Najczęstszy sposób zwalczania prezesa PiS Jarosława Kaczyńskiego polega na wyrywaniu jego wypowiedzi z kontekstu, przeinaczaniu ich, nadawaniu im karykaturalnego kształtu i absurdalnego sensu. Po takiej propagandowej obróbce rozlega się tzw. „święte oburzenie” przedstawicieli rządzącego establishmentu (reprezentantów obecnej władzy, środowisk ją wspierających, mainstreamowych mediów, lewicy postkomunistycznej), którzy pryncypialnie krytykują, potępiają, apelują, wzywają, ślą protestacyjne listy itp. Zamawia się sondaż z retorycznym pytaniem, a jego wynik staje się asumptem do kolejnych debat w gronie, w którym przeważają „sami swoi”. Temperatury nabierają dywagacje, jaki to J. Kaczyński jest niedobry (oj, jaki niedobry!), szkodliwy (oj, jaki szkodliwy!) i straszny (oj, jaki straszny!). Trwa feeria odcinania się, pouczania i moralnego oburzenia. Celem tych zabiegów jest zohydzenie lidera opozycji, zniszczenie jego wizerunku, odstręczenie wyborców i potencjalnych zwolenników. Obecnie rządzącym (PO, PSL, medialni akolici) chodzi o to, żeby władza pozostała w ich rękach. SLD i PJN natomiast dążą do osłabienia PiS; liczą, że urosną kosztem tej partii i awansują na koalicjanta Platformy po jesiennych wyborach parlamentarnych.
Stosowanie powyższej techniki możemy obserwować w ostatnich kilku dniach. Gdy J. Kaczyński słusznie skrytykował separatystów z Ruchu Autonomii Śląska zasłaniających się „śląskością” i opowiadających niebezpieczne dla naszego kraju bajki o „narodzie śląskim”, przeciwnicy lidera PiS momentalnie zaczęli twierdzić, że odmawia on Ślązakom polskości. Rzecznik rządu Paweł Graś oświadczył, że „J. Kaczyński ohydnie dzieli Polaków” (sic!), śląska PO zapowiedziała doniesienie do prokuratury (sic!), redaktor TVN 24 i pisma „Playboy” Marcin Meller określił ludzi z PiS jako „skinów w garniturach” (sic!!!).
Opinii publiczna jest wprowadzana w błąd, a sens wypowiedzi J. Kaczyńskiego dokumentnie przeinaczany. Na medialną blokadę i manipulację PiS musi odpowiedzieć spokojem oraz pracowitym docieraniem do Polaków innymi dostępnymi sposobami z pełną informacją i swoim programem. W żadnym wypadku nie może dać się wciągnąć w pyskówki i tasiemcowate tłumaczenia, że „nie jest się wielbłądem”.
Ale jest też inny problem. Otóż naprawdę istnieje w Polsce skrajna organizacja o nazwie Ruch Autonomii Śląska, która dąży do powołania „państwa śląskiego” (jej liderzy łaskawie deklarują, że w ramach państwa polskiego). Działacze RAŚ twierdzą, że istnieje „naród śląski” (a przecież Sąd Najwyższy w Polsce i Trybunał w Strasburgu uznały, że narodu takowego nie ma!) i agitują, aby takich odpowiedzi udzielać podczas spisu powszechnego Co gorzej, ich celem jest „autonomia wszystkich regionów w Polsce” (wypowiedź szefa RAŚ Jerzego Gorzelika w programie Bogdana Rymanowskiego w TVN 24 wieczorem 4 kwietnia). Z takimi ludźmi Platforma zawiązała koalicję w Sejmiku Wojewódzkim, a w jej ramach przedstawiciel RAŚ odpowiada na Śląsku za kulturę (sic!). Ten skandaliczny stan rzeczy krytykuje nie tylko PiS, przewodniczący SLD Grzegorz Napieralski nazwał koalicję PO z RAŚ „niebezpieczną”. Pokrzykiwania działaczy PO atakujących J. Kaczyńskiego mają odwrócić uwagę dla tego wstydliwego dla Platformy i niebezpiecznego dla państwa polskiego faktu.
Prawo i Sprawiedliwość zmierza do osiągnięcia poprzez udział w życiu publicznym następujących celów: 1) umocnienia niepodległego bytu Rzeczypospolitej Polskiej i międzynarodowej pozycji Naszego Kraju, 2) umocnienia siły i bezpieczeństwa Państwa Polskiego, a w szczególności jego zdolności do podejmowania wielkich przedsięwzięć inwestycyjnych i społecznych w interesie Obywateli i Narodu, 3) umocnienia demokracji, praworządności i wolności obywatelskich, 4) szerzenia postaw patriotycznych oraz wzmacniania solidarności społecznej i narodowej Polaków, 5) umacniania roli rodziny jako podstawowej komórki społecznej i wspieranie jej życzliwą polityką państwa, 6) szybkiego rozwoju gospodarczego Polski i działań, które pozwolą na zwiększenie uczestnictwa obywateli w korzystaniu z jego owoców, w szczególności zmniejszenia i eliminacji różnic między miastem a wsią i między różnymi regionami Polski, 7) rozwoju kultury, nauki i powszechnego dostępu do oświaty wszystkich szczebli, 8) zniesienia wszelkich barier ograniczających możliwości awansu społecznego i wszechstronnej aktywności zawodowej, kulturalnej oraz naukowej Polaków.
Nowości od blogera
Inne tematy w dziale Polityka
