publicysta publicysta
340
BLOG

"Wawel": Blogosphere: Recommendation: 17 Spring of Poetry

publicysta publicysta Kultura Obserwuj notkę 14



Fotografia: ThE cRaCkEr:  NEC SX-9 superkomputer z High Performance Computing Center, Stuttgart, 2012. Za: Wikimendia Commons


 „Poetry&Paratheatre”  
półdziennik poetycko-artystyczny
http://lubczasopismo.salon24.pl/poetry/
medialny patronat 16 Przemyskiej Wiosny Poezji 2012
Poetry & Paratheatre  
Poetry & Paratheatre  
             

              Rekomendacja dla 17 Festiwalu Poezji w Przemyślu:  
              *Przemyska Wiosna Poetycka 2013*
                                                                             

                             Szanowna Pani
                             Renata Nowakowska
                             Dyrektor Przemyskiego Centrum Kultury i Nauki Zamek
                             Przemyśl

 
Powołując  się na poprzednie posty  rekomendujące rosyjską  poetkę Verę Polozkową,  Marcina Małka poetę z Dublina, Krzysztofa Bartnickiego – tłumacza ‘Finnegans Wake’, Ewę Filipczuk publikującą w sieci,  oraz załączone linki do I i II edycji Nagrody „Poetry&Paratheatre” za rok 2010 i 2012:

http://lubczasopismo.salon24.pl/poetry/post/454689,nagrody-poetry-paratheatre-w-dziedzinie-sztuki-za-rok-2012

Rekomenduję do programu 17 festiwalu poezji w Przemyślu poetę - blogera o nicku „Wawel”. 

Opublikowany przez niego w 2012 roku poemat „Tkliwe tkań spotkania” jest grą poetycką z tradycją polskiej poezji opierającą się o język polski – a więc nie samą grą językową gdyż byłaby to wtedy poezja lingwistyczna wywodząca się od Cummingsa, poezja konkretna Dróżdża lub inne komunikaty językowe /poezja uliczna, multimedialna, Etc./.

Nie zatrzymując się jedynie na samej fabule – co jest charakterystyczne dla współczesności od Walta Whitmana /Alana Ginsberga/ - „Tkliwe tkań spotkania” kontynuują program polskiej awangardy jaki przewidział T. Czyżewski.  Nowa Poetyka, nowy język poetycki, Nowa Opowieść, Nowa Narracja.

Tytus Czyżewski  w 1921 roku pisał tak:


                   *Obecna poezja i sztuka polska musi używać skrótów i potrzebnych syntetycznych zaokrągleń – musi być modernistyczną.
                   Poezja współczesna musi sobie stworzyć nową odrębną formę, podatną dla ludzi współczesnych, łaknących nerwowych, syntetycznych wzruszeń.
                   Skojarzenia myślowe będą rzadkie, niespodziane i nieprzewidziane – forma barwna – wiersz jak najbardziej wolny -  k o n t r a s t y   m y ś l o w e   j a k   n a j b a r d z i e j   o d d a l o n e.  
                   Artyści będą jak najmniej używać tematu a jak najwięcej konstruować. Artyści będą kierować się instynktem.
                   Oto są nie programy, nie kanony twórczości ale ogólne kontury współczesnej syntetycznej sztuki. Gdy dodamy do tego język, który często musi posługiwać się znakami i słowami nie przyjętymi ogólnie jako logiczne pojęcia, ale zmysłowymi i słuchowymi – a oto mamy sposób naszego wywewnętrzniania się i naszej formy.  
                   I oto jest poezja współczesna sztuka syntetyczna człowieka XX i XXI wieku*

"Pogrzeb romantyzmu – uwiąd starczy symbolizmu – śmierć programizmu" [w:]
Formiści 1921/4.  Biblioteka Narodowa, Seria I, Nr 230: Antologia polskiego futuryzmu i nowej  sztuki. Wstęp i opracowanie komentarz Zbigniew Jarosiński. Wybór i przygotowanie tekstów Helena Zawadzka. Zakład Narodowy Imienia Ossolińskich- Wydawnictwo, Wrocław 1978, 39-41

                  

                     Szanowna Pani Dyrektor


Rekomendacja „Wawela” wskazuje jednocześnie, podkreśla i akcentuje nowe zjawisko w polskiej sztuce:  poezję publikowaną wyłącznie w sieci pod pseudonimem artystycznym. Autor niniejszej rekomendacji również zalicza się do tej nowej dyscypliny.

Poeci sieci pod nickami – nie znając się wzajemnie a wyrażając zgodę na swoje publikacje w „Poetry&Paratheatre” – wytwarzają nową nieznaną wcześniej jakość. Jest to wzajemne zaufanie wynikające z poziomu sztuki i samego faktu jej istnienia – oparte wyłącznie na samym fakcie publikacji. A nie na fakcie fizycznej znajomości. 

Poezja zyskuje więc nową rangę: Nowego Języka, Nowej Technologii, mostu komunikacji – starym językiem, a nowym – wybrzeża oceanu na którym surfujemy.

Jest to język uniwersalny oparty o surfowanie.

Gdyby budżet Festiwalu nie pozwolił na zaproszenie "Wawela" i jego osobiste uczestnictwo w Wiośnie Poezji  – proponuję prezentację wirtualną. Współczesna technika stwarza takie możliwości.  

"Wawel": Tkliwe tkań spotkania
http://wawel.salon24.pl/429769,tkliwe-tkan-spotkania

 

                           pozostaję z poważaniem

                           RedNacz "Poetry&Paratheatre" - "publicysta"

 

 

publicysta
O mnie publicysta

uwielbiam przyrodę, filozofię, sztukę  

Nowości od blogera

Komentarze

Pokaż komentarze (14)

Inne tematy w dziale Kultura