Gdyby tytułowy wybór należał do statystycznego wyborcy, Polska już byłaby wspomnieniem w najnowszej historii świata. Na szczęście wybór ten zależy od wąskiej intelektualnej elity, która od 30 lat lepiej lub gorzej prowadzi ten chybotliwy okręt. W roku 1981 dzięki najlepszej operacji militarnej w historii wojskowości, tak nazwał to wydarzenie Henry Kissinger, wyprowadziła ORP PRL ze strefy bezpośredniego ostrzału. I choć nie zdołała naprawić powstałych uszkodzeń, doholowała go do stoczni remontowej, gdzie w roku 1989 przekazała wachtę. Nowa załoga przystąpiła natychmiast do naprawy i modernizacji zdewastowanej jednostki, jednocześnie pilnując aby ich poprzednicy nie powypadali za burtę. Remont trwał długo i wymagał ogromnych wyrzeczeń, nakładów pracy i środków, a poprzednia zmiana częściej przebywała w odremontowanej stołówce niż w maszynowni. Co utrudniało ciężko pracującym robotnikom spokojne spożywanie posiłków oraz regenerację sił. Stan ten rodził u pracujących frustrację i groził wybuchem buntu na okręcie. W tej sytuacji grupa wyższych oficerów korpusu naukowego, głównie w stopniu profesorów socjologii, postanowiła zdiagnozować i rozbroić zbliżającą się rewolucję. Korzystając ze swej wiedzy i latami przeprowadzanych doświadczeń rozpoznała duchowe i materialne potrzeby przeciętnego robotnika. Z przeprowadzonej analizy wyszło, iż wśród pracujących występują dwa odmienne typy potrzeb psychologicznych. Pierwszy charakteryzujący się niskim stopniem samokrytycyzmu, łasym na pochwały i wykazujący potrzebę ciągłego dowartościowania, występujący głównie wśród młodszych robotników, zamieszkałych w wielkich kajutach i nie szczędzących pieniędzy na swoje wykształcenie i rozrywki. Drugi charakterystyczny głównie dla starszych, obwiniających świat za swoje niepowodzenia, mający nadmierne poczucie swojej wartości i sfrustrowany. Dla zaspokojenia potrzeb, tych odmiennych profili psychologicznych postanowiono około roku 2005 powołać do życia dwa związki taktyczne. Pierwszy pod kryptonimem PO i drugi o symbolu PiS. Przez odpowiednie naświetlanie, uwypuklanie oraz zacienianie i przykrywanie poszczególnych cech obu zgrupowań, można z łatwością prowadzić gry strategiczne mające na celu utrzymanie załogi całego okrętu w spokoju pozwalającym na utrzymanie właściwego kursu. W przypadku załamania się jednej ze strategii, elita profesorska przy pomocy rozgłośni okrętowej z łatwością, w przeciągu dwóch tygodni jest wstanie doprowadzić do zmiany wiodącej grupy i przekonać poszczególnych członków tych grup, że jest to ich samodzielny i przemyślany wybór.
Na horyzoncie widać już zbliżający się huragan o nazwie Kryzys, po jego przejściu taka zmiana może być konieczna – czyli już wkrótce.
Inne tematy w dziale Polityka
