Komentarze do notki: Oscary 2022 - Anna Dzieduszycka i Sukienka

Piękna historia, gratuluję wychowanicy!

Krótkometrażowy film fabularny "Sukienka" w reżyserii Tadeusza Łysiaka zdobył nagrodę kwalifikującą do Oscara na Atlanta Film Festival 2021. 30-minutowy polski film opowiada o karłowatej Julii, która pracuje jako pokojówka w obskurnym motelu, próbując znaleźć miłość i uporać się z własną niepewnością.

Film "The Dress" został wyprodukowany przez Warszawską Szkołę Filmową i był współfinansowany przez Polski Instytut Sztuki Filmowej. Koproducentami filmu są Dobro, Milo i Glosno. Dobro to kreatywne studio produkcyjne typu full service, będące częścią Platige Image. Milo to studio zajmujące się postprodukcją obrazu, a Glosno - dźwięku. 

Zdjęcia do projektu, który trwał sześć dni, zrealizował operator Konrad Bloch. Jak mówi Łysiak, scenariusz liczył 32 strony i składał się z 51 scen. 

"Naprawdę trudno było to wszystko zrealizować w tak krótkim czasie, ale udało się" - mówi reżyser. "Film kręciliśmy w Warszawie i kilku mniejszych miastach wokół stolicy Polski, ale musieliśmy sprawić, żeby wyglądało to jak małe miasto. Szukaliśmy wielu miejsc, które mogłyby się sprawdzić. Sekwencje motelowe były kręcone w dwóch różnych motelach - jeden do wnętrz, a drugi na zewnątrz."

Autor zdjęć Bloch kręcił z ręki i za pomocą Easyrig, aby stworzyć dokumentalne wrażenie bycia tam razem z bohaterami.

"Chcieliśmy też być jak najbliżej bohatera" - zauważa Łysiak. "Zdecydowaliśmy, że nie chcemy wyolbrzymiać wzrostu Julii i robić tego zbyt prosto".

Mariusz Gos pełnił funkcję montażysty przy projekcie, który po pierwszym cięciu liczył 45 minut.

"Było bardzo blisko, żeby stać się pełnym filmem fabularnym" - mówi Łysiak. "Musieliśmy wyciąć (kilka) naprawdę dobrych scen, żeby film miał czas trwania akceptowalny na festiwalach filmów krótkometrażowych."

W filmie nie wykorzystano zbyt wiele muzyki, co było świadomą decyzją twórcy, który nie chciał odwracać uwagi od jego autentyczności.

"Ale mimo to chcieliśmy, żeby w niektórych kluczowych scenach zabrzmiały jakieś nuty" - mówi Łysiak. "I tu pojawił się naprawdę utalentowany kompozytor muzyki z Polski, Jan Ignacy Królikowski. Stworzył on niesamowitą partyturę, która jest delikatna i rezonuje emocje, które są ukryte w umyśle Julii.

Dlaczego nie ma komentarzy? A dlatego, ze 80% ciekawych ludzi odeszlo bedac w chamski sposob obrazani przez tutejsza pisowska holote. Taka jest prawda...

No to trzymajmy kciuki za film i jego bohaterke!

Dzień dobry Panie Adamie.
Czy reżyser Tadeusz Łysiak nie jest przypadkiem wnukiem TEGO Waldemara Łysiaka?
Dobrze skojarzyłem?
Pozdrawiam,

Każdy z nas jest "inny", poza tymi, którzy odnajdują się w konformizmie i zlewanie się z masą jest ich ideałem. Ale, żeby być człowiekiem, a nie siedemset dwadzieścia pięć milionów dwieście pięćdziesiątym szóstym pudłem rezonansowym i trybem systemu, to trzeba być "innym".

Inność Julii widać i historia zapowiada się pięknie. Może z niej wynikają pewne sprawy uniwersalne.