Memory znaczy Pamięć Memory znaczy Pamięć
115
BLOG

Co Tusk zaoferował Janowi Filipowi Libickiemu za rozbijanie prawicy w przejście do PO?

Memory znaczy Pamięć Memory znaczy Pamięć Polityka Obserwuj notkę 7
Jan Filip Libicki, Michał Kamiński i Stefan Niesiołowski to trzech przedstawicieli dawnej skrajnej prawicy, którzy w latach dziewięćdziesiątych wozili się na hasłach "wartości chrześcijańskich", "walki z aborcją" i zastępowania "komuny" wszędobylskim "kościołem" tudzież nieufności wobec demokracji i "szatańskiego" zachodniego stylu życia. Dwóch z nich wstąpiło do PiS a trzeci (Niesiołowski) próbował wstąpić, ale nie został przyjęty, gdyż ze względu na charakter obawiano się, że może być obciążeniem dla partii. W sytuacji kiedy PiS zaczął być gnębiony przez Tuska Niesiołowski natychmiast stał się jedną z "twarzy" tego gnębienia (vice-Palikotem... to był jeszcze ten czas, kiedy Tusk udawał "miłego faceta", a "mokrą robotę" zostawiał innym). Natomiast Kamiński i Libicki uciekli wówczas z PiS i najpierw błąkali się po różnych "klubach rozłamowców" takich jak PJN, aby w końcu trafić do PO. Co najzabawniejsze niewiele wcześniej Michał Kamiński nie tylko przez donos PO stracił szansę na fotel wiceprzewodniczącego PE, ale nawet w niewybrednych słowach mówił w co zmienia się wszystko czego dotknie się Tusk (a chwilę później sam został przez niego "dotknięty"). JAK WSZYSCY PLATFORMERSCY NEOFICI BĘDĄCY NIEGDYŚ W PIS LIBICKI I KAMIŃSKI OSTENTACYJNIE AKCENTOWALI SWOJĄ ANTYPISOWSKOŚĆ I ROBIĄ TO DO TEJ PORY. Gdy Tusk skręcił "w lewo" wówczas część z nich została z PO wyrzucona siłą z PO, a część sama uciekła. I tak dawni antyeuropejscy miłośnicy Pinocheta i innej skrajnej prawicy założyli nagle "Unię Europejskich Demokratów" przyklejone do PSL-u, bo sami nie mieli szans przekroczyć progu wyborczego. A jak wiadomo "obrotowy" PSL wszystko przyjmie - nawet takie g*wno w które zmieniają się "dotknięci" przez Tuska. Pozostaje tylko jedno pytanie: czym Tusk ich tak "cudownie dotyka": PRZEKUPSTWEM CZY SZANTAŻEM?

Jan Filip Libicki pyta dziś "Co PiS zaoferował Grzegorzowi Braunowi za start w wyborach prezydenckich?" No to zatrzymajmy się na chwilę nad politycznym CV Jana Filipa Libickiego (zaczerpnięte z Wikipedii bez moich komentarzy). 

Jan Filip Libicki

  • Od 1989 należał do Zjednoczenia Chrześcijańsko-Narodowego,
  • w 2001 przystąpił do Przymierza Prawicy,
  • w 2002 do Prawa i Sprawiedliwości. Od 2002 do 2005 zasiadał w radzie miasta Poznania.
  • W wyborach parlamentarnych w 2005 z listy Prawa i Sprawiedliwości uzyskał mandat posła w okręgu poznańskim liczbą 17 503 głosów.
  • W wyborach w 2007 bez powodzenia ubiegał się o reelekcję.
  • Ślubowanie poselskie złożył jednak 22 stycznia 2008, zastępując Zytę Gilowską, która zrezygnowała z mandatu poselskiego. Był m.in. wiceprzewodniczącym Polsko-Tajwańskiego Zespołu Parlamentarnego.
  • 9 kwietnia 2009 zrezygnował z członkostwa w Prawie i Sprawiedliwości (formalnie przestał być członkiem partii 14 lipca 2010).
  • 21 października 2009 został członkiem utworzonego tego dnia koła parlamentarnego Polska Plus, a 9 stycznia 2010 pełnomocnikiem nowej partii o tej samej nazwie na województwo wielkopolskie.
  • Po samorozwiązaniu partii (z której wówczas wystąpił) 24 września tego samego roku nie przystąpił do PiS i ponownie został posłem niezrzeszonym,
  • a 23 listopada 2010 został członkiem nowo utworzonego klubu parlamentarnego Polska Jest Najważniejsza.
  • Nie przystąpił do zarejestrowanej w marcu 2011 partii PJN, a 9 czerwca tego samego roku zrezygnował z zasiadania w klubie parlamentarnym, decyzję uzasadniając brakiem deklaracji o wykluczeniu współpracy z PiS.
  • 12 lipca tego samego roku został przyjęty do klubu parlamentarnego Platformy Obywatelskiej, po czym został z jej ramienia wybrany do Senatu w wyborach parlamentarnych w 2011 w okręgu nr 89. W kwietniu 2012 został członkiem PO.
  • W 2015 ponownie uzyskał mandat senatora, otrzymując 54 354 głosy.
  • 18 czerwca 2018 ogłosił swoje odejście z Platformy Obywatelskiej w geście poparcia dla trójki posłów wykluczonych z partii za złamanie dyscypliny partyjnej w głosowaniach nad projektami dotyczącymi aborcji.
  • 16 października 2018 wstąpił do Polskiego Stronnictwa Ludowego i klubu PSL-UED.
  • W wyborach w 2019 z ramienia PSL z powodzeniem ubiegał się o senacką reelekcję, otrzymując 105 042 głosy. W X kadencji Senatu objął funkcję przewodniczącego Komisji Rodziny, Polityki Senioralnej i Społecznej.
  • W 2023 jako kandydat koalicji Trzecia Droga po raz czwarty z rzędu uzyskał mandat senatora, zdobywając 119 190 głosów. W 2024 z ramienia tej koalicji bez powodzenia startował w wyborach do Parlamentu Europejskiego z okręgu nr 7 (otrzymał 10 544 głosy).

Mój komentarz. Zjednoczenie Chrześcijańsko-Narodowe, Przymierze Prawicy, Prawo i Sprawiedliwość, Polska Plus, Polska Jest Najważniejsza, Platforma Obywatelska, Polskie Stronnictwo Ludowe. SIEDEM PARTII POLITYCZNYCH oznacza SZEŚĆ ZMIAN PRZYNALEŻNOŚCI PARTYJNEJ z tą jedną najistotniejszą - w momencie kiedy Tusk w latach 2007-2014 podjął pierwszą próbę anihilacji PiS wówczas Libicki ewakuował się z PiS (z którego list wcześniej dwukrotnie został posłem - za drugim razem mimo że miał  tragicznie słaby wynik dostał się dzięki temu, że Zyta Gilowska zachorowała i odeszła z polityki) i JAK KAŻDY PLATFORMERSKI NEOFITA ZACZĄŁ OSTENTACYJNIE POKAZYWAĆ SWOJĄ "ANTYPISOWSKOŚĆ" I OPLUWAĆ DAWNYCH KOLEGÓW.

Wreszcie trafił do "POLITYCZNEGO ŚMIETNIKA" czyli działającego przy PSL-u klubu Unia Europejskich Demokratów zrzeszającego takie "odpadki" jak Stefan Niesiołowski, Michał Kamiński i Jan Filip Libicki. No to zajrzyjmy w skrócie do dwóch politycznych CV dwóch pozostałych towarzyszy Libickiego: 

Stefan Niesiołowski (znany również jako "jurny Stefan")

  • Był współzałożycielem Zjednoczenia Chrześcijańsko-Narodowego, od początku zasiadając w jego władzach naczelnych. W sejmie kontraktowym wspólnie z Markiem Jurkiem i Janem Łopuszańskim współtworzył charakterystyczny wizerunek tej partii.
  • Wystąpił ze Zjednoczenia w 2001, w tym samym roku krótko związany był z Przymierzem Prawicy.
  • W 2003 wraz ze Zbigniewem Romaszewskim i Janem Rulewskim współtworzył ugrupowanie Suwerenność-Praca-Sprawiedliwość.
  • Był posłem trzech kadencji – w latach 1989–1991 z ramienia Komitetu Obywatelskiego, w latach 1991–1993 z ramienia Wyborczej Akcji Katolickiej i w latach 1997–2001 z ramienia Akcji Wyborczej Solidarność, kiedy przewodniczył zespołowi chrześcijańsko-narodowemu w ramach klubu parlamentarnego AWS, który skupiał posłów i senatorów ZChN.
  • W wyborach parlamentarnych w 2001 kandydował ponownie na posła z poparciem Ruchu Społecznego AWS, jednak Akcja Wyborcza Solidarność Prawicy nie uzyskała mandatów w Sejmie.
  • W 2005 został wybrany na senatora z okręgu łódzkiego z rekomendacji Platformy Obywatelskiej (startował jako bezpartyjny, następnie wstąpił do PO). PO zgłaszała jego kandydaturę na wicemarszałka Senatu, jednak została ona odrzucona w tajnym głosowaniu. W trakcie VI kadencji Senatu pełnił funkcję przewodniczącego Komisji Spraw Zagranicznych.
  • W wyborach parlamentarnych w 2007 po raz czwarty uzyskał mandat poselski, otrzymując w okręgu lubuskim 69 385 głosów. 6 listopada 2007 został wybrany wicemarszałkiem Sejmu, otrzymując 292 głosy poparcia przy 158 głosach sprzeciwu. Objął również funkcję przewodniczącego Polsko-Tajwańskiego Zespołu Parlamentarnego.
  • W wyborach w 2011 został wybrany na posła VII kadencji, otrzymując w okręgu lubuskim 36 993 głosy.
  • W 2015 również z powodzeniem ubiegał się o poselską reelekcję (dostał 29 304 głosy).
  • We wrześniu 2016 wystąpił z PO, współtworząc koło poselskie i stowarzyszenie Europejscy Demokraci, które w listopadzie tego samego roku współtworzyło Unię Europejskich Demokratów.
  • W 2017 zasiadł w zarządzie krajowym tej partii, a w lutym 2018 w federacyjnym klubie poselskim PSL-UED (po rozwiązaniu koła UED), przekształconym w lipcu 2019 w klub PSL-Koalicja Polska. Wszedł w skład Komitetu Wspierania Muzeum Historii Żydów Polskich Polin w Warszawie.
  • W styczniu 2019 prokurator Prokuratury Krajowej wystąpił o uchylenie politykowi immunitetu w związku z zamiarem przedstawienia mu zarzutów dokonania przestępstw korupcyjnych z lat 2013–2015. Stefan Niesiołowski zrzekł się immunitetu i zaprzeczył popełnieniu zarzuconych mu w kwietniu tego samego roku czynów (mających polegać na przyjmowaniu i żądaniu korzyści osobistych oraz majątkowych od znanych mu przedsiębiorców). Nie wystartował w wyborach parlamentarnych w 2019 i ogłosił zakończenie swojej aktywności politycznej. W czerwcu 2022 Sąd Rejonowy dla Łodzi-Widzewa w Łodzi nieprawomocnie uniewinnił polityka od wszystkich zarzucanych mu czynów. We wrześniu 2023 Sąd Okręgowy w Łodzi nie uwzględnił apelacji prokuratora i utrzymał w mocy wyrok uniewinniający, co prawomocnie zakończyło postępowanie w sprawie.

Michał Kamiński (znany również jako "miłośnik Pinocheta")

  • Działał w Narodowym Odrodzeniu Polski,
  • następnie został członkiem założycielem Zjednoczenia Chrześcijańsko-Narodowego i asystentem szefa tej partii, Wiesława Chrzanowskiego.
  • Drukował artykuły w periodyku „Młodzież Narodowa”. Był dziennikarzem radiowym i prasowym oraz dyrektorem rozgłośni radiowych w Bydgoszczy i Łomży.
  • Podczas wyborów prezydenckich w 1995 został rzecznikiem prasowym komitetu wyborczego Hanny Gronkiewicz-Waltz.
  • W 1997 wybrano go w okręgu łomżyńskim z ramienia Akcji Wyborczej Solidarność na posła III kadencji.
  • Do 2001 należał do ZChN, w latach 1996–2000 był rzecznikiem prasowym tej partii.
  • Później działał w Przymierzu Prawicy (2001–2002).
  • W 2002 został członkiem Prawa i Sprawiedliwości, zasiadał we władzach krajowych tego ugrupowania.
  • W 2001 uzyskał po raz drugi mandat poselski z listy PiS w okręgu białostockim. W Sejmie był członkiem Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi oraz Komisji Spraw Zagranicznych. W 1999 w jednej z dziennikarskich ankiet wybrano go na najlepszego mówcę parlamentu.
  • W 1999 udał się razem z Markiem Jurkiem i Tomaszem Wołkiem do Wielkiej Brytanii, by spotkać się z osadzonym w areszcie domowym generałem Augustem Pinochetem. W czasie wyjazdu wręczył generałowi pamiątkowy ryngraf z Matką Boską. W 2005 Michał Kamiński stwierdził, że wyjazd ten był błędem, a on sam dopiero później miał poznać prawdę o generale.
  • Od maja do czerwca 2004 był posłem do Parlamentu Europejskiego V kadencji w ramach delegacji krajowej.
  • W 2004 uzyskał mandat posła do PE VI kadencji, który wykonywał do 2007.
  • Od 23 lipca 2007 do 16 kwietnia 2009 był sekretarzem stanu w Kancelarii Prezydenta RP, odpowiedzialnym za politykę medialną (zastąpił na stanowisku rzecznika prasowego Macieja Łopińskiego).
  • W 2009 po raz drugi został wybrany na deputowanego do PE z okręgu wyborczego Warszawa I.
  • Był kandydatem Europejskich Konserwatystów i Reformatów na jednego z 14 wiceprzewodniczących PE VII kadencji. Do wyborów stanął także Edward McMillan-Scott z tej samej frakcji, w głosowaniu Michał Kamiński przegrał, otrzymując najmniejsze poparcie spośród wszystkich kandydatów. (MÓJ KOMENTARZ: W WIKIPEDII POMINIĘTO FAKT, ŻE GŁOSOWANIE POPRZEDZIŁO "TAJEMNICZE" DOSTARCZENIE WPŁYWOWEMU RABINOWI MATERIAŁÓW O ANTYSEMICKIEJ PRZESZŁOŚCI KAMIŃSKIEGO W NARODOWYM ODRODZENIU POLSKI ORAZ PUBLIKACJA TYCH MATERIAŁÓW W MEDIACH; KRĄŻYŁY "SŁUCHY" ŻE MATERIAŁY MIELI DOSTARCZYĆ JEGO PRZYSZLI KOLEDZY Z PO, KTÓRYM NAJBARDZIEJ ZALEŻAŁO NA TYM, ABY NIKT Z PIS NIE ZOSTAŁ WYBRANY NA WYSKOKIE STANOWISKA W PARLAMENCIE EUROPEJSKIM). Został jednocześnie przewodniczącym frakcji ECR, po rezygnacji jednego z torysów. Wkrótce po tej nominacji w mediach brytyjskich pojawiły się opinie określające go mianem homofoba i rasisty, powołujące się na działalność Michała Kamińskiego w Narodowym Odrodzeniu Polski, wspieranie Augusto Pinocheta, przypominane były wypowiedzi polityka dotyczące sprawy pogromu w Jedwabnem i homoseksualistów (NO WŁAŚNIE, WIKIPEDIA NIEJASNO NAPISAŁA O JAKĄ NOMINACJĘ CHODZIŁO - CHODZIŁO O TĘ NA WICEPRZEWODNICZĄCEGO PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO; CZYLI TEN DONOS POZBAWIŁ GO TEJ FUNKCJI).
  • W listopadzie 2010 wystąpił z PiS. W związku z jego uczestnictwem w nowym projekcie Polska Jest Najważniejsza zrezygnował z kierowania frakcją Europejscy Konserwatyści i Reformatorzy w Europarlamencie. Nie zaangażował się w aktywny sposób w działalność partii PJN.
  • W kwietniu 2012 ukazała się książka Koniec PiS-u, wywiad rzeka z Michałem Kamińskim przeprowadzony kilka miesięcy wcześniej przez Andrzeja Morozowskiego. W lutym 2013 m.in. wraz z Kazimierzem Marcinkiewiczem i Romanem Giertychem założył think tank Instytut Myśli Państwowej.
  • W wyborach europejskich w 2014 był kandydatem Platformy Obywatelskiej z pierwszego miejsca na liście w okręgu lubelskim, nie uzyskał reelekcji. 3 lutego 2015 został sekretarzem stanu w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, obejmując nadzór nad Centrum Informacyjnym Rządu.
  • W wyborach parlamentarnych w 2015 z powodzeniem ubiegał się o mandat poselski z listy Platformy Obywatelskiej w okręgu wyborczym nr 20, zdobywając 5877 głosów.
  • Pod koniec maja 2016 został na miesiąc zawieszony w prawach członka klubu parlamentarnego PO.
  • W lipcu 2016 został wykluczony z klubu i partii (której członkiem został niedługo wcześniej).
  • We wrześniu 2016 wraz z innymi byłymi posłami PO współtworzył koło poselskie Europejscy Demokraci, a w listopadzie tego samego roku partię Unia Europejskich Demokratów (przekształconą z Partii Demokratycznej), w której został członkiem zarządu.
  • W październiku 2017 wydał powieść – thriller polityczny pod tytułem 15 sierpnia.
  • W styczniu 2018, jako przedstawiciel UED, wstąpił do klubu poselskiego PSL (aby liczył on potrzebną do istnienia liczbę posłów). W następnym miesiącu wraz z innymi posłami UED współtworzył federacyjny klub PSL-UED, zasiadając w jego prezydium.
  • W wyborach w 2019 został wybrany w skład Senatu X kadencji. Kandydował z ramienia PSL w okręgu nr 41, otrzymując 176 496 głosów. 12 listopada 2019 został wicemarszałkiem Senatu.
  • W 2023 jako kandydat koalicji Trzecia Droga z powodzeniem ubiegał się o senacką reelekcję, zdobywając 198 074 głosów. 13 listopada tegoż roku wybrany na wicemarszałka Senatu XI kadencji. W 2024 startował bezskutecznie w wyborach europejskich jako lider listy Trzeciej Drogi w okręgu szczecińsko-gorzowskim. Następnie został wiceprzewodniczącym UED. 

Reasumując: Jan Filip Libicki, Michał Kamiński i Stefan Niesiołowski to bijący wszelkie rekordy zmian barw partyjnych trzech przedstawicieli dawnej skrajnej prawicy, którzy w latach dziewięćdziesiątych wozili się na hasłach "wartości chrześcijańskich", "walki z aborcją" i zastępowania "komuny" wszędobylskim "kościołem" tudzież nieufności wobec demokracji i "szatańskiego" zachodniego stylu życia. Dwóch z nich wstąpiło do PiS a trzeci (Niesiołowski) próbował wstąpić, ale nie został przyjęty, gdyż ze względu na charakter obawiano się, że może być obciążeniem dla partii. W sytuacji kiedy PiS zaczął być gnębiony przez Tuska Niesiołowski natychmiast stał się jedną z "twarzy" tego gnębienia (vice-Palikotem... to był jeszcze ten czas, kiedy Tusk udawał "miłego faceta", a "mokrą robotę" zostawiał innym). Natomiast Kamiński i Libicki uciekli wówczas z PiS i najpierw błąkali się po różnych "klubach rozłamowców" takich jak PJN, aby w końcu trafić do PO. Co najzabawniejsze niewiele wcześniej Michał Kamiński nie tylko przez donos "życzliwych" z PO stracił szansę na fotel wiceprzewodniczącego PE, ale nawet w niewybrednych słowach mówił w co zmienia się wszystko czego dotknie się Tusk (a chwilę później sam został przez niego "dotknięty"). JAK WSZYSCY PLATFORMERSCY NEOFICI BĘDĄCY NIEGDYŚ W PIS LIBICKI I KAMIŃSKI OSTENTACYJNIE AKCENTOWALI SWOJĄ ANTYPISOWSKOŚĆ I ROBIĄ TO DO TEJ PORY. Gdy Tusk skręcił "w lewo" wówczas część z nich została z PO wyrzucona siłą z PO, a część sama uciekła. I tak dawni antyeuropejscy miłośnicy Pinocheta i innej skrajnej prawicy założyli nagle "Unię Europejskich Demokratów" przyklejone do PSL-u, bo sami nie mieli szans przekroczyć progu wyborczego. A jak wiadomo "obrotowy" PSL wszystko przyjmie - nawet takie g*wno w które zmieniają się "dotknięci" przez Tuska. Pozostaje tylko jedno pytanie: czym Tusk ich tak "cudownie dotyka": PRZEKUPSTWEM CZY SZANTAŻEM?

Pamięć jak okrutnie nie kłamie Gdy przesuwa przed nami To co sprawia nam ból Gdy bezsenność rozciąga Ponad noce i dnie W gorzką przeszłość posłów śle JESTEM KOSZMAREM SENNYM KŁAMLIWYCH POLITYKÓW ...stworzonym przez ich obłudę i cynizm byłym idealistą.

Nowości od blogera

Komentarze

Pokaż komentarze (7)

Inne tematy w dziale Polityka