Koniec wakacji:) Dziennik internetowy marzec-wrzesień 2016

tripadvisor.com

na fotografii: malownicza trzypoziomowa kawiarnia e-Libera krok od renesansowego starego rynku w Przemyślu. Tutaj melduję się po przyjeździe do Przemyśla. Piękny drzewostan: świerki, jabłonie, grusze, rzadki czarny orzech. W tym sezonie byłem odstrzelony w czarny duży kapelusz pilśniowy, biała koszula, czarne aksamitne dzwony, wysokie czarne skórzane trzewiki no i czarna marynara:). Pióra do połowy żeber:) Prawie jak Tasya van Ree:)

W tym roku – osiągnąwszy wiek który do tego upoważnia – mogłem wakacjować od końca marca do końca sierpnia.

Wykonując dość intensywnie inne rzeczy: odpalić festiwal *Th’Republic of Poets* zaproponować Olimpiadę Poetycką na październik 2018, otworzyć konto na FB, zaktualizować Twitter, wymienić okulary, opublikować kilka tekstów.

Zaliczyłem 2 razy Przemyśl (w sumie prawie miesiąc) i po razie Toruń i Wrocław, oraz moje ulubione tereny na przedpolach Bieszczad.

Wrocław robi duże wrażenie i na pewno jest nr 1 w Polsce, Toruń i Przemyśl też odstrzelone i też robią wrażenie. Kłopot z opowieścią jest taki, że nawet fotografie nie mogą tutaj dodać barw, gdyż w miastach tych, zwłaszcza w Przemyślu jest inne światło. Trzeba tam po prostu być.

Z wycieczek na moje ulubione połoninki i góry /Kopystańka, etc./ trzeba było zrezygnować – upał do +50 C w słońcu:) Pierwszy raz od lat 70-tych xx wieku zmuszony byłem iść pod parasolem. Plecak trzeba szykować na lipiec 2017. Na dodatek wszedłem na źle oznaczony szlak Huwniki – Koniusza, Gruszowa i ponad godzinę wędrowałem po dzikich lasach i chaszczach. Niedoświadczony turysta mógłby dostać histerii – zabłądzić w dzikich ostępach to nie żart i kręcić się w kółko po fatalnym szlaku:)

Jeżdżę najtańszymi środkami komunikacji od lat 70 tych – ekologiczny styl życia - i kilka uwag o dworcach. Wiele z nich robi wrażenie i widać, że władze miast nie zmarnowały czasu i pieniędzy: Bydgoszcz, Poznań, Toruń, Przemyśl, Czy w wielu innych małych i dużych miastach. Niestety jest kilka miast gdzie dworce straszą nieobecnością gospodarzy i rad miejskich.

Europosłowie, posłowie i radni zamiast pisać o piłce wodnej w Tadżykistanie, kłócić się o nie swoje sprawy w których nie brali udziału - jak powstanie I „Solidarności”, czy robić słitfocie powinni się wziąć do roboty i zlikwidować te kurne chaty.

Są biura poselskie, pieniądze z naszych kieszeni, blogerzy i fejsbukowicze czy twitterowcy nie będą odrabiać za kogoś lekcji.

Tak jak w podstawówce czy liceum: jedni wagarowali, balangowali na prywatkach, pili wino z kobietami i śpiewali a potem chcieli zżynać na klasówkach od prymusów. Dość.

Gadu gadu papuga kakadu.

Poeci też nie będą pisać „dziadów”, „satyry na leniwych chłopów” i „krokodyla kup mi luby” bo napisali to kilka wieków temu.

Zawinięcie się na wiadomości telewizyjne i prognozę pogody – podstawowa rzecz w miejscowościach turystycznych – może spowodować urazy psychiczne. Najpierw trzeba wysłuchać wiadomości wyłącznie politycznych, potem 15 minut o sporcie, a następnie kilkudziesięciu reklam o konieczności zapobiegania popuszczania moczu w stringi, prostacie, wzdęciom, czkawce, chrapaniu, wypadaniu zębów, włosów, malowaniu rzęs, warg, policzków, paznokci. Włos się jeży na głowie:)

Czego też polski słynny i dumny naród – a tak wynika z tychże telewizyjnych reklam – w 20% ma zgagę? Ach czemuż myszko ach czemóż dręczy cię ta zmora? Czyżby Putin z Puszkinem sypali szarą sól do kiełbas? Czy Trump z amerykańskimi żydami?

I tak dalej – pisz to samo co 10 lat temu i tyz będzie piyknie:)

Póki co lato trwa i trzeba iść się poopalać.

Od ostatnich moich notek z przed wakacji „Climbing Mountain” Bonamassy osiągnął już prawie milion wejść, wystawa O’Keffee przejechała już cały świat i FB, „Soundgarden” odpalił nowy clip, i zacznie się chyba era „L.P” – takie są moje przewidywania. Tasya van Ree nadal podbija świat.

No i poznałem Anię Furman.

Ale o Ani będzie przy okazji odpalania fragmentów mojego nowego projektu (od 2014) a mianowicie poetyckiej prozy „500 obrazów”.

                                Climbing Mountain: Bonamassa i chórek