W wyniku "reformy edukacji" młodzież bez szans na globalnym rynk

Reforma edukacji w Polsce przynosi gorzkie żniwo. Za masowość kształcenia płacimy inflacją dyplomów i degeneracją systemu oświaty i szkolnictwa wyższego.

W pogoni za zachodnimi wskaźnikami jesteśmy gotowi dać maturę i dyplom szkoły wyższej półanalfabecie, który nie potrafi policzyć procentów ani streścić przeczytanej bez zrozumienia lektury. O napisaniu jakiejkolwiek większej formy literackiej nie można nawet marzyć.

Nauczyciele, zapędzeni w kierat nie tyle pracy ile raczej mozolnej wspinaczki po szczeblach awansu zawodowego, zmuszani do udziału w infantylnych zajęciach dokształcających, które wypełniają im bez reszty czas i pożerają z trudem zapracowane pieniądze, nie mają już sił ani ochoty aby w pojedynkę walczyć z systemem. Praca w szkole wymaga obecnie większego konformizmu niż w PRL. Pedagodzy sami są obiektem tresury i pedagogicznej manipulacji. Poprzez tzw. metody aktywne, opierające się na osobistym uczestnictwie w zaprogramowanych działaniach w miejsce indywidualnej refleksji, poddawani są "praniu mózgu" takiemu samemu jak pracownicy marketingu sieciowego. O godności osobistej mogą zapomnieć!

Komu to zawdzięczamy? To jest skutek niewolniczego kopiowania wzorców z innych systemów oświatowych. Metody, które poniosły klęskę i są wycofywane w Wielkiej Brytanii czy Holandii, są bezrefleksyjnie implementowane w Polsce. Są kręgi naukowe i ministerialne, które robią na tym wielkie pieniądze! I mają od lat monopol na wyznaczanie kierunku reform. To nie zmieniający się ministrowie oświaty są autorami tych "reform", oni są tylko marionetkami - dają twarz i nazwisko i często profesorski tytuł, prawdziwymi demiurgami są szare eminencje, takie jak wieczny wiceminister Anna Radziwiłł i prostytuujący się tzw. eksperci.

Jaki jest prawdziwy cel zmian w polskim szkolnictwie? Aby absolwenci polskich szkół przestali być konkurencyjni w Europie! Wtedy wszystkie rynki pracy mogą być dla nich otwarte! A przy okazji przestanie być regułą, że inżynierowie z Polski czy Rosji, posiadający, dzięki gruntownej edukacji z nauk podstawowych, największe zdolności adaptacyjne, są w firmach USA zwalniani na samym końcu.

A oto dowód. W bieżącym roku dyrektor Centralnej Komisji Egzaminacyjnej podjął decyzję, aby od młodzieży nauczanej według starej podstawy programowej z matematyki wymagać na egzaminach kompetencji i maturze 2008 tylko tyle ile znajduje się w nowej, drastycznie wykastrowanej.

Ograniczenie zakresu treści obejmuje:

"1.Sprawdzian w klasie VI

Procenty. Przykłady przyporządkowań; zaznaczanie punktów o danych współrzędnych i odczytywanie współrzędnych punktów na płaszczyźnie. Przykłady odbić lustrzanych; oś symetrii figury. Kąty wierzchołkowe; kąty przyległe. Ostrosłupy – ich siatki i modele. Walce, stożki, kule – rozpoznawanie w sytuacjach praktycznych.

2. Egzamin gimnazjalny

Przykłady liczb niewymiernych. Wzory skróconego mnożenia. Interpretacja geometryczna układu równań liniowych z dwiema niewiadomymi. Kąt środkowy i kąt wpisany oparte na tym samym łuku. Przykłady przekształceń geometrycznych. Proste równoległe przecięte trzecią prostą. Twierdzenie Talesa. Wzajemne położenie prostej i okręgu; prosta styczna. Równoległość i prostopadłość w przestrzeni.

3. Egzamin maturalny z matematyki – poziom podstawowy

Podstawowe pojęcia rachunku zdań. Potęgi o wykładniku niewymiernym. Logarytmy; podstawowe własności logarytmów. Dzielenie wielomianów, twierdzenie Bézouta. Definicja ogólna funkcji homograficznej i jej własności. Sposoby rozwiązywania nierówności z funkcją homograficzną. Przekształcenia wykresów funkcji liczbowych: y=-f(x), y= f(-x). Twierdzenie o okręgu wpisanym w czworokąt i okręgu opisanym na czworokącie. Opis półpłaszczyzny za pomocą nierówności. Miara łukowa kąta. Definicje funkcji trygonometrycznych dowolnego kąta. Wykresy funkcji trygonometrycznych. Funkcja wykładnicza. Równania trygonometryczne; sin x=a, cos x=a, tg x= a,
dla 0^o < x <90^o. Równanie okręgu (x-a)² + (y-b)²= r² . Wzory dotyczące permutacji, kombinacji, wariacji z powtórzeniami i bez powtórzeń.

4. Egzamin maturalny z matematyki – poziom rozszerzony

Twierdzenie o rozkładzie liczby naturalnej na czynniki pierwsze. Wzór (a – 1)(1 + a +...+ a^n-1) = aⁿ -1. Indukcja matematyczna. Różnowartościowość funkcji. Funkcje parzyste, nieparzyste, okresowe. Dwumian Newtona. Równania i nierówności wykładnicze i logarytmiczne. Nierówności trygonometryczne. Wzory redukcyjne. Przykłady ciągów zdefiniowanych rekurencyjnie. Pojęcie granicy ciągu. Obliczanie granic ciągów. Suma szeregu geometrycznego. Pojęcie funkcji ciągłej. Pojęcie pochodnej. Interpretacja geometryczna i fizyczna pochodnej. Obliczanie pochodnych wielomianów i funkcji wymiernych. Związek pochodnej z istnieniem ekstremów i z monotonicznością funkcji. Zastosowanie pochodnej do rozwiązywania problemów praktycznych. Przykłady przekształceń geometrycznych: obrót. Twierdzenie o związkach miarowych między odcinkami stycznych i siecznych. Wielościany foremne. Rzut prostokątny na płaszczyznę. Prawdopodobieństwo warunkowe. Wzór na prawdopodobieństwo całkowite. Niezależność zdarzeń. Schemat Bernoullego. Twierdzenie o trzech prostych prostopadłych."

Te treści są absolwentowi polskiej szkoły niepotrzebne. On nie nadaje się do jakiejkolwiek twórczej pracy. Może zostać sprzedawcą w Polsce, albo pracować na zmywaku gdzieś w Europie. Dziękujemy wam "Reformatorzy"!!!

Całość na stronie CKE ( z usłużnym komentarzem Zbigniewa Marciniaka, profesorka od owijania w bawełnę) :

http://www.cke.edu.pl/index.php?option=content&task=view&id=513&Itemid=2