Fabryka Sprawiedliwości. Filia w Złotoryi

W procesie karnym, wytoczonym Owsiakowi Jerzemu przez Piotra Wielguckiego z art.216 i 212 kk, Sąd Rejonowy w Złotoryi umorzył postępowanie uzasadniając swoją decyzję  w następujący sposób:

[...]  Tym niemniej, zdaniem Sądu zarówno oskarżony Jerzy Owsiak, jak i oskarżyciel prywatny Piotr Wielgucki w swej publicznej działalności używają wobec siebie co najmniej nieeleganckich i niekulturalnych określeń, wyrażają wobec siebie mniej czy bardziej dosadną krytykę i negatywne opinie. Okoliczność ta nie mogła ujść uwadze Sądu przy ocenie stopnia społecznej szkodliwości zarzuconych Jerzemu Owsiakowi czynów. W zakresie rozmiarów ewentualnej szkody, jaką miałby ponieść oskarżyciel można tu mówić wyłącznie o szkodzie niematerialnej związanej z ewentualnym poniżeniem w oczach opinii publicznej czy też utratą zaufania potrzebnego do prowadzenia działalności publicznej, lecz w tym zakresie wydaje się, iż samo wniesienie skargi z oskarżenia prywatnego, czy też kontynuowanie tego procesu, mając na uwadze ogromną popularność oskarżonego, przyczyniłoby się do powiększenia popularności oskarżyciela, a zatem przyniosłoby odwrotny efekt. [...]

Sięgnijmy zatem do zapisów Konstytucji, aby sprawdzić czy wyrok, a zwłaszcza jego uzasadnienie, nie pozostaje przypadkiem w sprzeczności z zapisami ustawy zasadniczej:

1. Art. 30. Przyrodzona i niezbywalna godność człowieka stanowi źródło wolności i praw człowieka i obywatela. Jest ona nienaruszalna, a jej poszanowanie i ochrona jest obowiązkiem władz publicznych.
    
2. Art. 32. Wszyscy są wobec prawa równi.

   1. Wszyscy mają prawo do równego traktowania przez władze publiczne.

   2. Nikt nie może być dyskryminowany w życiu politycznym, społecznym lub gospodarczym z jakiejkolwiek przyczyny.

3. Art. 47 Każdy ma prawo do ochrony prawnej życia prywatnego, rodzinnego, czci i dobrego imienia oraz do decydowania o swoim życiu osobistym.
    
4. Art. 54.

   1. Każdemu zapewnia się wolność wyrażania swoich poglądów oraz pozyskiwania i rozpowszechniania informacji.

   2.  Cenzura prewencyjna środków społecznego przekazu oraz koncesjonowanie prasy są zakazane. Ustawa może wprowadzić obowiązek uprzedniego uzyskania koncesji na prowadzenie stacji radiowej lub telewizyjnej.

Przypomnijmy na koniec brzmienie Art. 2. Konstytucji:

Rzeczpospolita Polska jest demokratycznym państwem prawnym, urzeczywistniającym zasady sprawiedliwości społecznej.

Opracowano na podstawie felietonu, zamieszczonego pod poniższym linkiem:

http://kontrowersje.net/s_d_umarza_post_powanie_bo_jerzy_owsiak_jest_bardziej_znany_ni_matka_kurka