Rozłamowcy z PiS (używający jako nazwy swojej partii hasła Jarosława Kaczyńskiego z kampanii prezydenckiej „Polska jest najważniejsza” ) w ostatnich kilkunastu sondażach opinii publicznej usadowili się na stabilnym poziomie 2-3 procent. PJN - bo o nim mowa - wyraźnie dołuje. Spowszedniał, nie dołączyły doń znaczące osoby publiczne, jego założyciele zdążyli się pokłócić, a sale na spotkaniach świecą pustkami. Nudne staje się ciągłe komentowanie przez działaczy PJN sytuacji w Prawie i Sprawiedliwości i atakowanie Jarosława Kaczyńskiego. Opowieści Marka Migalskiego (PJN), że niedługo lider PiS usunie z partii Zbigniewa Ziobro i Jacka Kurskiego nie stały się newsem. Wywiad udzielony 9 marca przez Joannę Kluzik-Rostkowską dziennikowi „Rzeczpospolita” daje obraz emocji szefowej PJN. Pełen jest przechwałek w stylu „ lewicę może zatrzymać tylko PJN” albo „założyciele PJN to młodsza generacja polityków, taka zmiana pokoleniowa (…) nie mamy balastu tamtych emocji i tamtych cywilizacyjnych kompleksów” ( to o latach 90-tych - przyp. autora). J. Kluzik - Rostkowska krytykuje PO i D. Tuska za niepodejmowanie reform, ale skupia się na atakowaniu J. Kaczyńskiego i uderza w Prawo i Sprawiedliwość (np. „dziś PiS oferuje rozczarowanym polityką Tuska skrajną, emocjonalną i antysystemową retorykę”, „politycy PiS w zależności czy słońce świeci, czy deszcz pada, składają przeróżne deklaracje koalicyjne” - przecież to nie jest prawda!).
PJN, który bardzo chciałby być w przyszłości małym i użytecznym koalicjantem Platformy, ma kłopot. PiS się umacnia, PO nie rozpada, SLD rośnie w sondażach. Nie ma zapotrzebowania społecznego na mdłych polityków opowiadających obsesyjnie jaki to niedobry jest J. Kaczyński (niedawno go zachwalali i promowali!). Przystawka Platformy nie rozpala wyobraźni Polaków. Dlatego mniemam, że prężenie muskułów przez J. Kluzik-Rostkowską nic nie da.
Prawo i Sprawiedliwość zmierza do osiągnięcia poprzez udział w życiu publicznym następujących celów: 1) umocnienia niepodległego bytu Rzeczypospolitej Polskiej i międzynarodowej pozycji Naszego Kraju, 2) umocnienia siły i bezpieczeństwa Państwa Polskiego, a w szczególności jego zdolności do podejmowania wielkich przedsięwzięć inwestycyjnych i społecznych w interesie Obywateli i Narodu, 3) umocnienia demokracji, praworządności i wolności obywatelskich, 4) szerzenia postaw patriotycznych oraz wzmacniania solidarności społecznej i narodowej Polaków, 5) umacniania roli rodziny jako podstawowej komórki społecznej i wspieranie jej życzliwą polityką państwa, 6) szybkiego rozwoju gospodarczego Polski i działań, które pozwolą na zwiększenie uczestnictwa obywateli w korzystaniu z jego owoców, w szczególności zmniejszenia i eliminacji różnic między miastem a wsią i między różnymi regionami Polski, 7) rozwoju kultury, nauki i powszechnego dostępu do oświaty wszystkich szczebli, 8) zniesienia wszelkich barier ograniczających możliwości awansu społecznego i wszechstronnej aktywności zawodowej, kulturalnej oraz naukowej Polaków.
Nowości od blogera
Inne tematy w dziale Polityka
