Polska przegrała swój pierwszy mecz w MŚ z Amerykanami, bo przegrać musiała, zważywszy na obecność w Łódzkiej Arenie żywej maskotki drużyny amerykańskiej, zwyczajowo przynoszącej szczęście wszystkim poza Polakami, Króla Elekta Europy, Donalda Franciszka Tuska i... już Polska nie "miażdży", jak donosiły do wczoraj wszystkie portale. Przynajmniej sportowo.
Jednak nie wynik tego meczu jest tu ważny, wszak w chóralnym wykonaniu pieśni okolicznościowej "Polacy nie się nie stało" nadwiślańska ludzkość posiada ugruntowane w ciągu ostatnich siedmiu lat doświadczenie i w żadnym razie nie powiedziała ostatniego słowa choćby w kwestii transkrypcji hymnu przegranych na instrumenty dawne, lecz bardziej chodzi o okoliczności towarzyszące temu wydarzeniu. Wprawdzie zawodnik Wlazły tłumaczył w pomeczowych wywiadach o zamieszaniu i nieporozumieniach przed jego rozpoczęciem, wynikłych na skutek zwykłego gapiostwa zawodników drużyny przecienej.
Ho, ho, ho, jak zwykł w podobnych okolicznościach mawiać pewien prominentny półanalfabeta. Nie z nami te numery, mopanku. Kto by tam wierzył pupilowi prezesa Przedpełskiego zakolegowanego z sitwą trzymającą władzę.
"Zamieszanie i nieporozumienia", ta nikczemna, podła, skoordynowana akcja sił antydemokratycznych, ta powszechna wrzawa i gwizdy na trybunach w Atlas Arena na wejście Króla Elekta Europy spodziewającego się fanfar, zainspirowana i kierowana przez rozlokowanych w przebraniu na trybunach polityków opozycji: Kaczyńskiego, Macierewicza, Błaszczaka, Hofmana oraz prof. Pawłowicz, miała na celu osiągnięcie określonych korzyści politycznych, łącznie z obaleniem ustroju siłą. To się musi skończyć Nadzwyczajną Sejmową Komisją Śledczą pod przewodem mówiącego z krzesłami, Sekuły.
Uzupełniam o krótki wprawdzie fragment entuzjastycznego przyjęcie Donalda Franciszka Tuska w Łodzi, lecz w pełni oddający uwielbienie, jaki w narodzie się cieszy.
