Wśród akcji politycznych i licznych "tematów dnia" umykają jakoś sprawy wyznaczające przyszłość Polski na długie lata. "Strategia 2030" została zlekceważona i nie stanowiła przedmiotu poważnej dyskusji - mimo jej dużego nagłośnienia. Nie zmienia to faktu, że zostałą przyjęta, jest obowiązującym dokumentem rządowym i to jej podporządkowana będzie dokumentacja planistyczna Polski przez najbliższych kilka lat. Nawet jeśli rząd się przewróci, nikt nie będzie w stanie w krótkim czasie (krótki = 5 lat) wygenerować nowych, dobrych (w szczególności lepszych) dokumentów.
Tymczasem dzieje się. Na początek warto skoncentrować się na mapce z lewej strony (można ją kliknąć, żeby powiększyć) - to sieć transportowa w Polsce wg stanu na 2010 rok. Przedstawiono na niej najbardziej chlubne elementy istniejącej infrastruktury - lotniska, autostrady i drogi ekspresowe oraz koleje jeżdzące (zdaniem autorów) 120 km/h i więcej. W przypadku kolei podkreślam, że to opinia autorów, bowiem siedmiogodzinna prodróż z Gdańska do Warszawy czy prawie czterogodzinna do Bydgoszczy jakby nie przystają do obrazka. Ale coś trzeba było narysować, odpuszczam tą usterkę.
Dużo bardziej istotna jest mapka druga, tym razem z naniesionymi przyszłymi powiązaniami transportowymi wewnątrz Polski (stan na 2030). I ta mapka (wraz z wieloma innymi dokumentami planistycznymi) mogła być przedmiotem dyskusji do 21 września br. (wtedy kończyły się konsultacje projektu).
Wiem świetnie, że skoro wkleiłem mapę, to mało kto będzie czytał zamieszczony obok tekst. Ale napiszę: według dokumentów planistycznych Polska ma silnie zintegrować się z Unią Europejską, przede wszystkim w kierunku na zachód i południowy zachód.
Punkt ciężkości wewnątrz kraju ma koncetrować się na powiązaniu ze sobą wielkich aglomeracji, przy potwierdzonym priorytecie dla Warszawy. Sieć transportowa ma służyć spójności, tzn. regiony, które mogłyby wzmacniać swoją autonomię (funkcjonalną) zostaną "zbliżone" do Polski. Dotyczy to Trójmiasta, a przede wszystkim Szczecina - ośrodków, dla których obecna marginalizacja mogłaby być silnym impulsem dla szukania własnej ścieżki rozwojowej, niezależnej od Warszawy.
Środkowe Pomorze, na innych mapach pokazane jako biedna i wyludniona strefa kompletnego wykluczenia komunikacyjnego, ma się trochę "wzmocnić" pod względem dostępności.
Ciekawie przedstawia się też kwestia "Ściany Wschodniej" - mimo odmiennego opisu zawartego w dokumentacji rządu, nie ma ona spełniać istotnych funkcji międzynarodowych. Widać z mapy, że zrezygnowano na co najmniej 20 lat z planów transeuropejskiego korytarza transportowego wzdłuż wschodniej granicy Unii Europejskiej (patrz tekst w S24" "Znikające drogi - Via Carpatia"). Z zaprezentowanej tutaj mapy nie widać, ale odpuszczono sobie również międzynarodową drogę wodną łaczącą Polskę z rzekami Białorusi i Ukrainy.
Nie jestem w stanie ocenić należycie całości projektu Koncepcji Przestrzennego Zagospodarowania Kraju do roku 2030 (link do dokumentu "do użytku służbowego" PDF - tutaj). O konsultacjach dowiedziałem się za późno i jeszcze zbyt słabo przestudiowałem zarówno sam dokument, jak i załączniki. Nie byłem zatem w stanie lobbować na rzecz dokumentów, w których tworzeniu sam uczestniczę (społeczny projekt polityki wodnej Polski oraz koncepcja rozwoju żeglugi śródlądowej).
Ale zwracam uwagę na jedno: ten dokument, wraz ze "Strategią 2030" (red. M.Boni), będzie w najbliższych latach dokumentem NADRZĘDNYM nad wszystkimi pozostałymi dokumentami rządu dotyczącymi polityki infrastrukturalnej.
Popieram akcję zbiórki pieniędzy dla Małgosi Siedlarz (patrz w Salonie24: tutaj).
Inne tematy w dziale Gospodarka
