Zamknij oczy i patrz!

 

Demokracja jest tylko zdegenerowaną forma politei.  W demokracji wielu rządzących troszczy się o swoje dobro. Politeia, to ustrój, w którym  wielu rządzących troszczy się o prawdziwe dobro ogółu. Kiedy stary  Arystoteles ze Stagiru (384-322), greckiej kolonii u wybrzeży Tracji,  pisał tak w  swojej Polityce, igrzyska olimpijskie ku czci Zeusa odbywały się co cztery lata już od trzech wieków. Na czas igrzysk zaprzestawano wojen a w trwających  konfliktach ogłaszano "święty rozejm"  na dwa miesiące.

 

Kiedy baron Pierre de Coubertin– francuski  historyk i pedagog, umierał w  1937 roku w  Genewie, mógł być dumny, że zainicjował wznowienie międzynarodowej, sportowej rywalizacji. I pewnie szczęśliwy myślał o zaprojektowanej przez siebie olimpijskiej fladze, na której  pięć kolorowych, splecionych ze sobą kół symbolizujących poszczególne kontynenty,  miało pokazywać zarazem różnorodność, jak i jedność ludzi zamieszkujących Ziemię.

 

Z inicjatywy  barona,  w roku 1896 przywrócono igrzyska olimpijskie. Coubertin uważał sport nie tylko za sposób okazywania czci bogom czy środek hartowania ciała, ale przede wszystkim za uniwersalną metodę wychowania współczesnego człowieka w duchu pokoju. Ale nie udało mu się  zawrzeć w dokumentach komitetu olimpijskiego wymogu  wstrzymywania wojen  na czas igrzysk. Dlatego od 1896 roku Igrzyska nie odbyły się trzy razy: w roku  1916 z powodu  I wojny światowej i  w  roku 1940 i 1944 z powodu wojny światowej II.

 

Kilka lat temu MKOL powierzył organizowanie Igrzysk Pekinowi. I dziś my, zwyczajni ludzie, próbujemy zjeść elegancko tę żabę, która jednak jadalna nie jest.  Nasi przywódcy przekonują nas, że tak prosta decyzja jak bojkot olimpiady  - na przykład przez kraje Unii Europejskiej - jest niemożliwa. Władze Chin ostrzegły bowiem, że w grę wchodzą losy wielomiliardowych kontraktów Unii z Pekinem -  jak podaje wczorajszy  Dziennik, informując jednocześnie, że przynajmniej premier Tusk nie pojedzie na uroczystość otwarcia.

 

Wielomiliardowe kontrakty, duże pieniądze do zarobienia, dużo nowych rzeczy które dzięki olimpiadzie w cieniu ginącej Lhassy my, konsumenci, będziemy mogli zakupić, jak tylko reklamodawcy je  nam zareklamują.

 

Żyję w demokracji – chcę w politei. Chcę mieć wpływ na dobro ogółu. I nie za bardzo mogę.

 Owszem. Podpisałam mądry apel do premiera sformułowany przez Krystynę Straczewską o powołanie, zgodnie z intencją Jego Świątobliwości Dalajlamy, międzynarodowej misji obserwacyjnej w sprawie łamania praw człowieka w Tybecie oraz międzynarodowej komisji, mediującej pomiędzy rządem Chin a przedstawicielami społeczności tybetańskiej

.

Jak podpisywałam -  było 600 podpisów. Kilka dni później – 40 tysięcy! Te podpisy zbierają do końca marca na stronie

http://www.tybet2008.pl/

 

Czy mogę coś jeszcze? Zanim zaleje mnie fala niepotrzebnych mi rzeczy z tych wielomiliardowych kontraktów Unii z Pekinem?

 

W zasadzie nie.

 

Chociaż?

 

Hej, hej panie i panowie reklamodawcy, którzy – obsługując efekty wielomiliardowych kontraktów - w zasadzie rządzicie naszym światem.

 

Jest jednak coś, co mogę i co zrobię.

 

Mogę wam publicznie obiecać, że nie obejrzę ani kawalątka żadnej

transmisji z chińskiej olimpiady.

Ani otwarcia.

Ani zamknięcia.

Ani żadnej konkurencji.

 

Nie będę się zatem – nawet niechcący – wpatrywać w loga firm olimpiadę sponsorujących. Ani nawet przypadkiem na żadne logo nie spojrzę, zanim ręka z pilotem chciałaby mnie przenieść do innego kanału, kiedy będziecie się reklamować przed albo po transmisji. I będę się bardzo pilnować, żeby wyłączać wszelkie migawki z olimpiady w programach informacyjnych.

 

Nie. To nie będzie dziecinne zamykanie oczu i udawanie, ze skoro nie patrzę – tego nie ma.

 

Wiem, że to jest.

 

Ale chcę, żebyście wiedzieli, że świadomie zamykam oczy i odmawiam przyglądania się imprezie, która musi się odbyć tylko dlatego, ze Wy musicie zarobić swoje wielkie pieniądze.

 

Ani stary Grek ze Stagiru ani francuski baron nie zaakceptowaliby Waszej postawy. Wiem to.

 

Więc jeśli ktoś jeszcze chce  odmówić udziału w reklamowym święcie, niech podpisze się – choćby tylko mentalnie -   pod prostym zdaniem:

 

 Nie chcę uczestniczyć  w takiej olimpiadzie i nie będę oglądać  transmisji. 

 

I już.

 

 

 

tekst dostepny takze na stronie www.obywatel.org.pl