Poeci narodów Ameryki Łacińskiej w tłumaczeniu K. Rodowskiej

                

 

               Fredy Chikangana

               ( z narodu Yanakona, Kolumbia )

 

 

               RAK

 

Życie spotyka nas, znów je zaczynamy,

pewni, że byliśmy wszystkim i niczym.

Zasnęliśmy w kwietniu,

obudziliśmy się w marcu.

Jestem rakiem i chodzę do tyłu.

Nie zatrzymujcie mnie.

 

 

 

              Morela Maneiro

              ( z narodu Kariña, Wenezuela )

 

 

              INWOKACJA DO SELVY

 

Czcigodni stworzyciele wszystkiego:

Ojcze-Słońce, czuwaj nad nami,

Babko-Ziemio, płaszczu ochronny,

Laguno – mroczne oczarowanie,

Góro – strzeż naszych braci,

Rzeki naszych pradziadów, wysłuchajcie ich,

Wiatry, bądźcie przyjazne naszym synom,

Panujący nad zwierzętami, wspomagajcie nasze wnuki,

Minerały podziemne, odmierzajcie kroki naszych prawnuków,

Fale czasu, bądźcie naszą fortyfikacją,

Śpiewem pająków, żniwem siedmiu słońc.

 

                  

 

              Ariruma Kowii

              ( z narodu Quechua, Ekwador )

 

         

               JESTEŚMY KONDORAMI

 

 Jesteśmy kondorami, jesteśmy pumami,

jesteśmy świętymi wężami boa,

jesteśmy sercem, pulsem matki-ziemi,

jesteśmy jej synami, jej trzewiami,

jesteśmy odbiciem jej snów,

jesteśmy jej pokojem, jej brzaskiem.

 

 

 

               José Angel Fernandez

                ( z narodu Wayuu, Wenezuela )

 

                

               PRZYJACIELU MÓJ

 

Rozpoczynam tę pieśń,

przyjacielu mój, stary Wierchu,

teraz, gdy przybywasz, niosąc zapach kwiatów,

przyjacielu mój!

Oto rozpoczynam moją pieśń:

powrócisz tu, na ziemię, na białym koniu,

odziany w białe poncho,

w białym kapeluszu na głowie.

Będziesz ujeżdżał wiecznotrwały czas

i powrócisz, przyjacielu mój,

w postaci deszczu.

Powrócisz na ziemię, jadąc na białym koniu.

           

 

           

           Maria Clara Sharupi

           ( z narodu Shuar, Ekwador )

 

 

          TWÓJ GŁOS TAJEMNY

                 Wiersz dla Ojca-Stworzyciela

 

W twej mądrości, z miłością

ukształtowałeś człowieka:

w nim było już moje imię

i wszystkich twoich dzieci

W koronach drzew

stworzyłeś chóry ptasie,

niezwykłą serenadę co pieści mą skórę

każdego poranka

 

W sercu ziemi

zasiałeś ziarno,

w dłonie dziecka

złożyłeś chleb codzienny,

w bruzdach życia

wyryłeś oblicze starca,

 

W dłoniach zbierasz

czułość i łzy swoich dzieci,

wodospady zrywające kajdany,

rzeki w których gromadzą się ryby,

porty, które osłaniają morski piasek

 

Twoje serce – niebo z łukiem tęczy,

pełne barw i smaków

Każdym tchnieniem wymawiasz moje imię,

każdym swoim odruchem mnie kochasz,

mój tatuaż pięknieje w twoich oczach

 

Twój głos jest szeptem pieszczotliwym,

w nim zapachy i barwy obłoków,

twoje ramię kwietne przemierza

moje noce pełne lęku i grozy

 

Dziedziczką twej miłości chcę zostać,

W sercu twego istnienia

być

 

                

 

  16 lipca: Rodowska na Uniwersytecie Sabana

 

  6-13 lipca Krystyna Rodowska była uczestnikiem 23 Festiwalu Poezji w Medellin.

Tekst ten - tłumaczenia rdzennych poetów Ameryki Łacińskiej uczestników 23 Festiwalu - jest pierwszym z czterech omawiających pobyt Rodowskiej na tej prestiżowej międzynarodowej imprezie. Poprzednie:

http://prognozy2030.salon24.pl/518380,news-rodowska-na-megafestiwalu-poezji-w-medellin-6-13-07

http://prognozy2030.salon24.pl/502395,rodowska-dzisiaj-o-11-45-w-dwojce-link-lipiec-medellin

Krystyna Rodowska w czasopismach literackich - wrzesień, październik i numery późniejsze 2013

Kwartalnik artystyczny:
*nowe wiersze
*przekłady poetów Latynoamerykańskich w tym Susany Szwarc - poetki polsko-żydowskiego pochodzenia
*esej Iwony Smolki o wyborze wierszy Rodowskiej pt. "Wiersze przesiane" 2012
*recencja z "Wierszy przesianych" Krystyny Dąbrowskiej
*wypowiedź Rodowskiej "Po co literatura?"
*wiersze Juana Manuela Roca

Odra
*recenzja Wojciecha Kaliszewskiego z "Wierszy przesianych"
*wiersze J.M. Roca


Wyspa
*wiersze poetów rdzennych narodów Ameryki
*wiersze J.M. Roca
*recenzja Katarzyny Bieńkowskiej z "Wierszy przesianych"


Zeszyty literackie
*recenzja Leszka Szarugi z "Wierszy przesianych"