Znak Zorro: dziesięć na dziesięć

 

Budzę się któregoś poniedziałku, patrzę i nadziwić się nie mogę. Cała łaska i mądrość Wszechświata spłynęła na naszych polityków.

 

No i siedzi przy stoliku do kawy premier od cudów, prezydent w dwóch osobach, z Jarosławem z tyłu głowy, a także szefowie całej folklorystycznej reszty polskich politycznych elit. Piją elit cafe i jedzą wafelki. Sławomir Sierakowski z doktorem Gdulą tylko te wafelki donoszą, żeby było słodko, zaś Andrzej Gwiazda z Jerzym Robertem Nowakiem dolewają i dolewają gorąca kawę i herbatę do termosów. Wciąż i wciąż.

 

Przed każdym ze stolikowców  nieduża kartka, a na niej w dziesięciu punktach najważniejsze polskie sprawy do rozwiązania. Wypisane sprawną ręką  jednego myślącego Zorro, co właśnie skończył socjologię na UW i zgodnie z oczekiwaną przez dziekanat sylwetką absolwenta potrafi obserwować i nazywać kluczowe problemy społeczne. A że łaska i mądrość na nich spłynęła, więc pospołu planują stolikowcy jak tu owe problemy skutecznie rozwiązać. A telewizje to transmitują, 24live.

 

Jednym zależy na silnym państwie, dobrych obyczajach, żeby wywalić komuchów  i żeby było z czego podbierać do emerytury. Innym zależy na silnej pozycji przedsiębiorstw, stabilnym rozwoju gospodarczym i żeby było z czego podbierać do emerytury. Jeszcze innym na czymś tam innym, no i tym  podbieraniu do emerytury też. Każdy chciał też kiedyś  mieć  rząd dusz, ale łaska i mądrość zrobiła swoje – kapują już, że naród swój rozum ma, i tak zrobi jak zechce, więc szkoda siłowania na głupoty.

 

Postanowili się stolikowcy  samoograniczać.

 

Ci od silnego państwa  postanowili nie straszyć ludności co dzień inną katastrofą i nie konfliktować tam, gdzie konfliktów poważnych nie ma. Odpuścili nakaz nieustającego  chodzenia  na mszę i dawania na trzy  tace w tygodniu. Ci od silnej gospodarki dostrzegli wagę traktowania siły roboczej jak godnych obywateli, o których zdrowie, edukację i emerytury warto zadbać, żeby dobrze się czuli w swoim kraju i nie chcieli wyjeżdżać. Rząd dusz zdecydowali się oddać nie-stowarzyszonym artystom. A co.

Postanowili że przestaną podbierać do swoich emerytur,  sprzedadzą  parędziesiąt siedzib zus-u i dołożą z tego do emerytur nauczycielom, energetykom i górnikom. Przelali też budżetowe pieniądze sędziom, żeby sobie kupili komputery oraz wygodniejsze fotele i żeby  szybciej sądzili. Urzędnikom zagrozili, że jak będą wydawać głupie decyzje, to będą płacić kary  z pensji  i z emerytury. Matkom co pracują w domu, chowają dzieci i chcą -  dali pensje.

 

Postanowili, że jak zdarzy się coś ważnego, będą pytać Obywateli w referendum jakie kto z Narodu ma zdanie. Obiecali, że będą działać zgodnie z tym, co w referendum okaże się  głosem większości. Ale obiecali też, że i głos mniejszości będą brać pod uwagę, bo zawsze jest tam coś, nad czym warto się zastanowić.

 

Zrobili rewolucję w sejmie. Napisali posłom na małych kartkach, że każdy z nich jest na służbie u Narodu, który ich finansuje, więc mają o tym stale pamiętać. Przykazali  im też , że na czas kadencji maja się wypisać ze swoich partii,  a za to zapisać do jednego z dziesięciu zespołów, który ma rozwiązywać konkretny problem – z tej listy napisanej przez Zorro świeżo  po socjologii. Jak coś któryś zespół mądrego zaproponuje, cały sejm przyklaśnie a Naród po dwóch latach wystawi w referendum dobrą cenzurkę – to poseł dostanie nagrodę. Jak naród nie wystawi dobrej cenzurki – to poseł zapłaci karę.

 

No i jeszcze takie tam różne poustalali.

 

A na to wszystko patrzył cały czas z góry stary Janusz Korczak z Królem Maciusiem u boku. Król Maciuś cos tam po swojemu pod nosem powtarzał, Korczak go namawiał żeby głośniej  gadał. No to Król Maciuś mówi w końcu tak: Dobrze panowie premierzy, prezydenci i inni ważni. Nie jesteście świniami. Wreszcie się staracie. Tak powinno być. Więc już się więcej nie kłóćcie, bo to nikomu na dobre nie wychodzi. Zrozumiano? Bo jak nie, to wszystkie wafelki każę pozabierać. Oraz herbatę,  kawę i transmisje telewizyjna na żywo. No.

 

xxx

 

W naszym postmodernistycznym i postkolonialnym świecie łatwo  popaść w apatię. Może jak ktoś młodszy, to tak zaraz nie popada. Ja popadam. I  stary filozof Baudrillard też.

 

Po czasach wielkiego przewartościowania, liberalizacji i wyzwolenia, które wcale nie przyniosło takiej wolności, o jakiej marzyliśmy, Baudrillard stawia pytanie: "co dalej?”. Dla filozofa … pozostaje jedynie apatia.

Ale już Wojtek Wiśniewski, który o tymże filozofie pisze w świetnym tekście w „Recyclingu idei” *– nie popada. …w społeczeństwie ryzyka, w którym państwo odchodzi od zabezpieczeń socjalnych, a każdy dzień obarczony jest możliwością całkowitej zagłady, inicjatywa przechodzi w nasze ręce. … zyskaliśmy jednak możliwość dyskusji nad demokracją, równością, pluralizmem, dobrem wspólnym… Obecnie najważniejszym zadaniem staje się zatem to, aby w czasach "nomadycznej władzy” nie zawęzić działań do jednego pola. Obnażając wszechobecność władzy i kierując się powyższymi wartościami, nie dopuścić, żeby w epoce cyfrowej liberalizacja wszystkiego stała się przyczynkiem do powstania …"społeczeństwa kontroli”, aby apatia i brak konkretnej mapy ponowoczesnego świata nie uniemożliwiały nam wspólnego działania. 

No dobrze, to postaram się wyjść z apatii. Zwłaszcza, że Zorro - ten świeżo po socjologii -  obiecał mi trochę wafelków.
 

 

*

http://www.recykling.uni.wroc.pl/index.php?section=3&article=241&from=newsletter

 

  

tekst będzie dostępny we wrześniu w papierowym wydaniu Magazynu Obywatel, jest także na www.tekstowisko.com/manna