Książka "Półwiecze nowej Mszy. Zarys dziejów Mszału Rzymskiego i jego destrukcji w XX wieku" to jedna z najlepszych publikacji dostępnych w języku polskim prezentująca zmiany, jakie zaszły w liturgii Mszy świętej po Soborze Watykańskim II. Na książkę, która napisana jest niezwykle przystępnym językiem, składa się kilkadziesiąt artykułów zamieszczonych pierwotnie na francuskojęzycznym portalu Bractwa Kapłańskiego Świętego Piusa X.
Na początku XX w. przedstawiciele Ruchu liturgicznego postanowili dokonać ostatecznych zmian w szeroko pojętej liturgii w celu usystematyzowania kwestii z nią związanych. Zamierzali oni "odświeżyć", "odkurzyć", przywrócić blask temu, co już jest. Była to także odpowiedź na pojawiające się w przestrzeni publicznej modernistyczne nowości zagrażające już istniejącej liturgii.
W opozycji do nich pojawili się tacy przedstawiciele Ruchu, niezwykle zmotywowani, którzy postanowili stworzyć coś całkowicie nowego, mianowicie zamierzali przeprowadzić "remont generalny" liturgii; "przemeblowanie". Konsekwencją ich działania jest powstała w sposób nagły, posoborowa Novus Ordo Missae - całkowicie inna niż tak zwana Msza trydencka, która została ukształtowana na przestrzeni wieków. I właśnie o tych zmianach dowiemy się z lektury książki "Półwiecze nowej Mszy".
Publikacja składa się ze wstępu prezentującego krótką historię Mszału Rzymskiego oraz trzech części: Ruch liturgiczny, Soborowa reforma liturgiczna i Nowa Msza.
Niniejszą książkę można polecić zarówno osobom, które dopiero co zapoznają się z szeroko pojętą tematyką Mszy trydenckiej, jak i osobom, które są już zaznajomione z tematem, a chciałyby zaopatrzyć się w zwięzłą publikację dotyczącą zmian w liturgii Mszy świętej.
Inne tematy w dziale Kultura
