Sprawna propaganda

Autorzy: Animek & Pluszak

Do napisania tego materiału skłonił nas sposób przedstawiania masowych protestów przez media publiczne.

Pluszak: Przedstawiając poniższy materiał być może zamykam sobie drogę do „profesjonalnego” dziennikarstwa w jakiejś poczytnej gazecie, w której „profesjonaliści” za swoją prace otrzymują sowite wynagrodzenie.

Sprawna propaganda

Sprawną propagandą można nazwać przedstawianie przez media informacji o ważnych wydarzeniach w taki sposób, by niezależnie od intencji uczestników tych wydarzeń, informacje o nich spełniały potrzeby władzy. Mówiąc wprost - chodzi o przekłamywanie informacji. Dzięki nieograniczonej inwencji twórców, widzowie otrzymują całkowicie wypaczony obraz wydarzenia, który można dowolnie uwiarygodnić dźwiękiem lub obrazami tak, by odwrócić uwagę odbiorcy od elementów istotnych, a dla władzy raczej niewygodnych.

Przykłady sprawnej propagandy w TV na podstawie materiałów dotyczących próby usunięcia krzyża sprzed Pałacu Prezydenckiego oraz wypowiedzi Edmunda Klicha, dotyczącej współpracy Polski z Rosją.

Tytuły oraz różne napisy

Odbiór materiału zależy nie tylko od tego, jaki obraz i dźwięk pojawi się na ekranach telewizorów, ale także od informacji tekstowych, które pojawiają się na ekranie TV.

Przykład:

 - "próba usunięcia krzyża sprzed Pałacu Prezydenckiego"
 - "próba przeniesienia krzyża sprzed Pałacu Prezydenckiego"

W obu przykładach chodzi o to samo – krzyż. Potencjalny widz inaczej odbierze materiał filmowy w którym zobaczy informację dotyczącą „usunięcia krzyża” a inaczej odbierze materiał filmowy w którym zobaczy napis „przeniesienie krzyża”.

Materiał filmowy przedstawiony w mediach

1. TV pokazuje jakichś fanatyków religijnych przy krzyżu, ale nie pokazuje napisów na transparentach przy tym samym krzyżu - napisy dotyczyły między innymi katastrofy smoleńskiej, śledztwa i sposobu jego prowadzenia.

Kilkanaście osób obecnych przy krzyżu oczywiście, zachowywało się histerycznie (jakby się zachował w takiej sytuacji każdy z nas - odcięty kordonem policji a wokół wzburzony tłum itp.?)

2. Przedstawienie tłumu wokół krzyża jako liczącego kilkaset lub kilka tysięcy osób, podczas gdy było tam co najmniej kilkanaście tysięcy osób.

Tylu fanatyków religijnych nie uzbierałoby się w całej Polsce. Ci ludzie przyszli tam po to, by Rząd RP pozostawił krzyż przy Pałacu Prezydenckim nie tylko jako uczczenie pamięci ofiar ale również jako wyrzut sumienia, przypominający władzy RP o obowiązku zakończenia sprawy katastrofy w godny sposób.

W dniu próby usunięcia krzyża w mediach przekazywano wyłącznie informacje i komentarze dotyczące próby usunięcia krzyża sprzed Pałacu Prezydenckiego, mówiono o fanatykach religijnych, prezentowano wypowiedzi kilkunastu gości spoza Europy, ale zabrakło przy tym informacji o nieudolnym śledztwie, odpowiedzialności Rządu RP itp.

3. Jeśli cofnąć się w czasie do kwietnia i maja br., to można znaleźć wypowiedzi Edmunda Klicha dotyczącą współpracy Polski z Rosją. W pierwszej wersji materiału przedstawionego w TV z wypowiedzi Edmunda Klicha wynikało, że jest niezadowolony z tej współpracy, ma kilka zastrzeżeń. Ten sam materiał poddany ponownej obróbce wyemitowany ponownie w TV – z materiału wynika że współpraca z Rosją układa się przyzwoicie. Z całości materiału który ponownie trafił na antenę TV wycięto kilka zdań zastępując je wypowiedziami dziennikarza TV, zmieniając w ten sposób całkowicie sens wypowiedzi E. Klicha.

Montaż materiału filmowego

Materiałem filmowym który zostaje przedstawiony w TV można w dowolny sposób manipulować. Po pierwsze, wszelkie istotne wydarzenia są zazwyczaj filmowane z kilku kamer. W przypadku transmisji „na żywo", realizator wizji może w dowolnym momencie przełączać obrazy które trafiają na nasz ekran. W ostateczności może podłożyć komentarze osób będących w studiu, lub pokazać jakiś materiał z archiwum.

Jeżeli tłum ludzi jest za duży jak na gust czynników opiniotwórczych, to filmuje się tylko te miejsca, gdzie ludzie są rzadko rozstawieni. Jeżeli tłum ludzi jest zbyt mały to filmuje się go tam gdzie stoi większa grupa osób.

Materiał przedstawiający próbę przeniesienia krzyża sprzed Pałacu Prezydenckiego zawierał mało ujęć „z perspektywy”. W tym wielotysięcznym tłumie z pewnością było niewielu fanatyków religijnych. Wystarczyło poczytać napisy na transparentach. Ale kto je czytał? W materiałach filmowych dotyczących demonstracji unika się „jak ognia” pokazywania treści transparentów, jeżeli już się pokazuje to w taki sposób aby nie można było przeczytać.

Każda demonstracja przyciąga od kilkunastu do kilkudziesięciu osób, które są ewidentnie chore psychicznie i stawiają się obwieszone świętymi obrazkami i krzyżami, śpiewają  głośno pieśni religijne, wydają się być w ekstazie itp. Są to stali bywalcy takich demonstracji. Jeżeli demonstracja jest sprzeczna z ogólnie przyjętym światopoglądem, to filmuje się tych ludzi i pokazuje całej Polsce, „co za oszołomy przyszły”.  Jeżeli takie osoby przyjdą na "słuszną" demonstrację, to przedstawiające ich zdjęcia są wycinane podczas montażu materiału filmowego. Montaż materiału filmowego nie zawsze jest konieczny, ponieważ operatorzy kamer sami wiedzą co filmować, a czego nie. Poza tym zdjęcia przedstawiające np. chorego psychicznie dziadka, obwieszonego świętymi obrazkami i wykrzykującego pseudo religijne wezwania można wmontowywać do dowolnych demonstracji, nikt nie pozna, że zdjęcia są z archiwum TV.

Dźwięk do materiału filmowego nie zawsze jest emitowany „na żywo”, podkłada się go w studiu. Ma to na celu wyeliminowanie wszelkich nieprawomyślnych lub obrażających Rząd RP okrzyków”. Jeżeli np. ludzie skandują nieprawomyślne okrzyki, to istnieje możliwość, by zamienić okrzykami „poprawnymi politycznie”. TV w swoich archiwach ma wystarczająco dużo materiałów archiwalnych, z których przed jakąś planowaną demonstracją może wybrać inne fragmenty audio video które realizator wkomponuje w materiał dotyczący demonstracji.
 
Do ulubionych „punktów programu" należy także zapewnienie udziału prowokatorów, którzy w odpowiedniej chwili „porwą" tłum za sobą, np. spektakularnie przerywając kordon policjantów. Pod Pałacem Prezydenckim było jednak widać, że demonstranci byli na taką ewentualność przygotowani - przy każdym zamieszaniu przy barierkach w tłumie unosił się las rąk uzbrojonych w aparaty fotograficzne, komórki i kamery by sfilmować każdy taki wybryk (czy też nieuprawnione użycie broni czy gazu przez stojących w kordonie policjantów i strażników miejskich, podczas próby przeniesienia krzyża użyto gazu!).

Dzięki takim sposobom, z demonstracji ludzi żądających wyjaśnienia katastrofy i nieusuwania krzyża do czasu wyjaśnienia jej przyczyn (działającego na lokatorów Pałacu niczym wyrzut sumienia) robi się wielce medialna impreza, w której Polacy zostają przedstawieni jako naród oszołomów przykuwających się do krzyża przy wtórze religijnych pieśni wznoszonych przez kilkunastu fanatyków spiętych różańcami.

Uwagi

Zarówno przedstawiciele kleru, jak Kancelaria Prezydenta zrobili sobie żywą tarczę z harcerzy. Ktoś wpadł na pomysł, by w środek rozjuszonego tłumu, grożącego w każdej chwili wybuchem rozruchów, wprowadzić kilka zastępów harcerzy - w tym nastoletnich dziewcząt. Proszę się zastanowić jakie mogły być skutki takich decyzji, gdyby sytuacja wymknęła się spod kontroli, a chyba niewiele brakowało...