„Osobnicy o duszach pokrętnych” mogą święcić triumf! Jeszcze długo będą mogli bezkarnie doić nasza nieszczęsną ojczyznę.
Wczoraj 16 lutego odbyła się w Sejmie konferencja nt. „Architektura monetarna: od kreacji pieniądza dłużnego do emisji pieniądza suwerennego”. Pomimo, że przypisuję sobie zarówno załatwienie sali oraz tematyki spotkania, zbojkotowałem uczestnictwo w tej konferencji – jak to niektórzy określili. Dlaczego? - bo chciałem, aby tam mówiono na temat i po to prowadziłem 2 miesięczne boje o zawartość agendy. Pokazywanie się w konstelacji gwiazd z której każdy swoją pliszkę miała chwalić:
-
a to teorię kredytu społecznego Douglasa,
-
a to umizgi do pieniądza kruszcowego „kotwiczonego na zasobach naturalnych”,
-
a to waluty lokalne i banki komunalne,
-
a to bitcoiny i inne kryptowalutowe cudeńka
byłoby dla mnie stratą czasu, atłasu i nerwów.
Szkoda. Mogły przecież powstać solidne podstawy do przeprowadzenia nas: od kreacji pieniądza dłużnego, do emisji pieniądza suwerennego, a tak to tylko strona społeczna zademonstrowała swoją słabość. „Osobnicy o duszach pokrętnych” mogą święcić triumf! Jeszcze długo będą mogli bezkarnie doić nasza nieszczęsną ojczyznę.
Teraz myślę tak: jak długo uda się rzytkom rozszarpywać narodową debatę o architekturze monetarnej na strzępy? Tu gra idzie o jakieś 130 mld rocznie. Kombinuję, że jakiś drobny ochłap z tej kwoty idzie właśnie na sponsorowanie tych księżycowych pomysłów.
Tymczasem sprawa jest prosta jeśli architekturę monetarną pieniądza fiducjarnego traktuje się w kategoriach systemu regulacji stabilizacyjno-nadążnej. Należy użyć ilościowej teorii pieniądza do wyznaczenia wielkości suwerennej emisji oraz teorii systemów do rozproszenia emisji czyli przeznaczenia jej na wsparcie inwestycji produkcyjnych, inwestycji infrastrukturalnych oraz wsparcie konsumpcji.
To co jest do zrobienia jest proste jak kromka chleba. Trzeba jedynie i aż:
- opracować formuły emisyjne oraz
- reguły i kierunki rozproszenia emisji
dla wszystkich znanych zjawisk monetarnych jak: stan stabilny, deflacja, hiperinflacja, stagflacja. Tą drogą podąża cały międzynarodowy (antysystemowy) ruch Positive Money.
Ktoś kiedyś powiedział ”...jeśli to o czym mówisz potrafisz przedstawić za pomocą liczby, to znaczy, że wiesz coś o tym. Inaczej twoja wiedza jest mętna i bałamutna”.
Jak długo nasza narodowa debata o najważniejszej umowie społecznej, jakim jest sposób organizacji wymiany gospodarczej, będzie odbywał się w oparach wiedzy „mętnej i bałamutnej”. Tymczasem chodzi tu o formuły matematyczne i inne rozstrzygnięcia zapewniające im „niemożliwość złamania” - wszak tu o nasze pieniądze chodzi. Na setki pytań trzeba znaleźć właściwe recepty i z tym trafić pod strzechy.
No cóż. Robimy kolejne podejście do tematu i tym razem nie wypuszczę kierownicy z ręki. Gdzieś jakąś „stodołę” na prowincji uda się wynająć za niewielkie pieniądze. Na razie drzwi do wszystkich naszych uczelni przed tym tematem są „szeroko zamknięte”.
ps. agenda wkrótce. Proponowany termin to maj.
