pospolita skundlona rzecz

Urodziłem się kilka dni po tym, jak Pan Wojciech w posępnych ciemnych okularach zdjął teleranek z anteny.

Gdy już chodziłem do szkoły to Pan Wojciech stał się człowiekiem honoru więc nie mogę mu mieć tego za złe. Honor to honor. Tylko pieść mi się zaciska gdy popijając zimne czeskie piwo myślę, że Pan Wojciech skundlił też tych sympatycznych Czechów którzy parę lat wcześniej zaczęli swą wiosnę.

 Pamiętam jak Pan Lech został prezydentem.

Jak, niezrozumiała dla nastolatka, wojna na górze coraz bardziej wspierała lewą nogę.  Mogę więc teraz powiedzieć , że byłem świadkiem upadku legendy. Burzenia pomnika doszłego / niedoszłego zbawiciela pospolitej.

 Pamiętam Pana Aleksandra chwiejącego się nad grobami pomordowanych bohaterów pospolitej. Myślałem, że skundlenia nadszedł już szczyt.

 Pan Lech Aleksander, dwa w jednym jak w reklamie,  patrzy na mnie z każdej gazety, z każdego telewizora. Sklonował się chyba. Wraz ze swoimi kompanami skundla nas jeszcze bardziej. Co dzień.

Kiedy podniesiecie głowy? Ileż można tego skundlenia. Kolejne rządy, kolejni przywódcy, premierzy, ministrowie, prezydenci, skundlają najjaśniejszą pospolitą, a nam skracają łańcuchy. Czy ktoś to widzi? Czy komuś to przeszkadza?

W nocy budzę się i boję się, że moje dziecko urodzi się po tym jak Pan Andrzej w posępnej, ciemnej opaleniźnie zdejmie teleranek z anteny. Jest już tak blisko. Wszyscy już tak wytarzaliśmy się w g..., skundliliśmy, schamieliśmy, że nie zauważymy gdy to się stanie.

Pospolita skundlona rzecz. za którą niektórzy ginęli w Katyniu, gruzach Warszawy. Za która wstydzi się coraz więcej Polaków zmywających naczynia w Dublinie. 

Rzeczpospolita zmarnowanych szans?