Autoportret rozsiany - Stanisław Raginiak

Oto ja! Człowiek z końca dwudziestego wieku...

Obrotny , pazerny, zapobiegliwy,

ambitny, skorumpowany, bezbarwny,

dwulicowy, oddany, pobożny,

nowoczesny, pewny,

wygodny, mściwy, klęczący,

zazdrosny, taśmowy, chwiejny,

świąteczny, dobroduszny, nieugięty,

liryczny, zaślepiony, cierpiący,

naiwny, fanatyczny, majętny,

ożeniony, żarliwy, banalny,

układny, owacyjny, fruwający,

chory, przekupny, brzuchaty,

hermetyczny, woskowaty,

poszlakowy, obywatelski, dziedziczny,

podskakujący , niebotyczny,

kleptomański, lunatyczny,

zły, wyrodny, zanudzający,

kamień w wodę spadający.

Oto ja! Człowiek z początku dwudziestego pierwszego wieku...

Perfidnie patologiczny,

nadskakująco lubieżny,

jadowicie nietrzeźwy,

kolaborująco tchórzliwy,

lisowato pachnący,

podlizująco tępy,

urzekająco drętwy,

mroźnie dokuczliwy,

świadomie donoszący,

ja - perkusista piszący,

kombinator,

narrator,

wykrzyknik,

piknik.

Stypa,

feta,

flakpoeta. 

Wiersz Autoportret rozsiany pochodzi ze zbioru utworów  Stanisława Raginiaka  - Uratuj mnie !

Tak sobie pomyślałem, że gdyby  w tym wierszu zmienić słowo perkusista na gitarzysta, mógłbym przysiąc , że Staszek zapisał mój  PORTRET ROZSIANY - rozsiany po mrocznych bezkresach mej niewiedzy...

Zgadza się Stanisławie  -  jest sporo genialnych wierszy :-)

Marek Sujkowski