Na ostatnim szczycie UE, tradycyjnie obwołanym przełomowym, podjęto decyzję mającą ratować strefę euro. Zgodzono się, że krajowe banki centralne udzielą pożyczek Międzynarodowemu Funduszowi Walutowemu. 17 państw strefy ma wyłożyć 150 miliardów euro, zaś 6 krajów spoza strefy - w tym Polska - 50 miliardów. Jeśli przyjąć, że około połowę potencjału gospodarczego wspomnianej szóstki ma Polska to wychodzi na to, że nasze zaangażowanie wyniesie ok. 20 - 25 miliardów euro.
Politycy PO uspokajają opinię publiczną, podobnie czynią media służące władzy. Fakty jednak są bezsporne - rząd D. Tuska chce przeznaczyć górę pieniędzy dla ratowania bogatych państw - członków UE, w których społeczeństwa długo żyły ponad stan i zadłużały się bez opamiętania. Co prawda pieniądze mają pochodzić z rezerwy Narodowego Banku Polskiego, ale przecież mogłyby ożywiać polską gospodarkę. Mają być pożyczką, ale wielu ekonomistów wyraża przekonanie, że nic nie zapobiegnie upadłości niektórych krajów południowej Europy, więc jest prawdopodobne, że fundusze NBP staną się darowizną.
Niemcy i Francja posiadają najwięcej niewiele wartych (tzw. śmieciowych) obligacji greckich, włoskich i hiszpańskich. Stąd determinacja polityków Francji i Niemiec, aby ratować własne banki i własne gospodarki oraz angażować do tego zadania innych np. Polskę.
D. Tusk obiecywał w kampanii wyborczej 300 miliardów złotych dla Polski z Unii Europejskiej. Kiedy wybory minęły, chce z kieszeni polskiego podatnika wydać 100 miliardów złotych na ratowanie bogatych bankrutów. Nie stać go na powiedzenie utracjuszom, żeby sami wypili piwo, którego nawarzyli.
Prawo i Sprawiedliwość zmierza do osiągnięcia poprzez udział w życiu publicznym następujących celów: 1) umocnienia niepodległego bytu Rzeczypospolitej Polskiej i międzynarodowej pozycji Naszego Kraju, 2) umocnienia siły i bezpieczeństwa Państwa Polskiego, a w szczególności jego zdolności do podejmowania wielkich przedsięwzięć inwestycyjnych i społecznych w interesie Obywateli i Narodu, 3) umocnienia demokracji, praworządności i wolności obywatelskich, 4) szerzenia postaw patriotycznych oraz wzmacniania solidarności społecznej i narodowej Polaków, 5) umacniania roli rodziny jako podstawowej komórki społecznej i wspieranie jej życzliwą polityką państwa, 6) szybkiego rozwoju gospodarczego Polski i działań, które pozwolą na zwiększenie uczestnictwa obywateli w korzystaniu z jego owoców, w szczególności zmniejszenia i eliminacji różnic między miastem a wsią i między różnymi regionami Polski, 7) rozwoju kultury, nauki i powszechnego dostępu do oświaty wszystkich szczebli, 8) zniesienia wszelkich barier ograniczających możliwości awansu społecznego i wszechstronnej aktywności zawodowej, kulturalnej oraz naukowej Polaków.
Nowości od blogera
Inne tematy w dziale Polityka
