Ile razy przychodzi mi w ostatnich latach słuchać wypowiedzi Stefana Niesiołowskiego (PO) to przypominam sobie balladę Jacka Kaczmarskiego „Nasza klasa”. W utworze tym pieśniarz zadaje pytanie „co się stało z naszą klasą?” i snuje refleksję nad różnymi losami swoich przyjaciół. Co więc stało się z S. Niesiołowskim? Przecież w PRL był to dzielny człowiek, więzień polityczny, działacz „Solidarności”. Później był jednym z liderów Zjednoczenia Chrześcijańsko - Narodowego, posłem na Sejm. Od kilku lat, jako działacz Platformy, zmienił się nie do poznania - stał się agresywny, zacietrzewiony, obrzuca obelgami politycznych konkurentów. Brał aktywny udział w odzieraniu z godności śp. Prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego. Obecnie zajmuje się opluwaniem Jarosława Kaczyńskiego oraz Prawa i Sprawiedliwości. Ostatnie dni przyniosły kolejne „występy” S. Niesiołowskiego - w wywiadzie dla dziennika „Rzeczpospolita” z 26-27 marca oznajmił, że „Polska dla PiS jest właściwie nieważna”, w TVN 24 w niedzielę 27 marca oświadczył, że „PiS to patologia”. W ten sposób wykluczył i sponiewierał tysiące członków PiS oraz miliony wyborców tej partii (na PiS chce głosować według rożnych sondaży 25 - 30% Polaków).
Gdyby chodziło o wariata można by popukać się w czoło i przejść na drugą stronę ulicy. Ale w tym przypadku mamy do czynienia z człowiekiem o dobrej biografii opozycjonisty w PRL, profesorem Uniwersytetu Łódzkiego, posłem na Sejm Rzeczypospolitej, wicemarszałkiem Sejmu, czołową postacią partii rządzącej posiadającej praktycznie monopol władzy. Zawód i smutek tym większy.
Brać na serio wypowiedzi S. Niesiołowskiego nie warto (prócz bluzgów czają się tam spiskowe teorie dziejów jak to „wszystkiemu winien jest PiS”). Lepiej tego starszego pana potraktować z pobłażliwością. Mówiąc sarkastycznie wygląda bowiem na to, że z rzeczy na „p” oprócz powolnej przechadzki parkiem zostały mu jeszcze tylko pomówienia…
Prawo i Sprawiedliwość zmierza do osiągnięcia poprzez udział w życiu publicznym następujących celów: 1) umocnienia niepodległego bytu Rzeczypospolitej Polskiej i międzynarodowej pozycji Naszego Kraju, 2) umocnienia siły i bezpieczeństwa Państwa Polskiego, a w szczególności jego zdolności do podejmowania wielkich przedsięwzięć inwestycyjnych i społecznych w interesie Obywateli i Narodu, 3) umocnienia demokracji, praworządności i wolności obywatelskich, 4) szerzenia postaw patriotycznych oraz wzmacniania solidarności społecznej i narodowej Polaków, 5) umacniania roli rodziny jako podstawowej komórki społecznej i wspieranie jej życzliwą polityką państwa, 6) szybkiego rozwoju gospodarczego Polski i działań, które pozwolą na zwiększenie uczestnictwa obywateli w korzystaniu z jego owoców, w szczególności zmniejszenia i eliminacji różnic między miastem a wsią i między różnymi regionami Polski, 7) rozwoju kultury, nauki i powszechnego dostępu do oświaty wszystkich szczebli, 8) zniesienia wszelkich barier ograniczających możliwości awansu społecznego i wszechstronnej aktywności zawodowej, kulturalnej oraz naukowej Polaków.
Nowości od blogera
Inne tematy w dziale Polityka
