publicznością – kameralną, telewizyjną, klubową i stadionową. Bob Dylan, Patti Smith, Leonard Cohen, Vera Polozkova.

* przyswojenie trudności związanych z posługiwaniem się starożytnymi instrumentami i tekstami – Pringle.

* publikacja wyłącznie w sieci z założoną anonimowością – bloger o nicku „Strof”.

* sprawność technik blogerskich: Poezja Sieciująca wytwarzana technikami blogerskimi, zasieciowana celowo z elementami Internetu – bloger „publicysta”.

Kalendarz akcentuje 3 środowiska poetyckie,

Kalendarz podkreśla znaczenie dla rozwoju poezji na całym świecie 3 środowisk popularnych poprzez swoich wybitnych przedstawicieli: kanadyjskie środowisko poetyckie poprzez Leonarda Cohena, nowojorski Underground poprzez Boba Dylana i Patti Smith oraz San Francisco Renessaince przez Lawrence Ferghlinettiego

Michela Houellebecq’a,

Akcentuje nie przypadkiem wybitnego Francuza Houelleceqa ze względu na jego życzliwy stosunek do polskiej poezji, Polski, i poezji emigracyjnej

Ai Wei Wei,

Po 12 kartach z polskimi twórcami Kalendarz umila podziwiany na całym świecie performing Ai Wei Wei „Zodiac”.

i Verę Polozkovą – Vera śpiewa dla wszystkich