Walka z wpływami rosyjskimi, czyli komu stołek komu, bo idę do domu

Tak jest, produkt geniuszu politycznego nowogrodzkiej socjalprawicy nabiera kształtów. Ach, jakąż rozkoszą jest obserwować się to mozolne przekuwanie ideału w czyn! Pada już nawet nieoficjalnie nazwisko przewodniczącego. Zostanie nim!... (suspens, wstrzymujemy oddech, ale proszę sobie usiąść)

Sławomir Cenckiewicz. Doktor habilitowany nauk humanistycznych, historyk.

Link: https://dorzeczy.pl/obserwator-mediow/445614/kto-szefem-komisji-media-nieoficjalnie-prof-cenckiewicz.html

I tak nieźle w sumie, bo mówiło się o Macierewiczu. No ale dobra, tak na poważnie: którędy na Grunwald?

No cóż, jako nauczyciel mam podejście indukcyjne i lubię pracować na autentycznych materiałach. I dlatego też w pewnym sensie cieszę się, gdy nasze państwo daje nam praktyczną lekcję o zjawisku klasowości. 

Sprawa jest prosta: dopóki władza będzie czymś zewnętrznym w stosunku do społeczeństwa, takie rzeczy będą się dziać i społeczeństwo będzie za nie płacić. Bo tak to po prostu funkcjonuje. I sądzę, że część naszych polityków o tym nie wie, bo to są po prostu jakoweś dziwne oddziaływania psychologiczne, w które ludzie wchodzą i których sobie nie uświadamiają. W społeczeństwie klasowym, władza jest sposobem na życie tych, którzy ją sprawują. W interesie własnym, nie ogółu. I kropka. Co było, jest i będzie do udowodnienia -- i czego nie zmienią najsubtelniejsze teorie o "naturalnej" zwierzchności jednych nad drugimi. No, ale czego się spodziewać po strukturach politycznych powstałych -- z podboju?

Co prowadzi nas, jak zawsze, do kwestii militaryzmu oraz pozycji wojska, żołnierzy i wojny w mentalności społecznej. Póki co na ten temat tyle, bo nie chcę nudzić, a mądrej głowie dość w dwie słowie -- tym niemniej, no, jak ktoś nie widzi, że takie jajo byłoby niemożliwe w warunkach mentalności prawdziwie cywilnej, to cóż; widzi niewiele.

Maciej Sobiech