W dzisiejszych tandetnych czasach można wziąć dowolną nazwę i przypisać jej w zasadzie każdy desygnat: a im głupiej, tym właściwie lepiej.
No bo kto komu zabroni nazwać wegańskim smalcem ugotowaną fasolę ze smażoną cebulą? Powinno to być smarowidło, ale przecież łatwiej się sprzedaje "szmalczyk". Burger to oczywiście kotlet wołowy, ale co komu szkodzi nazwać tak placki z buraków, selera czy grochu? Mleko jest tylko od krowy, kozy czy owcy, nieprawdaż? Nieprawdaż, można wszak kupić (ostatnio zmieniono przepisy, ale niewiele osób się tym przejęło) "mleko" wydojone z soi, kokosa czy nawet owsa. Nawiasem mówiąc, dojenie tych roślin wydaje się bardzo pracochłonnym zajęciem ... i tak, jakby, dla bardzo drobnych dłoni!
Tatar to potrawa z siekanej polędwicy wołowej? Ojtam, ojtam - niedouczony, ale butny kucharz nazwie tatarem siekaninę z dowolnej ryby albo nawet buraka i też to sprzeda.
A przecież można inaczej: normalnie, zgodnie z prawdą. Na przykład - "śledź siekany z orzechami" - potrawa z "Kuchni rosyjskiej" Hyginy Seheń. Nazwa nie gwałci zdrowego rozsądku, a sama potrawa jest wyborna. Opisuje ją nawet (z lekką modyfikacją) Nela Rubinstein, żona słynnego pianisty. Bierzemy kilka filetów śledziowych, jabłko, cebulę i orzechy włoskie; wszystko kroimy w dość drobną kostkę. Doprawiamy majonezem i szczypiorkiem (a ja dodam od siebie, że również solą i pieprzem; czasem może kroplą soku z cytryny, a niekiedy szczyptą cukru).
No przecież to jest bardziej sałatka, niż tatar ... Gdzie Rzym, gdzie Krym!
A potrawa, z dobrym pieczywem, będzie jak znalazł na nieuchronnie nadchodzący post.
(na marginesie - ciekawa jestem, czy weganie, którzy najczęściej mają poglądy lewicowe, wiedzą, że to właśnie oni w sposób wręcz idealny realizują nakaz Kościoła katolickiego dotyczący poszczenia? ....)
Inne tematy w dziale Rozmaitości
