Inicjatywa Trójmorza

Inicjatywa w pełni zasługuje na uznanie wszystkich krajów ze strefy byłych podwładnych, byłego ZSRR. Wielki czas aby państwa te stanęły twardo na swoich nogach, nie licząc na zasiłki Unii Europejskiej. Zasoby bogactw naturalnych tych państw umożliwiają szybki wzrost gospodarczy. Pomocne do szybszego rozwoju jest też usytuowanie geopolityczne. Państwa, które przystąpiły do inicjatywy graniczą ze sobą i w kontaktach nie trzeba przekraczać granic państw nie przynależnych do inicjatywy Trójmorza. Na przód ułatwień rozwoju wysuwa się jednak graniczenie z trzema morzami – Bałtyckim, Śródziemnym i Czarnym. To one umożliwiają utrzymywanie kontaktów z krajami z poza Trójmorza. Wystarczy wytyczyć i zbudować szlaki komunikacyjne. A Trójmorze ułatwi skumulowanie środków i siły wykonawczej.

Proponuję aby jak najszybciej wytyczyć i zbudować szlaki komunikacyjne. One są najpotrzebniejsze, bo ułatwią kontakty gospodarcze i tym samym przyczynią się do szybkiego rozwoju gospodarczego. Myślę, że nie popełni się błędu jeśli, w wytyczaniu szlaków komunikacyjnych nawiąże się do dawnego szlaku jedwabnego. Na co jeszcze chciałbym zwrócić uwagę, to na wykorzystanie węgla kamiennego. Koniecznie należałoby wynaleźć sposób na wykorzystanie go obchodząc dotychczasowe, tradycyjne wykorzystanie, podczas którego powstawał dwutlenek węgla – gaz cieplarniany, od którego większość państw odstępuje. Chodzi o to, aby w wyniku przetwórstwa węgla otrzymano paliwo, które spalane nie będzie wydzielać tak dużo dwutlenku węgla jak sam węgiel. Niemcy hitlerowskie podejmowały podobne próby w podszczecińskich Policach. Może warto się bliżej przyjrzeć tej metodzie i ewentualnie udoskonalić. Przyjrzenie się – choć może ale nie musi – zaowocować zaraz wynalazkami. Ale jak nic, w tym kierunku nie będzie czynione, to sam węgiel nie przeobrazi się np: w LPG. Węgiel czeka na aktywnych,przedsiębiorczych i pomysłowych chemików – każdy może zostać wynalazcą i otrzymać nagrodę Nobla.