Za hmm biogramem Stanisława Lema:
"Stanisław Herman Lem najprawdopodobniej urodził się we Lwowie 13 września 1921[a] w rodzinnym mieszkaniu przy ulicy Brajerowskiej 4[3] jako jedyne dziecko Samuela Lema (inna forma – Lehm, 1879–1954), lwowskiego lekarza i Sabiny Woller (1892–1979). (...). Po wybuchu II wojny światowej, w zaanektowanym przez Związek Radziecki Lwowie rozpoczął w 1940 studia medyczne na Wydziale Medycznym Uniwersytetu Lwowskiego, wydzielonym następnie w samodzielny Lwowski Instytut Medyczny. Wcześniej próbował dostać się na Politechnikę Lwowską, jednak mimo zdanego egzaminu nie został przyjęty na wymarzone studia ze względu na niewłaściwe w ustroju sowieckim pochodzenie społeczne – powiązania ze średnią burżuazją. Wstąpił zatem na medycynę, wykorzystując znajomości ojca, by uniknąć poboru do Armii Czerwonej [jasne, jasne]. (...) Po usankcjonowanej w Jałcie aneksji Lwowa przez Związek Radziecki, dalsze pozostawanie w mieście oznaczało przyjęcie obywatelstwa radzieckiego. Dlatego w lipcu 1945 w ramach akcji repatriacyjnej wraz z całą rodziną wyjechał do Krakowa[22][b], tracąc w wyniku wojny cały dobytek. Ojciec Lema, wówczas siedemdziesięcioletni, w celu zdobycia środków do życia zaczął pracować w szpitalu, ponieważ nie mógł prowadzić prywatnej praktyki lekarskiej[15 - Stanisław Lem "Przypadek i ład"]. Lem przyszedł wtedy z pomocą rodzinie publikując efekty swojej pracy w prasie, nadal jednak nie traktował w tym czasie pisarstwa jako poważnego zajęcia[15 - Stanisław Lem "Przypadek i ład"]. Sytuacja materialna rodziny Lema była tak zła, że przyszły pisarz myślał nawet o podjęciu pracy spawacza, nie zgodził się na to jednak ojciec. Zatem Lem podjął przerwane studia medyczne na Uniwersytecie Jagiellońskim i rozpoczął trzeci rok nauki. Trafił na oddział położniczy i odebrał ponad 20 porodów oraz asystował przy cesarskim cięciu. Widok krwawych scen był jednym z powodów, aby ostatecznie porzucić medycynę, której nie lubił, a na studia wstąpił pod wpływem woli ojca[24]. Kolejnym powodem rozbratu z zawodem lekarza był fakt, iż w tym czasie wszystkich absolwentów studiów medycznych kierowano do służby wojskowej. Aby uniknąć wcielenia do wojska Lem postanowił nie składać końcowych egzaminów i w rezultacie nie otrzymał dyplomu lekarskiego" [jasne, jasne].
***
Akta personalne funkcjonariusza UB - Samuel Lem, imię ojca: Herman, ur. 01-11-1879 r.
Data początkowa: 1945
Data końcowa: 1954
Wojewódzki Urząd Spraw Wewnętrznych w Krakowie 1983-1990
http://inwentarz.ipn.gov.pl/showDetails?id=2051878&q=lem&page=1&url=[|typ=0]
skromny student, kiwacz ACz i LWP.
"Pierwszymi utworami Lema, które publikował jako student medycyny, były opowiadania o tematyce wojennej, okupacyjnej oraz zawierające elementy fantastyki naukowej – drukowane w latach 1946–1948 na łamach „Kuźnicy”, „Żołnierza Polskiego”, „Odry” i „Co Tydzień Powieść”. Jako autor fantastyki zadebiutował opublikowanymi w „Tygodniku Powszechnym” opowiadaniami Obcy, Ogród ciemności i Dzieje jednego odkrycia[28]. W 1946 ukazała się drukowana w odcinkach w „Nowym Świecie Przygód” (numer 1. z 29 marca)[29] nowela fantastyczno-naukowa Człowiek z Marsa" itd.,itd.
Stanisław Lem, „Solaris”:
Warszawa : Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1961.
Warszawa : Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1962, Wyd. 2.
Warszawa : Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1963, Wyd. 3.
#fantastyka, wojsko, służby,
Inne tematy w dziale Kultura