Pamięci Jerzego Targalskiego

Najazd Polińców na Rzplitą

Z początkiem trzeciego tysiąclecia po Chrystusie
ruszył groźny marsz barbarzyńców z Południa
na bezwolną zdeprawowaną do szczętu Europę.

Biały symbol Zeusa-Taurusa odszedł w zapomnienie:
Europa nie jest już skromną fenicką księżniczką
lecz kurtyzaną dla żądnych uciech lichwiarzy.

Mnożą się gwałty z przyzwoleniem oraz niepamięcią
sięgającą nawet czterech pięciu dekad po to jedynie by  
w stosownej chwili wybuchnąć spazmem ach #meetoo

Bez żon i kobiet młodzi mężczyźni (świetny materiał
na bojowców) wpatrzeni w podarowane smartfony
przemierzają trasy zaplanowane przez Reptilian.

Przemarsz tej nowocześnie zdecentralizowanej hordy
z krain tradycyjnego lenistwa w stronę jeziora Siljan
odbywa się na oczach jej ofiar: media działają tonizująco.

Przecież Europa nie jest już księżniczką, tylko uprawia
odwieczny proceder i walczy o swe inwersyjne prawa
z prowokacyjnym hasłem : Sexarbeit ist Arbeit!

Fenickie pozostają tylko pieniądze czerwień na dawnych
przedstawieniach mieszkańców Sydonu i Tyru, korzystny
handel jako sacrum oraz legalna zawsze modna lichwa.

Z początkiem trzeciego tysiąclecia po Chrystusie Polińcy
zuchwale ruszają na Rzplitą: co gorsza mają tutaj wielu
swych ludzi na strategicznych pozycjach w obrębie fortecy.

Nasz naród sczerniał i znikczemniał pogubił kotwice europejsko
zniewieściał – z Polską jest połowa; ale to wciąż dosyć by czapkami
nakryć zaprzańców jurgieltników tych wszystkich Polińców.

 Byle tylko ducha nie brakło.

 

(23 września 2021)