Tak prezentuje się współczesna Polska z perspektywy średniowiecznego myśliciela. Co prawda podobnie prezentuje się średniowiecze, gdy patrzą na nie co niektórzy współcześni geniusze, ale jak wiadomo oni zawsze i wszyscy maja rację. Tako rzecze Stanisław ze Skarbimierza pierwszy rektor odnowionej Akademii Karkowskiej w mowie o trojakiej mądrości diabelskiej i prawdziwej:
Jest mądrość ziemska, która polega na umiłowaniu i pożądaniu rzeczy ziemskich, jest mądrość, która polega na umiłowaniu i pożądaniu rozkoszy, nazwana zwierzęcą, i jest mądrość szatańska polegająca na umiłowaniu i pożądaniu władzy i zaszczytów
Pierwsze co mi się rzuca w oczy to brak poprawności tych słów. Aktualnie przecież szatan nie istnieje. Czy ma ktoś jakieś co do tego wątpliwości? Nie można mieć. I jeszcze taka dysproporcja: trojaka mądrość diabelska, a jedna prawdziwa. Skandal. Teraz wszyscy mają rację, ja mam racje, ty masz racje, on ma racje, my mamy rację, wy macie rację, oni racje mają, nie no oni to już racji nie mają, nie przesadzajmy. Do tych onych na pewno zalicza się Stanisław ze Skarbimierza wypowiadając te słowa.
Skupmy się jeszcze na samej treści. Mądrość szatańska to żądza władzy. Kolejny skandal. Przecież istotą demokracji jest walka o władzę. No to jak to? Stanisław ze Skarbimierza przeciwny jest demokracji. Nie może być, zaraz należy zgłosić to do senatu, aby obniżył przewidziane wydatki na Uniwersytet Jagielloński w tegorocznym budżecie. Skandaliczna tradycja i to ma być kolebka polskiej nauki? Trzeba uciekać z Polski.
Biorąc pod uwagę to, że poznaliśmy już Stanisława ze Skarbimierza i to z jak najgorszej strony, czyli jako walczącego z diabłem i jako wroga demokracji, nie można dziwić się, że dostrzega on w naszej pięknej epoce jakieś skazy, są one oczywiście wyssane z palca. Swą wypowiedź zatytułował absurdalnym stwierdzeniem Mowa o tym, że należy wyżej cenić mądrość niż oręż wojenny. Więc panie Stanisławie dlaczego według pana źle się dzieje?
Dzieje się tak dlatego, że nie ma wiary, „zachwiała się prawda na placu” [Iz 59,14], nie ma bojaźni Bożej, nie ma szacunku, brak pobożności, świętości, nie ma niewinności ani troski o dom Boży, nie ma, na koniec, sprawiedliwości, bez której nie może się rządzić rzeczpospolita. Bo zaiste, zabierz człowiekowi reguły prawne, a czymże innym człowiek ten będzie jak nie „naczyniem zasługującym na gniew” [Rz 9,22]? Usuń – wedle Augustyna – „z królestw sprawiedliwość, a czym będą królestwa jak nie bandami rozbójników”? usuń bojaźń Bożą, a natychmiast świat wypełni się niegodziwością tak dalece, że słuszne będzie jego zgładzenie razem z ziemią. Usuń życzliwość wzajemną z granic państwa, a „Każde królestwo, wewnętrznie skłócone, pustoszeje. I żadne miasto ani dom, wewnętrznie skłócony, się nie ostoi”, jak mówi Prawda [Mt 12,25].
Tak mówi prawda? Co za bezczelność.
Inne tematy w dziale Polityka
