Of all the gin joints in all the towns in all the world… … she walks into mine

"Casablanca" Michaela Curtiza to wyjątkowy film, i mimo, że właśnie mija 75 lat od premiery tego szlagieru wszech czasów, pozostaje nadal filmem do którego zawsze wracam.
 
Dlaczego? - ponieważ to film z gatunku "Magia Kina", na którym można przenieść się do Casablanki, i usiąść w Rick's Cafe, by sącząc whiskey przeżyć spotkanie  Ilsy i Ricka.

 A pozwalają tak się poczuć: Bergman i Bogart /kto dziś potrafi tak zagrać?/, mistrzowskie zdjęcia /rozstanie Ilsy i Ricka na lotnisku/, zróżnicowana i nienachalna muzyka /Marsylianka i jazz/, niezapomniane dialogi:
                                                               – Gdzie byłeś w nocy?
                                                                  – To już tak dawno, nie pamiętam.
                                                              – Przyjdziesz do mnie dziś wieczorem?
                                                                 – Nie mam aż tak dalekich planów.
I ten... niezdefiniowany klimat.

 Dlatego jeszcze dzisiaj wieczorem wracam do Casablanki.

obv