Czy sędzia fanatyk może sprawiedliwie sądzić Polaka,katolika

Sędzia orzekająca w sprawę Kaczyński - Wałęsa w koszulce KOD-u? Rzecznik PiS: "Jeżeli to prawda, to powinna być wyłączona z procesu"..(źródło)

Rabin kapelan: Tora pozwala izraelskim żołnierzom na gwałt”...”Gaid Eisenkot, szef sztabu izraelskiej armii nominował naczelnym kapelanem izraelskiej armii pułkownika Eyala Karima, który w przeszłości bronił m.in. prawa żołnierzy do gwałcenia kobiet w czasie wojen.Rabin pytany w 2012 roku o możliwość gwałcenia kobiet w czasie wojny w świetle Tory odparł, że trzeba to traktować tak, jak jedzenie niekoszernej żywności. "Skoro naszym celem jest sukces w wojnie, Tora zezwala żołnierzom na zaspokajanie ich złych żądz, pod warunkiem, że ma to na celu zwycięstwo" - mówił rabin.”. (więcej )

„Rabin Owadia Josef, duchowy przywódca partii Szas wchodzącej w skład koalicji rządzącej Izraelem oznajmił, że "goje rodzą się po to, by służyć Żydom". – Po co goje są tak naprawdę potrzebni? Będą pracować, będą orać, będą zbierać plony. My zaś będziemy tylko siedzieć i jeść jak panowie - zapowiedział rabin podczas przemówienia w synagodze. Potem porównał osoby, które nie są Żydami do... zwierząt pociągowych - pisze "Rzeczpospolita". „....”Zdaniem rabina, gdyby goje nie mogli służyć Żydom "nie mieliby po co istnieć". Tłumacząc zaś długowieczność ludzi pochodzenia nie-Żydowskiego rabin Josef użył plastycznej metafory porównując takich ludzi do... osłów. – Wyobraźcie sobie, że zdechł wam osioł. Stracilibyście w ten sposób pieniądze. To jest taki sam sługa. Właśnie dlatego goj otrzymuje długie życie. By dobrze pracować dla Żyda - mówił rabin. „.....(więcej )

Dla Polaków [śmierć] to była po prostu kwestia biologiczna, naturalna… śmierć, jak śmierć… A dla Żydów to była tragedia, to było dramatyczne doświadczenie, to była metafizyka, to było spotkanie z Najwyższym. ~

Prof. Barbara Engelking-Boni, kierownik Centrum Badań nad Zagładą Żydów. [źródło]

Bronisław Wildstein Agnieszka Holland sugeruje, że dla kogoś o pochodzeniu żydowskim antysemityzm (nawet potencjalny) musi być grzechem głównym, podczas gdy inne zbrodnicze ideologie winny go zajmować znacznie mniej „..”Agnieszka Holland w wywiadzie dla weekendowego „Dziennika” informuje, jak powinienem zachowywać się, mając na względzie moje „pochodzenie”, czyli poucza, co – jako Żydowi – mi przystoi, a co nie. Ponieważ sprawa zdecydowanie wykracza poza moje osobiste porachunki z panią reżyser, pozwoliłem sobie zająć nią uwagę czytelników. „...”I tu jest pies pogrzebany. „...”Instynkt plemienny”...” Mówi Agnieszka Holland, że przy „moim” (czytaj: żydowskim) pochodzeniu „tolerowanie kogoś takiego (Farfała) było czymś monstrualnym”. Sugeruje więc wprost, że żydowskie pochodzenie powinno zasadniczo skrzywiać podejście do spraw publicznych. Dla kogoś o pochodzeniu żydowskim antysemityzm (nawet potencjalny) musi być grzechem głównym, podczas gdy inne zbrodnicze ideologie, a nawet czyny, winny go zajmować znacznie mniej. Jako Żyd (człowiek takiego pochodzenia) – rzecze Holland – mam obowiązek zajmować się przede wszystkim, jeśli nie wyłącznie, swoimi. „...”Jej rzecznicy przyjmują, że ktoś, kto w szczeniackim wieku znalazł się w antysemickim towarzystwie, musi być wykluczony ze sfery publicznej na zawsze. Wyobraźmy sobie, że ktoś inny, aryjskiego pochodzenia o prawicowej orientacji, wyciąga wnioski z deklaracji (i postawy?) Agnieszki Holland i stwierdza, że tacy właśnie są Żydzi. Zajmują się głównie albo wyłącznie swoimi. A tych rozpoznają po pochodzeniu. Kierują się więc skrajnym trybalizmem (plemiennością). Konsekwencją tego dla ludzi o innym pochodzeniu powinno być uznanie, że na lojalność ze strony Żydów mogą liczyć w ograniczonym zakresie, co skłania do traktowania ich co najmniej z rezerwą, jeśli nie podejrzliwością. Postawa taka to nic innego jak antysemityzm. Ale na jaką postawę możemy liczyć, jeśli sami deklarujemy, że jesteśmy skoncentrowani na sobie, a zło dla nas to właściwie wyłącznie zło wyrządzane naszym? „...(źródło )

Michał Cichy portretuje "Gazetę Wyborczą" oraz Adama Michnika i Helenę Łuczywo „...”Adam Michnik nigdy nie był redaktorem naczelnym "Gazety". Należy to wydrukować wersalikami. On był ideologiem "Gazety"”...”Misja Heleny, która jest stuprocentową Żydówką, polegała zawsze na chronieniu polskich Żydów przed jakimkolwiek złym losem. To zadanie wykonała w stu procentach. Była komendantką ŻOB w latach 90. Nie można się dziwić, że ona ze swoim zapleczem kulturowym i genetycznym nie była specjalnie wrażliwa na to, że mordowano księży po 1981, czy że generał Fieldorf był ofiarą mordu sądowego, w którym brała udział sędzia Wolińska. Misją Łuczywo było ratowanie sędzi Wolińskiej i wszystkich, obojętnie jak zapisanych w historii Polaków żydowskiego pochodzenia przed jakimkolwiek nieszczęściem. Także przed naprawdę istniejącym tutaj antysemityzmem. „...”Nie można mieć pretensji do Heleny Łuczywo, która była córką funkcjonariusza komunistycznej cenzury, Ferdynanda Chabera, że jej punkt odniesienia obejmował to środowisko, z którym miała do czynienia. „..”Tak się składa, że ludzie Agory byli w większości pochodzenia żydowskiego. Nie było to ani żadnym przypadkiem, ani żadnym powodem do wstydu. Ale nie można oczekiwać od ludzi z takim backgroundem, że nagle staną się piewcami Narodowych Sił Zbrojnych. „..”Ja jestem przeciwko indywidualizacji. Uważam, że każdy z nas powinien być indywidualnie wolny, ale każdy z nas powinien mieć także świadomość swojej przynależności i tego, jaką formę to nakłada na nasze życie. Dobrze, że wspomniał pan o wydarzeniach Marca ’68. Pozwolę sobie wygłosić krótką definicję tego, co znaczy pokolenie. Pokolenie to coś takiego, co formuje się pod wpływem zwrotnego punktu w historii, w momencie kiedy mamy mniej więcej 22 lata. Michnik i Helena w marcu 1968 roku mieli dokładnie 22 lata. Byli w sytuacji rocznika Krzysztofa Kamila Baczyńskiego czy Tadeusza Różewicza w roku 1944. Nie ma się co dziwić, że powstańcy warszawscy do dziś nimi pozostają i do dziś toczą walki na barykadach. Tak samo nie można się dziwić, że Michnik ciągle mentalnie jest w marcu 1968 roku. Zdziwiłbym się, gdyby on był w stanie się od tego uwolnić. Trauma, której wtedy doznał, nie polegała na tym, że państwo komunistyczne wzięło się za komandosów. Polegała na tym, że państwo komunistyczne za pośrednictwem Mieczysława Moczara sięgnęło po kombatantów Armii Krajowej i zyskało sobie wśród nich autentyczne poparcie na glebie antysemityzmu. To jest przerażenie, które Michnika po dziś dzień nie opuściło. „...”Jeśli chodzi o moralizm, Michnik naprawdę uważa się za moralistę. To jest wielowymiarowa postać, którą da się opisać tylko przy użyciu wyrafinowanych oksymoronów. On jest wyjątkowo oksymoroniczny, bo jest skrajnie amoralnym moralistą. Moim zdaniem źródłem największej nienawiści do Michnika jest to, że uważa się go za kogoś w rodzaju fałszywego proroka, za faceta, który zachowuje się jak kaznodzieja, mówi innym, jak należy się zachowywać, co jest moralne, a co nikczemne. Najpiękniejszy oksymoron opisujący to, o czym mówimy, na który natknąłem się w swoim życiu, brzmi: "otyły dietetyk". Michnik jest otyłym dietetykiem. Wszyscy to widzą poza nim samym. Michnik wygłosił kiedyś zdanie, które mi się bardzo mocno wryło w pamięć: "Nie jest bez znaczenia, kogo udajesz; nawet jeżeli jesteś hipokrytą, to jeżeli udajesz świętego, a masz naturę węża i lubisz tylko syczeć uwodzicielsko, a później dusić albo gryźć, to jeżeli udajesz świętego, mając taką naturę, to i tak jesteś troszkę lepszy, niż gdybyś nie udawał". Istnieją pewne pożytki nawet z hipokryzji. Adam potrafił ją wykorzystywać także do dobrych celów. Na przykład do ucywilizowania SLD. „...”*Michał Cichy, ur. 1967, historyk, specjalista od XVII i XX wieku. Wieloletni współpracownik Muzeum Holokaustu w Waszyngtonie. Dziennikarz i publicysta "Gazety Wyborczej" od chwili jej powstania. W latach 1993 - 1998 kierownik działu kultury "Gazety" i redaktor nieistniejącej już "Gazety o Książkach". W latach 1997 - 2002 współtwórca i sekretarz Nagrody Nike. „ (więcej )

Jan Hartman „ Ty chamie, polski chamie! „..”Jak ja to znam. Jak ja to znam. Miliony was, chamy, miliony. I co my mamy z wami zrobić? Ale przyjdzie na was czas. A jak nie na was, to na wasze dzieci. Weźmiemy szturmem wasze szkoły, zwabimy was podstępem do teatrów, wyślemy wasze dzieci w świat. I pewnego dnia zniknie ta zabobonna, prostacka i kruchciana Polska, dławiąca się pychą, jakąż to ona jest „prawdziwą” i „wierną” jest. I narodzi się Polska ludzi przyzwoitych, kulturalnych, wiedzących coś o świecie i zdolnych do myślenia społecznego i obywatelskiego. Brzydzących się okrucieństwem i przemocą. I ja o taką Polskę będę walczył, jak potrafię. Tak pomszczę swojego psa „...( http://naszeblogi.pl/54640-zydowski-mason-grozi-ze-wynarodowi-dzieci-polskich-chamow )

Czy gwałt jest dozwolony w czasie wojny?”...”Żydowski dziennikarz i bloger, Yossi Gurvitz przypomina wypowiedź rabina Eyal Qarim, który służąc w Armii Izraelskiej (IDF) w randze pułkownika jako kapelan wojskowy, na pytanie: “jak wygląda w świetle Tory sprawa gwałtów dokonywanych przez żołnierzy podczas wojny”, odpowiedział, że “podczas wojny wszelkie zakazy przeciwko moralności są unieważnione”. ...”Gurvitz przypomina słowa, które przed dziewięcioma laty wyraził rabin Qarim i podkreśla, że nie zostały one zdementowane przez żadnego jego następcę ani dowódcę Armii Izraelskiej. Co więcej, Qarim służąc w specjalnej jednostce Sayaret Matkal – będącej jednostką sił specjalnych IDF, podlegającej wyłącznie Sztabowi Generalnego Sił Obronnych Izraela – był typowany na Naczelnego Rabina Armii Izraelskiej.Rabin Qarim posunął się w swym wyjaśnieniu jeszcze dalej niż zezwalając “jedynie” na dokonywanie gwałtów przez żołnierzy. Pisze on, że “wojny izraelskie różnią się od innych wojen tym, że są wojnami dobrymi (mitzwah)” – czyli z samej racji, że walczą Żydzi – wojny są dozwolone a nawet nakazane przez Prawo (Halacha). Rabin Qarim wyjaśnia szerzej ten – wydaje się obowiązujący w Armii Izraelskiej – Kodeks Etyczny:”“Tak samo jak zakazy przeciwko ryzykowaniu swoim życiem są podczas wojny łamane dla dobra innych, tak i łamanie zakazów przeciwko moralności jest [podczas wojny] koszerne (kashrut). Spożycie wina, z racji tej, że zostało dotknięte przez goja, w czasie pokoju jest zabronione, ale jest dozwolone podczas wojny, aby podtrzymywać ducha żołnierza. Spożycie zakazanej żywności jest dozwolone podczas wojny (a niektórzy mówią nawet wtedy gdy dostępna jest żywność koszerna), aby utrwalać kondycję żołnierza, nawet gdy jej spożycie jest zakazane w czasie pokoju. Tak samo też, podczas wojny nie obowiązują niektóre zakazy dotyczące seksualnych związków, i chociaż fraternizowanie się z kobietami-gojkami jest poważną sprawą, to podczas wojny jest dozwolone, gdyż zrozumiały jest ciężar, który żołnierz dźwiga. A ponieważ sukces całej wojny jest naszym celem, Tora zezwala na osiąganie [seksualnej] satysfakcji poprzez “diabelską chuć” (w oryginale: yetzer ha’ra - czyli gwałt), ponieważ celem jest sukces wojny.”

Yossi Gurvitz zauważa, że w myśl rabina Qarim, gwałt jest nie tylko dopuszczalny, lecz stanowi niemal podstawę w osiągnięciu celu, jakim jest wygranie wojny prowadzonej przez Żydów.

Mając nadzieję, że słowa wypowiedziane przez rabina Qarim zostały potępione, Gurvitz wysłał list do dowództwa armii izralskiej, z czterema pytaniami czy:

- “Gwałt na kobiecie podczas wojny jest zgodny z Kodem Etyki Armii Izraelskiej?”

- “Jeśli nie, to dlaczego prominentny wojskowy rabin promował je?”

- “Jeśli nie, to czy IDF ma zamiar przenieść do cywila pułkownika Qarim, lub postawić mu zarzuty?”

- “Jak rzecznik prasowy IDF ma zamiar wyjaśnić możliwy do zaistnienia uszczerbek wizerunku na arenie międzynarodowej, wynikły z nauczania pułkownika Qarim?”

Ku swemu zaskoczeniu, Guravitz uzyskał odpowiedź. Była ona jednak krótka i nie odpowiadała na zadane pytania, co świadczy, że dowództwo armii izraelskiej jest w pełni świadome obranej doktryny wojennej, tak dobitnie wyszczególnionej przez rabina Qarim. IDF w liście odpowiedziało, że “Qarim pisząc swoje słowa nie był oficerem w służbie czynnej”, a do reszty konkretnych pytań Yossi Gurvitza nie ustosunkowano się, ponieważ “są one pozbawione szacunku do IDF, państwa Izrael i żydowskiej religii”. (więcej )

Gwałty dokonywane na niewolnicach W Kerithoth 11a i 11b faryzeusze dają specjalne pozwolenie na gwałt na “posiadanych służących”, gojowskich neofitkach, niewolnikach w domu faryzeuszy [3]. Jest to opcja, która niewątpliwie powodowała to, że wielu faryzeuszy podnosiło wzrok znad studiowania Tory. Chociaż Miszna (oryginalne prawo werbalne) jasno twierdzi, że każdy człowiek, który wymusza stosunek seksualny na kimś spoza małżeństwa podlega karze, to Gemara (późniejszy komentarz) zdecydowanie się z tym nie zgadza. Naucza, że kiedy niewolnica śpi, jest moralnie niewinna. Taka jest przeważająca opinia Talmudu, mówiąca, że jeśli faryzeusz naruszy ją kiedy śpi, jej niewinność staje się także jego.Powyższy fragment mówi dalej: “. . . w naszym przypadku nawet wyklucza się tego kto śpi, bo oni zależą od siebie”. Jeśli służąca nie śpi a faryzeusz ją zgwałci, zgodnie z prawem jest winien. Ale jeśli penetruje ją bez orgazmu w jej ciele, Talmud nazywa to “tylko kontaktem seksualnym” bez konsekwencji moralnych. Faryzeusz mógł uciec także przed winą gwałcąc służącą w akcie oralnym lub analnym. W tym przypadku jest on “niewinny, tak jakby spała. . . bo w przypadku służącej jest się winnym jedynie jeśli jest to naturalny stosunek, ale nie w przypadku stosunku perwersyjnego, bo napisane jest ‘cieleśnie’.”Ale “pójście na całość” z ich niewolnicami było tym co większość faryzeuszy napawdę chciała. Talmud im to dał: “Zaczekaj” – radzi – “do czasu kiesy zaśnie snem ‘niewinnego’. Wtedy też będziesz niewinny!”” ( więcej )

Przybylski „Monogamia nie jest żydowska. Przyjęliśmy ją pod wpływem katolików – powiedział rabin. Miało to nastąpić około 1000 lat temu w Niemczech. „....„Kampanię na rzecz przywrócenia wielożeństwa w religii judaistycznej rozpoczęła ortodoksyjna organizacja Habayit Hayehudi Hashalem. – Tora nie zabrania mężczyźnie posiadania więcej niż jednej żony – zapewnia szef grupy rabin Jehezkel Sopher. „....”samo Państwo Izrael, jak i Naczelny Rabinat tego kraju surowo zakazują poligamii. „....”Z podobnym apelem w USA wystąpił Kody Brown. Jeden z najbardziej znanych poligamistów, który ma cztery żony „....”Brownowie planują złożyć dziś w sądzie w Utah pozew, w którym dowodzą, że prawo zakazujące bigamii jest sprzeczne z konstytucją. „....”Chcemy tylko wieść nasze prywatne życie zgodnie z naszymi przekonaniami – podkreśla Brown. – W tym kraju obowiązuje wolność wyboru. My też powinniśmy ją mieć „....”Może mieć wiele kochanek, wiele pozamałżeńskich romansów i nie być narażony na zarzuty prokuratorskie. Ale w chwili gdy zaczyna mówić o nich jako o żonach, staje się kryminalistą „Amerykańscy eksperci od dawna ostrzegali, że sukcesy homoseksualistów w walce o prawo do małżeństwa zachęcą do tego samego poligamistów. ”......I oskarża Amerykę o obłudę. „ ….(więcej

„Seks z wrogiem dozwolony. Rabin potwierdza dopuszczalność seksu z wrogiem”....”Agentki izraelskiego Mosadu mogą - w ramach działań służbowych - uprawiać seks z wrogiem bez obaw o religijne potępienie. Rabin Ari Szwat orzekł, że taki seks, jeśli służy dobrej sprawie, jest dopuszczalny. „...”Rabin, którego opinię przedstawił w poniedziałek dziennik "Jedijot Achronot", określił warunki, od których spełnienia uzależnił dopuszczalność takiego kontaktu z wrogiem: agentka musi podczas seksu wydobyć od terrorysty ważne informacje, prowadzące do jego ujęcia lub umacniające bezpieczeństwo Izraela. „...”Lepiej, żeby agentki, wysyłane na takie misje, były niezamężne - wskazał rabin Szwat. Zdając sobie sprawę, że nie zawsze jest to możliwe, orzekł też, że mężowie agentek, wysłanych na "seksmisję", muszą się z nimi rozwieść, jako że zostali zdradzeni. Nic nie stoi jednak na przeszkodzie, żeby taki mąż ponownie ożenił się ze swoją chwilowo byłą żoną.

Rozprawa rabina Szwata, odwołująca się m.in. do Żydówki Estery, która użyła swych wdzięków wobec perskiego króla Kserksesa, by zapobiec pogromowi Żydów, jest zatytułowana "Zakazany seks dla dobra bezpieczeństwa narodowego"....(więcej )

W święto Purim w 1994 r. oficer armii Izraela i ortodoksyjny Żyd z Brooklynu, Baruch Goldstein zmasakrował 40 palestyńskich cywilów, w tym dzieci, gdy klęczeli w modlitwie w meczecie. Był uczniem rabina Meira Kahane, który powiedział CBS News, że Talmud uczy, iż Arabowie to psy. Profesor Ehud Sprinzak na Uniwersytecie Jerozolimskim określił filozofię Kahane i Goldsteina: Oni wierzą, że popełniają przemoc przeciw gojom, po hebrajsku nie-Żydom (New York Daily News 26.2.1994). (Goje to nie-Żydzi wszelkiego koloru, wyznania, narodowości.) Podobnie wypowiadali się rabin Yitzhak Ginsburg (Musimy przyznać, że krew żydowska to nie to samo co krew goja – New York Times6.6.1989) i rabin Yaacov Perrin (Milion Arabów nie jest wart żydowskiego paznokcia – New York Daily News 28.2.1994).

Shahak wnioskuje: nie ma już wątpliwości, że najokropniejsze akty ciemiężnicze na Zachodnim Wybrzeżu [w Palestynie] motywuje żydowski fanatyzm religijny. Szahak cytuje oficjalną egzortę naczelnego kapelana armii Izraela: Gdy nasze siły napotkają cywilów w czasie wojny, podczas ścigania lub w obławie i jeśli nie ma pewności, że są niezdolni zaszkodzić naszym siłom, to zgodnie z Halachą mogą, a nawet muszą być zabici […] W żadnym wypadku nie można wierzyć Arabowi, nawet jeśli robi wrażenie cywilizowanego […] gdy nasze siły nacierają na wroga, mają one pozwolenie, a nawet nakaz Halachy, żeby zabijać nawet […] cywilów wyglądających na dobrych. Urodzony w Polsce, Szahak był profesorem Uniwersytetu Hebrajskiego w Jerozolimie. Za obronę praw prześladowanych Palestyńczyków, judeocentrycy okrzyknęli go antysemitą, kłamcą i oszustem. Na Szahaka powołuje się m.in. słynny niezależny reporter, Robert Fisk (Independent 3.12.1997).”...”Judaizm i Talmud motywowały bolszewizm: tyle jest w samym fakcie bolszewizmu, w faktach, że tak wielu Żydów jest bolszewikami, a ideały bolszewizmu zgadzają się z najwspanialszymi ideałami judaizmu – pisała wiodąca w USA żydowska gazeta Jewish Chronicle (4.4.1918). Gazeta American Hebrew pisała w 1920 r.: Co wydarzyło się w Rosji, stanie się rzeczywistością na całym świecie, dzięki tym samym żydowskim umysłowym i fizycznym siłom. Żydowski pisarz Oscar Levy w przedmowie do książki The World Significance of the Russian Revolution(Światowe Znaczenie Rewolucji Rosyjskiej): Niemal nie ma wydarzenia w historii Europy, które nie wywodziłoby się od Żydów. My, dzisiejsi Żydzi nie jesteśmy nikim innym niż uwodzicielami świata, jego niszczycielami, podpalaczami, rewolucjonistami. To też nie był ewenement. W 1881 r. rzecznik żydowski Goldwin Smith, profesor historii Uniwersytetu w Oksfordzie powiedział z dumą: My Żydzi uważamy swą rasę za wyższą niż ludzka i cieszymy się nie tyle na ostateczną unię z innymi rasami, co na nasz tryumf nad nimi.

W 1858 r. naczelny rabin Europy oświadczył: Wojny są żniwami Żydów, bo wybijamy przy tym chrześcijan i zbieramy ich złoto. Zabiliśmy już ich sto milionów, a końca jeszcze nie ma! Było to przed wojną domową chrześcijan przeciw chrześcijanom w Ameryce, bolszewickim zniszczeniem Rosjan i przed bratobójczymi wojnami światowymi. Samuel Roth (1893-1974), pisarz skazany w USA za rozpowszechnianie pornografii, oświadczył drugiemu Żydowi: Przyszliśmy do świata udając ucieczkę przed prześladowaniami, a ze wszystkich żałosnych annałów człowieka jesteśmy najbardziej morderczymi prześladowcami.

Judeocentrycy byli przykrzy dla otoczenia także podczas pokoju. Żydowski historyk Heinrich Graetz należał do myślicieli potępiających powszechną wśród rabinów na ziemiach polskich tradycję kabalistyczną. Żydowska mniejszość w Polsce miała nadaną przez króla Bolesława Pobożnego w 1264 r. autonomię, w ramach której Żydzi rządzili się wg prawa talmudycznego. Graetz dowodził, że narzucone przez rabinów postępowanie szkodzi mniejszości żydowskiej wśród chrześcijan – przekręcanie faktów, chytre mamienie ludzi, szukanie przyjemności i poczucia wyższości z udanych oszustw stoją w konflikcie z rzetelnością i prawością. Pisał m.in.:Tłum przyswoił sobie tę krętą dialektykę szkół talmudycznych i posługiwał się nią do wyprowadzenia w pole mniej sprytnych osobników. Co prawda, trudno było zażyć z mańki kutych na cztery nogi współwyznawców, ale świat nieżydowski, z którym obcowali, poczuł ku swojej szkodzie tę przewagę pomysłowego ducha Żydów polskich.”...'Editio Princeps dzieł wszystkich Kodeksu Prawa Talmudycznego oraz Miszne Tory Majmonidesasą pełne nie tylko najbardziej obraźliwych nauk przeciw wszystkim nie-Żydom, lecz także dobitnych ataków na chrześcijaństwo i Jezusa (po imieniu którego autor dodaje pobożnie „Niech zginie imię nikczemnika“) – pisze Szahak. Imię Jezus w hebrajskim interpretowano jako akronim od klątwy „niech jego imię i pamięć jego będą wymazane“, której używa się w najbardziej skrajnych obelgach – dodaje Szahak. Napotkał on w pracach Żydów ortodoksyjnych, (np. grupy Neturei Karta, dzięki którym dowiadujemy się o udziale elit syjonistów w Szoa) wyrażeniejezusowy Herzl w znaczeniu przeklęty Herzl (czołowy syjonista XIX/XX w.).

Szahak znalazł jezusowy Nasser i jezusowy Arafat w religijnych pismach syjonistów. Żyd, który przyjął chrześcijaństwo i poświęcił całe swoje życie i fortunę na zdemaskowanie Talmudu, dr Benjamin Freedman pisał: Od urodzenia Jezusa […] nie zanotowano bardziej zjadliwego, podłego i oszczerczego bluźnierstwa przeciw Jezusowi i chrześcijaństwu niż mamy w 63 tomach Talmudu, które lżą Chrystusowi i chrześcijanom w języku niewiarygodnie wstrętnym, plugawym, nieprzyzwoitym, sprośnym i nikczemnym. Podobną opinię wystawił b. rabin Drach, który przyjął chrzest: Talmud zawiera mnóstwo wymyślonych, absurdalnych przesad, oburzających nieprzyzwoitości, a ponad wszystko okropne bluźnierstwa przeciw wszystkiemu, co reprezentuje chrześcijaństwo (De l’Harmonie entre Paris 1844 tom 1 s. 163-164). Kiedy w 1923 r. żydowski badacz przetłumaczył Talmud na węgierski, rząd oskarżył go o pornografię i korupcję moralności publicznej. Węgierski sąd orzekł: Okropności zawarte w tłumaczeniu przez Alfreda Luzsenzsky znajdują się bez wyjątku w Talmudzie. Jego tłumaczenie jest dokładne, ponieważ oddaje ustępy, które są tekstem Talmudu, w ich właściwym znaczeniu.

Dla rabina Morrisa Kertzera, dyrektora ds. międzyreligijnych Amerykańskiego Komitetu Żydowskiego, Talmud to podręcznik używany w szkoleniu rabinów oraz podstawa żydowskiego prawa religijnego (Look Magazine 17.6.1952). Wg Talmudu, Jezusa skazał na śmierć prawidłowy sąd rabiniczny za bałwochwalstwo, namawianie innych to tegoż i obrazę rabinatu. Pisząc o egzekucji Jezusa, źródła talmudyczne nie kryją zadowolenia z odpowiedzialności za ten czyn i nie wspomną nawet udziału Rzymian. Jeszcze gorsze są popularne przekazy, brane niemniej jednak dość poważnie, np. notoryczny Toldot Jeszu, bo obok ww. zbrodni oskarżają Go o czarną magię. Sama nazwa Jezus kojarzyła się i nadal kojarzy Żydom ze wstrętnościami. Ww. Maccoby pisze w swej książce: Talmud zawiera szereg dosadnych wzmianek o Jezusie […] na pewno nie pochlebnych. Michael Hoffman cytuje wstrętne obelgi w Talmudzie pod adresem Bogurodzicy (Sanhedrin 106a, Szabat 104b notka 2), Jezusa (Gitin 57a, Sanhedrin 43a, Sanhedrin 106) oraz Ich obojga (Kala 51a).

W Talmudzie, Abhoda Zara 20a zabrania nawet chwalenia chrześcijan, żeby nie wyszło, jak dobry jest goj. Ale to nic przy nakazach zabijania, bo chrześcijanie to bałwochwalcy (Hilhot Mahalot) i grzeszą czcząc Jezusa Chrystusa (Hilhot Melahim), więc nawet nie wspomnij Boga chrześcijan (Hilhot Akum V 12). Zabijanie chrześcijan i kadzidło jednakowo cieszą Boga (Sefer Or Israel 177b), a po zburzeniu Świątyni Jerozolimskiej jedyną niezbędną ofiarą jest ich eksterminacja (Zohar III 227b). Zohar (I 25a): Jeśli nie ma ryzyka nakrycia, trzeba niszczyć chrześcijan. Żyd przelewający krew chrześcijan składa ofiarę Bogu (Alkut Simoni 245c), a ich eksterminacja to niezbędna ofiara (Zohar (II 43a). Nie zapobiegaj śmierci chrześcijan (Czoszen Ham 425. 5), niech umrą (Hilhot Akum X 1).

Talmud zdemaskowany

Morderców oczekuje wysokie miejsce w niebie (Zohar I 38b i 39a) i nie wolno zaprzestać tępienia gojów, zostawić ich w spokoju ani im ulec (Hilhot Akum X I). W judaizmie Rzym znaczy chrześcijaństwo: ze zniszczeniem skorumpowanego Rzymu, zbawienie i wolność przyjdą do Wybranego Narodu Boga (Synag. Jud. X 212). Iore Dea (158. 1), Aboda Zara (26b Tos) i Szulhan Aruk nakazują zabijać nawet dobrych gojów. Keritut (6b. 78) i Baba Mezia 114 nazywająludźmi Żydów, ale nie chrześcijan, czy gojów, którzy są bestiami. Makot 7b uniewinnia mordercę chrześcijanina. Przyrost naturalny chrześcijan trzeba znacznie zmniejszyć (Sohar II 64b).

Judaizm urągająco przekręca wyrażenia odnośnie chrześcijan. Ewangelia to Księgi Bezeceństwa, Sakramenty – Ofiary Gnojowe, a chrześcijanka pracująca dla Żydów w sabat –sabatowy brud. Święci to zniewieścieli lub wróżki, a święte to dziwki. Niedziela to dzień niedoli, Boże Narodzenie – eksterminacja, Wielkanoc – ścinanie lub szubienica. Kościół to dom próżności, dom Zła, w którym trzeba niszczyć bałwany lub nazywać je pogardliwie (Iore Dea 146. 15). Szabat 116a nakazuje palić książki chrześcijan. Tę zbrodnię nienawiści, ściganą przez ADL w przypadku profanacji symboli judaizmu, popełniły rzesze uczniów w Or Yehuda k. Tel Awiwu (20.5.2008), kiedy w odpowiedzi na apel burmistrza, Uzi Aharona, spaliły egzemplarze Nowego Testamentu podarowane Żydom etiopskim miasta przez misjonarzy. Aharon powiedział Associated Press: Na pewno nie potępiam palenia książeczek, a w wywiadzie radiowym nazwał zbrodnię wyrzucaniem zła spośród nas.

Niszcząc chrześcijaństwo, Żyd ma chronić tajemnice judaizmu. Iore Dea (157. 2 Hag) zezwala podstępnie udawać wyznanie chrześcijańskie. Zohar (I 25b): Żyd sprzyjający chrześcijanom nigdy nie powstanie z martwych. Goj, który zagląda do Talmudu i Żyd, który mu w tym pomaga, zasługują na śmierć (Sanhedrin 59a i Abhoda Zara 8 6). Żyd ma złożyć fałszywą przysięgę, kiedy goj zapyta, czy Talmud zawiera coś przeciw niemu (Szaalot-Utszabot Jore Dia 17). Jeśli Żyd musi wyjaśnić coś z ksiąg rabinicznych, może złożyć jedynie fałszywe wyjaśnienie, pod karą śmierci (Livore David 37). Wolno zabić Żyda-donosiciela, nawet zanim doniesie (Szulczan Aruk Czoszen Ham 388). Żydzi mają ukrywać swą nienawiść do chrześcijan (Iore Dea 148. 12 H) i jednoczyć się w niszczeniu zdrajców wśród siebie (Czoszen Ham 338. 16).

Modlitwa Kol Nidre, odmawiana trzykrotnie za rabinami przez stojącą kongregację tuż przed ceremonią Dnia Pokuty, najuroczystszego święta Żydów, koduje talmudyczne unieważnienie z góry umów, przysiąg, obietnic czy zobowiązań Żyda (Szulczan Aruk Edit I 136). Nedarim 23a 23b poucza, że unieważnienie pokrywa jeden rok aż do następnego Dnia Pokuty, a prawo do niego nie zostało opublikowane. Universal Jewish Encyclopedia (tom VI s. 441) wyjaśnia, że Kol Nidre mimo okoliczności jej składania nie ma wartości duchowej.

Żyd ma co dzień modlić się, Dzięki Boże, że nie stworzyłeś mnie gojem, kobietą albo niewolnikiem (Menahot 43b-44a). Kiedy przyjdzie Mesjasz, każdy Żyd będzie miał 2800 niewolników (Simeon Hadarsen 56 D). Jahwe stworzył gojów w ludzkiej formie, żeby Żydowi musiały służyć zwierzęta. Tak więc goj jest zwierzęciem w ludzkiej postaci, skazanym na służbę Żydowi dzień i noc (Midrasz Talpiot 225). Trzeba zabić goja za uderzenie Żyda (Sanhedrin 58b). Abhoda Zara 22a: Nie zadawaj się z gojami, bo rozlewają krew. Abhoda Zara 15b i 22a-22b: Goje mają stosunki seksualne ze zwierzętami. Iore Dea 198. 48: Żydówka spotykająca chrześcijanina plugawi się. Goje – jak krowy i osły (Zohar II. 64b) oraz bestie (Ketubot 110b), a stosunek seksualny z chrześcijaninem – jak z bestią (Sanhedrin 74b Tos). Potomstwo gojów to zwierzęta (Jebamot 98a i Ketubot 3b), a nieżywy chrześcijanin – jak utracona krowa czy osioł (Iore Dea 337. 1). Dziewczynki nieżydowskie od urodzenia są nieczyste (Abodah Zara 36b).

Ortodoksyjny Żyd nie musi być uczciwy, jeśli to korzystne dla niego lub Żydostwa, bo oszukiwanie gojów raduje Boga (Szulczan Aruk Orak Czaim 539). Baba Batra (54b): Goje są poza ochroną prawa i Bóg wystawił ich pieniądze dla Izraela (Baba Kama 37b). Cała własność gojów należy do Żydów (Szulczan Aruk Czoszen Ham 348), lecz gojowi nie wolno kraść, rabować, brać niewolnic itp. – ani od innego goja ani od Żyda (Tosefta, Abhoda Zara VIII 5). Natomiast Żyd może to wszystko robić gojom. Żydowi wolno oszukiwać ich (Iore Dea 157. 2 H), nie płacić za pracę (Sanhedrin 57a) oraz zatrzymać nadpłatę, uzyskaną z pomyłki goja jak i znalezioną jego własność (Czoszen Ham 226. 1 i 193. 7). Kala (1b. 18): Żyd może kłamać i krzywoprzysięgać, by podejść goja, nawet wykrętami (Szabout Hag 6b i Baba Kama 113a). Baba Kama 113b: Imienia Boga nie profanuje Żyd, kłamiąc chrześcijanom. Żyd zawsze musi próbować oszukać chrześcijan (Zohar I 160a), a jeśli go nie nakryją, dodawać do sumy rachunku (Szulczan Aruk Czoszen Ham 348). Bóg nie oszczędzi Żyda, który wydaje swą córkę za starca, wybiera żonę dla swego niemowlęcia lub zwraca znalezioną rzecz gojowi (Sanhedrin 76a).

Pogarda dla gojów łączy się z pogardą dla pracy na roli. Jebamot 63a głosi, że rolnictwo jest najniższym z zajęć. To by tłumaczyło historyczną niechęć Żydów do zajmowania się produkcją żywności. W Izraelu widziałem hektary za hektarami wspaniałych hodowli namiotowych i pól – wszędzie drobni robotnicy z Azji, w chustach chroniących od żaru i kurzu. W Europie XVII w. wieśniacy doświadczyli talmudycznych przykazań; znienawidzili nadzorców żydowskich w pasożytniczej służbie magnatom ziemskim i powstali – nie z antysemityzmu, tylko wskutek nienawiści Żydów do rolnych sług. Pogromy Chmielnickiego w XVII w. (przykład polskiego antysemityzmu wg żydowskich polonofobów) nie były ani polskie ani wymierzone tylko w Żydów. Kozak Chmielnicki dążył do utworzenia państwa kozackiego, popierając okrucieństwa tak na Żydach jak i na katolikach. Jego zwycięstwa nad Polakami skłoniły robotników rolnych na Ukrainie do zabójstw także polskiej szlachty, ziemian i jezuitów.

Podobnie zboczone są przykazania Talmudu o zachowaniach seksualnych. Nadarine 20 B i Szulhan Aruk Czoszen Ham 348: Żyd może robić z nie-Żydówką, co zechce; może ją potraktować jak kawał mięsa. Sanhedrin 54b, Sanhedrin 55b i Ketubot 11b zezwalają na małżeństwo i pożycie seksualne z trzyletnią dziewczynką i pedofilię. Stąd ogrom przypadków tego rodzaju, o które propaganda jot stale oskarża kler katolicki.

Na początku l. 1960-tych podczas rebelii hippisowskiej amerykańskie media zaczęły lansować dragi, pornografię i model wolnej miłości, przyczyniając się do powstania pokolenia seksualnych libertynów. Po kilku latach, media pchnęły rewolucję seksualną w stadium homoseksualizmu.Pedofilia (seks z chłopcami i dziewczynkami oraz dziecięca pornografia) jest najnowszą ukrytą obsesją, która ogarnia Amerykę i świat – pisał w 2006 r. katolicki ks. Ted Pike. Ostrzegł on Amerykanów w 2005 r., kiedy senator Edward Kennedy porzucił swe poparcie dla lobby homoseksualizmu na korzyść lobby pedofilii.

Talmud a pedofilia

Wg ks. Pike, który porusza temat w książce Israel: Our Duty, Our Dilemma (Izrael: Nasz Obowiązek, Nasz Dylemat), stadium pedofilii ma podstawę w Talmudzie. Obszerne urywki Talmudu sankcjonują pedofilię, mimo że Talmud charakteryzują zaciekłe rabiniczne dyskusje i rozdzielanie włosa w nieskończoność: nie ma nawet sugestii niezgody ws. przeważającej opinii (wyrażonej w wielu jasnych urywkach), że pedofilia jest nie tylko normalna lecz również zakonna![…] Nawet tłumacze Talmudu wersji Sancino z 1936 r. nie śmieli opatrzyć tekstu sugestią najmniejszej krytyki, komentując jedynie: Oczywiście wtedy małżeństwa zawierano o wiele wcześniej niż obecnie (Sanhedrin 76a). Przypis 5 w Sanhedrin 60b odrzuca prawo rabina Zery (w Jebamot 60b s. 404) do niezgody: Jak mogliby [rabini], wbrew opartej na zakonie opinii Rabina Simeona ben Johaia, zabronić małżeństwa małej prozelitki.

Pike zauważył sprzeczność moralną: Jeśli Żydzi chcą czcić nadzmysłową mądrość i moralny kompas faryzeuszy i ich Talmudu, muszą też zaakceptować prawo swych największych starożytnych mędrców do gwałtu na dzieciach. Do dziś żaden synod judaizmu nie odrzucił ich ohydnej praktyki. To samo można powiedzieć o innych nieprawościach Talmudu.

Ww. rabin ben Johai, cieszący się większym autorytetem wśród wierzących Żydów niż Mojżesz, usankcjonował pedofilię, zezwalając na stosunki seksualne z dziewczynkami: Prozelitka [nowo nawrócona] w wieku poniżej 3 lat i 1 dnia ma pozwolenie wyjść za mąż za kapłana (Jebamot 60b s. 402). Następni rabini ustanowili to halachą (Jebamot 60b s. 403). Talmud zezwala rabinom poślubić dziewczynkę w wieku 3 lata i 1 dzień przez akt gwałtu. Wg Sanhedrin 55b, 69a-69b oraz notki 11 w Jebamot 60b, można ją poślubić spółkowaniem, a jeśli brat jej zmarłego męża spółkuje z nią, poślubił ją. Jebamot 57b mówi, że można ją zaręczyć spółkowaniem. Przykład kapłana Finehasa, który poślubił 3-letnią dziewicę, Talmud podaje jako dowód, że takie dziecinadają się do współżycia (Jebamot 60b).

Talmud uczy odwrotnej logiki odnośnie chłopców: dojrzała kobieta może zgwałcić 8-latka, bo nie jest to akt seksualny, więc nie rzuca winy na kobietę, bo chłopiec nie jest mężczyzną. Definicja dojrzałości seksualnej chłopca po 9-tym roku życia (Sanhedrin 55a) zdejmuje moralną i prawną odpowiedzialność z gwałcicielki syna w wieku poniżej 8 lat; Sanhedrin 69b zezwala rabinowi poślubić ją: Wszyscy zgadzają się, że połączenie z chłopcem w wieku od 9 lat i 1 dnia jest prawdziwe, a połączenie z chłopcem poniżej 8 lat nie jest (Sanhedrin 69b). Przypis 1 do Ketubot 11b: stosunku małego chłopca nie uważa się za akt seksualny. Sanhedrin 55b dodaje: Chłopiec w wieku 9 lat i 1 dzień, który żyje z żoną swego zmarłego brata, nabywa ją (jako żonę). Talmud uczy, że kobieta może poślubić 9-letniego chłopca i mieć z nim seks.

Przypisy 3 i 5 w Sanhedrin 55a definiują wiek gotowości do małżeństwa chłopca 9 lat, a dziewczynki 3 lata. Faryzeusze znali traumę dziewczynek upokarzanych seksualnie. Żeby utrudnić zadośćuczynienie, ofiara musiała udowodnić oddanie judaizmowi i miała tylko godzinę na skargę, dokładnie w dniu osiągnięcia dorosłości, pisze Pike. Nawet godzina spóźnienia odbiera prawo do skargi (Ketubot 11a). Talmud broni tych surowych reguł jako konieczności, bo nieletnia małżonka mogłaby zbuntować się przeciw judaizmowi i wydać odszkodowanie już jako nie-Żydówka, a na takie bluźnierstwo rabini nie mogą pozwolić. Nawet gdyby jakiejś kobiecie udało się spełnić warunki skargi, nie miała szansy z rabinami; Kiedy dorosły mężczyzna ma stosunek z małą dziewczynką, to jest nic, bo jeśli ona ma mniej niż 3 lata i 1 dzień, to tak, jakby ktoś włożył palec do oka, tj. jak wyjaśnia przypis łzy napływają do oka raz po raz, tak samo dziewictwo powraca do małej dziewczynki w wieku poniżej 3 lat (Ketubot 11b).

Talmud deklaruje niewinność ofiar pedofilii obu płci, a apologeci przytaczają to jako dowód jego zadziwiającego moralnego zaawansowania, kontrastującego z prymitywnymi społeczeństwami, które ukamieniowałyby i dziecko i dorosłego sprawcę. Apologeci twierdzą, że akceptacja pedofilii ma w Talmudzie rytualną i duchową konotację i dziś nie praktykuje się zwyczajów rabinów sprzed 1800 lat. Pike neguje to: naprawdę rabini dla własnej ochrony chcieli koniecznie udowodnić niewinność obu stron pedofilii – dziecka a jeszcze bardziej pedofila. Odebrali chłopcu prawo „rzucenia winy“ na napastnika, a od dziewczynki domagali się współudziału w seksie. Tym sposobem odmówiwszy dziecku znaczącego moralnego czy prawnego zadośćuczynienia, Talmud odsłania, po czyjej jest stronie: rabina-gwałciciela. Sanhedrin 76b błogosławi ojca, który żeni swe dzieci zanim osiągną pokwitanie, a wyklina tego, który czeka dłużej. Niewydanie zamąż córki zanim będzie miała 12 i pół roku jest tak potępione, jak zwrot rzeczy zgubionej przez nie-Żyda, za co Bóg nie oszczędzi winnego

Ultraortodoksyjna społeczność haredyjczycy wzięła się za pedofilię, donosi żydowski Forward(2.10.2008): Po latach uciszania kwestii pedofilii wśród ultraotodoksyjnych Żydów, przywódcy tej społeczności wystąpili publicznie […] poniżanie seksualne dzieci wypłynęło […] w głośnych przypadkach Yehudy Kolko i Avrohoma Mondrowitza. Kolko oskarżono o kilka przypadków w l. 2006-2007, ale nie trafił do więzienia. Mondrowitza oskarżono o 5 przypadków pederastii i 6 poniżenia seksualnego w 1985 r., ale znalazł azyl w Izraelu. Przywódca zboru w Brooklynie, Dov Hikind dowodził w Forward, że społeczność ultraortodoksyjna stała się ostoją pedofilów. Ludzie nie skarżą, skoro Talmud, największe objawienie Boga przez faryzeuszy i ich sąd Sanhedryn, mówi, iż pedofilia nie jest złem. Rabini odpowiednio radzą rodzicom i poszkodowanym dzieciom, pisze Forward. Ujawnianie przypadków pedofilii jest u ultraortodoksów zbrodnią o wiele większą niż popełnianie jej; przywódcy zboru nie mogą oskarżać przeciw halasze. Hikind przyjął lawinę ludzi ze skargami na pedofilów, chce działać: W sierpniu wyznaczono rabina Benziona Twerskiego, psychologa i szanowanego członka zboru, na przewodniczącego grupy działania, ale zrezygnował doznawszy przytłaczającej presji i zastraszania.

Po latach terapii i próbie samobójstwa, Szaija Brizel napisał książkę (Milczenie Ultraortodoksów) o zboczeniach swego ojca, Jakowa Icka Brizela, oddanego chasyda z miasta Bnei Brak, największego skupiska haredejczyków w Izraelu (Haaretz 1.2.2000). Brizelowie są potomkami założycieli tej sekty. Jakow wykorzystywał seksualnie chłopców, których uczył w jesziwie oraz miał stosunki z mężczyznami. Nieznajomi ultraortodoksyjni mężczyźni dotykali prywatnych części Szaija w synagodze i w jesziwie, widocznie zakładając, że chłopiec odziedziczył zboczenie. Gdy zaprotestował, sprawę wyciszono. Najwyżsi rabini nic nie zrobili. Miejscowy rabin Landau i mędrzec od halachy Hausner wiedzieli, a milczeli. Dyrektor jesziwy nie doniósł na policję, ale przyznał Szaiji rację przed publikacją książki: Z kilkoma rabinami […] byliśmy zajęci wyciszaniem sprawy […] żeby jej nie opublikowano. Rabin chasydzki w mieście Kirjat Gat przyjął Jakowa do grona swych zwolenników, choć wiedział o jego zboczeniach.

Z braku władzy odwoławczej u ultraortodoksów, niektórzy chłopcy skarżyli się swym ojcom w listach. Ukrywszy mikrofon, Szaija wypytywał hierarchów i rodzinę, dlaczego ukrywali przestępstwa ojca. Matka przyznała, że kiedy dowiadywała się o tych listach, chciała rozwodu, ale chmary rabinów zjawiały się, żeby czasem nie zepsuła dobrego imienia Brizelów. Mogli pogodzić się z gwałtami jednego ze swoich na nieletnich, ale rozwód był dla nich nie do przyjęcia. Szaija był gotów zrezygnować z publikacji, pod warunkiem, że rodzina poda go do sądu rabinicznego i sprawa wyjdzie na jaw tam. Nikt w rodzinie nie odważył się podjąć wyzwania. Szaija przeprowadził się do innego zboru chasydzkiego, ale po publikacji książki rabin zadeklarował go persona non grata. Ten rabin wylądował tam po eksmisjach z kilku innych zborów, za każdym razem podejrzany o pedofilię na uczniach. W dniu publikacji Szaija spotkał się z dyrektorem jesziwy, rabinem Awrahamem Waznerem: Powiedział mi, że publikacja książki jest milion razy gorsza od uczynków mego ojca.Czcząc Talmud i Kabałę, haredyjczycy przyciągają Żydów, którzy obawiają się asymilacji. Ich siła w Knesecie rośnie, dominują nowy sąd międzynarodowy Izraela, Sanhedryn. Do 75% mieszkańców niektórych dzielnic Jerozolimy to haredyjczycy. Stanowią większość osadników i władz lokalnych na terenach okupowanych przez Izrael, kontynuując zabór ziemi, ścierając się z Arabami, a nawet policją Izraela. Stosując coraz większą przemoc, bezustannie prześladują chrześcijan w środkowym Izraelu i na Zach. Brzegu. Popiera ich bogata sekta lubawiczerówz siedzibą w Nowym Jorku.Piotr Bein”... (więcej )

Izrael Szahak:

Goje uważani są za skończonych łgarzy i zabrania im się zeznawać przed sądami rabinackimi. Pod tym względem posiadają oni, teoretycznie, status żydowskich kobiet, niewolników i osób niepełnoletnich. W praktyce jednak ich status jest znacznie gorszy, bowiem dzisiaj w pewnych sprawach kobiety żydowskie mogą zeznawać przed sądem rabinackim, który „daje im wiarę”, natomiast gojowi nie uwierzy nigdy.

Jako przykład posłużmy się tu fundamentalną księgą ruchu Habbad, jednego z najważniejszych odłamów chasydyzmu, zatytułowaną Hatanja. Według tej księgi wszyscy nie-żydzi są stworami na wskroś szatańskimi, „w których nie ma nic dobrego”. Nawet embrion żyda różni się jakościowo od embrionu goja. Samo istnienie nie-żydów nie ma najmniejszego sensu, podczas gdy wszystko, co zostało stworzone na Ziemi, ma służyć wyłącznie dobru żydów.

Talmud wyraźnie zabrania dawania gojom prezentów. Jednakże władze rabiniczne zakaz ten uchyliły, ponieważ między biznesmenami przyjęte jest wymienianie między sobą podarunków. Ustanowiono więc, że żyd może wręczyć swemu „znajomemu gojowi” prezent, ponieważ nie będzie to traktowane jako dar, lecz jako forma inwestycji, która w przyszłości może przynieść pewien zysk. Wręczanie prezentów „nieznajomym gojom” jest zabronione. Reguła ta rozciąga się również na dawanie jałmużny.

Zgodnie z halachą żydowi nie wolno dopuścić (o ile potrafi temu zapobiec), by jakikolwiek goj został mianowany na najskromniejsze nawet stanowisko, dzięki któremu mógłby sprawować władzę nad żydami.

Małżeństwo żydowskie dotyczy dwóch osób pochodzenia żydowskiego. Tradycyjnie małżeństwo z gojem uważane jest za tragedię i często rodzice po takim ślubie praktykowali żałobę i wyrzucali dziecko na zawsze ze swego życia. Nawet dziś, gdy małżeństwa z osobami nieżydowskiego pochodzenia to 50% związków zawieranych przez Żydów, wielu rabinów nie chce brać udziału w mieszanych ślubach. ~ Piotr Nowik.

W naszym domu przyjście Mesjasza traktowano nadzwyczaj dosłownie. (…) Wszyscy krzywdziciele i wrogowie Izraela zginą, a pozostaną przy życiu jedynie dobrzy goje, których przywilejem stanie się teraz służenie Żydom. Wedle Talmudu, kraj Izraela rozciągnie się na wszystkie narody. ~ Isaac Bashevic Singer, laureat nagrody Nobla.

Jedyną drogą prowadzenia wojny w sposób moralny jest droga żydowska: niszczyć miejsca święte. Zabijać mężczyzn, kobiety i dzieci.

~ rabin Manis Friedman, główny rabin izraelskiej armii.

Dusze nie-Żydów (gentiles) są kompletnie innego i niższego rzędu. Są one całkowicie diabelskie i nie mają jakichkolwiek wartości i możliwości odkupieńczych. [..] Jeśli pojedyncza komórka pochodząca z ciała Żyda posiada w sobie boskość, jest częścią Boga, to każdy łańcuch DNA [z komórki ciała Żyda] jest częścią Boga. Wobec tego, w żydowskim DNA jest coś specjalnego.[…] Jeśli Żyd potrzebuje wątroby, czy można wziąć ją od przechodzącego obok nie-Żyda, aby ocalić Żyda? Tora prawdopodobnie by na to pozwoliła [bowiem] życie Żyda ma nieskończoną wartość. Jest coś nieskończenie bardziej świętego i unikalnego w życiu Żyda niż w życiu nie-Żyda. ~ rabin Yitzhak Ginsburg z sekty Chabad-Lubavitch, której wiernym fanem był Lech Kaczyński (tutaj jego jedna ze słynnych na ten temat wypowiedzi).

Jesteśmy wybranym przez boga narodem… Większość Żydów nie lubi się do tego przyznawać, ale naszym bogiem jest Lucyfer, więc nie kłamałem, jesteśmy jego wybranym narodem. Lucyfer jest bardzo żywy. Żydzi są najinteligentniejszym narodem na świecie, więc jeśli jest dla nich korzystne zmienić nazwisko, czynią to. To jest wszystko na ten temat. Oni mieszają się z waszym społeczeństwem, które jest zupełnie skorumpowane, więc gdy to jest korzystne dla Żydów głupi goj nie zdaje sobie sprawy z tego, że ci Żydzi, którzy mają nie-żydowskie nazwiska są Żydami. ~ Harold Rozenthal.

Jeżeli mamy do czynienia z sytuacją, że goj stwarza zagrożenie dla Izraela, to wolno go zabić. Dotyczy to nawet przyzwoitego goja, który nie ponosi odpowiedzialności za to, że stwarza tę sytuację zagrożenia. (…) Jest uzasadnienie mordowanie dzieci jeśli jest jasne, że one dorosną i zrobią nam krzywdę, i w takiej sytuacji mogą być zamordowane umyślnie, a nie tylko w walce z dorosłymi. ~ rabini Icchak Szapira i Josef Elitzur.

Materiał, z którego stworzono nie-Żydów pochodzi z odpadów boskich. W rzeczywistości, oni sami pochodzą ze śmieci (odpadów), a to że jest ich znacznie więcej niż Żydów, jest potwierdzeniem tego, gdyż przecież ilość odpadów jest zawsze większa niż liczba ziaren. […] Wszyscy Żydzi są naturalnie dobrzy, a nie-Żydzi – naturalnie niedobrzy. ~ rabin Shenyr Zalman.

Nie można w sposób uprawniony mówić o religii judeo-chrześcijańskiej. Albo się jest żydem, albo się jest chrześcijaninem – Rabin Rene-Samuel Sirat.

Dla nas nie można być jednocześnie żydem i chrześcijaninem – Rabin Jakub Kaplan.

Sam Bóg opowiada się za niewolnictwem – rabin Morris Raphall.”..(źródło )

Pierwsi Żydzi, którzy pojawili się na ziemiach polskich w X wieku, byli wędrownymi handlarzami niewolników słowiańskich. Handlarze ci, zwani Radanitami, dostarczali niewolników do Europy Zachodniej i krajów arabskich, a ich szlak przebiegał z Buchary przez wybrzeża Morza Kaspijskiego, Itil, Kijów i Pragę, i dalej przez Śląsk, Niemcyi Francję na muzułmański Półwysep Iberyjski. Jeden z Radanitów, sefardyjski kupiec z Tortosy Ibrahim ibn Jakub, w 966 pozostawił pierwszy historyczny opis państwaPolan Mieszka I[6][7][8].

Pierwsze wzmianki o Żydach mieszkających w Polsce pochodzą z XI wieku. Rabin Jehuda ha-Kohen z Moguncji około 1050-1070 pisał o Żydach w Przemyślu na terenieGrodów Czerwieńskich, którzy mieli zostać uprowadzeni przez nieznanych napastników[9]. Kronika polska (Anonima tzw. Galla) podaje, że Judyta czeska, żona Władysława Hermana wielu chrześcijan wykupywała za własne pieniądze z niewoli u Żydów[10]. Kronikarz Kosmas z Pragi pisał o pierwszej migracji Żydów do Polski i Węgier z Czech w 1098, spowodowanej prześladowaniami w czasie pierwszej wyprawy krzyżowej[11]. Dołączyły do nich także grupy wyznawców judaizmu wygnanych z Rusi Kijowskiej w latach 1113–1158, będących częściowo potomkami Chazarów, koczowniczego ludu pochodzenia tureckiego, którego część przeszła na judaizm, tzw. żydów chazarskich (więcej )

Dariusz Ratajczak” ŻYDZI A HANDEL NIEWOLNIKAMI

Gdybym miał sporządzić ranking najhaniebniejszych profesji wykonywanych przez setki i tysiące lat przez istoty ludzkie, bez wahania wskazałbym na handlarzy niewolników. Niemal słyszę już łaskawsze słowa „postępowców” stwierdzających, że niżej podpisany- niegdyś reakcyjny kłamca i „tak zwany historyk z Opola”- nawrócił się na jedynie słuszną ideologię. Błąd moi mili. Tym większy, że dzisiaj zajmę się sprawą nadzwyczaj drażliwą: dominacją przedstawicieli Wielce Czcigodnego- skądinąd- „Narodu Wybranego” w ogólnoświatowym handlu „żywym towarem”. Żeby nie być posądzonym o stronniczość, niniejszy tekst opieram głównie na pracach historyków żydowskich.

Ponad 50 lat temu Jacob Marcus, być może najznamienitszy historyk żydowski połowy XX w., stwierdził w „Encyclopaedia Britannica” : „ W wiekach ciemności (dla autora to średniowiecze- DR) handel zachodniej Europy pozostawał głównie w ich (Żydów-DR) rękach, szczególnie handel niewolnikami...” Wspierał tym samym nieco wcześniejszą uwagę S.Grayzela poczynioną w książce „Historia Żyda: od Wygnania Babilońskiego do końca II Wojny Światowej” (Filadelfia 1948): „Żydzi byli najważniejszymi handlarzami niewolników...”

Zauważali to dużo wcześniej chrześcijańscy pisarze starożytni i średniowieczni. Nie mogło być inaczej. Żydowscy handlarze, posiłkując się biciem i- nazwijmy rzecz eufemistycznie- molestowaniem seksualnym, dostarczali z Europy na Bliski Wschód tysiące urodziwych jasnowłosych kobiet i dzieci. Była to rynkowa odpowiedź na preferencje śniadych, kruczoczarnych i przede wszystkim bogatych klientów z Azji oraz północnej Afryki. Możemy tylko domyślać się co czuli wyrwani z ognisk domowych młodzi ludzie, jakie dramaty rozgrywały się na niewolniczych szlakach. Możemy również współczuć, chociaż uczucie to zwykle rezerwujemy dla ofiar znanych z autopsji lub opowiadań żywych świadków historii. Naturalna wybiórczość oraz skończoność ludzkiej pamięci zawsze wpędzają mnie w przygnębienie. Podobnież- okrutna anonimowość zbiorowego cierpienia ludzi żyjących w dawno minionych epokach. Jestem jednak realistą: dzisiaj oni- pojutrze my.

Przytoczone wyżej fakty nie mogą budzić większego poruszenia. Basen Morza Śródziemnego był przecież naturalnym rejonem działania żydowskich handlarzy „żywym towarem”. Natomiast współczesne pokolenia wychowane na filmach „made in Hollywood”, w których handlarzami czarnych nieszczęśników z Afryki są niezmiennie anglosaskie typy spod ciemnej gwiazdy (exemplum: „Amistad” Stevena Spielberga), za niespodziankę przyjmą twierdzenie, iż Żydzi- niezbyt przecież liczni w angielskich (brytyjskich) koloniach w Ameryce Północnej- dominowali również wśród handlarzy na amerykańskich trasach niewolniczych. Oddajmy w tym miejscu głos żydowskiemu historykowi Marcowi Raphaelowi („Żydzi i judaizm w Stanach Zjednoczonych: historia dokumentalna”, t.14, N. Jork 1983) : „ Żydowscy kupcy odgrywali wiodącą rolę w handlu niewolnikami. Rzeczywiście we wszystkich amerykańskich koloniach, czy to francuskich (Martynika), brytyjskich lub holenderskich, żydowscy kupcy często dominowali. Twierdzenie to odnosi się także do kontynentu północnoamerykańskiego, gdzie w XVIII w. Żydzi uczestniczyli w <trójkątnym handlu> polegającym na tym, że niewolników przywożono z Afryki do Indii Zachodnich, tam wymieniano na melasę, którą następnie zabierano do Nowej Anglii, gdzie następowała wymiana na rum, który z kolei wywożono na sprzedaż do Afryki. Od 1750 r. do wczesnych lat 70-tych XVIII w., żydowski handel na kontynencie zdominowali Isaac Da Costa z Charlestonu, David Franks z Filadelfii i Aaron Lopez z Newport”.

W Ameryce Północnej głównym punktem handlu niewolnikami był Newport (Rhode Island). Miasto to stanowiło „osiowe” centrum „trójkątnego biznesu”. Stąd wywożono rum i melasę do Afryki, by powrócić z „żywym towarem” do Indii Zachodnich oraz kolonii na stałym lądzie. Zapewne nie jest dziełem przypadku, że Newport szczycił się najstarszą synagogą na kontynencie oraz największą i najlepiej prosperującą społecznością żydowską w amerykańskich koloniach Wielkiej Brytanii. Zarabiano ogromne pieniądze kosztem zdrowia i życia „hebanowego ładunku”. Wspomniany mieszkaniec Newport Aaron Lopez, potomek portugalskich marranów, był w II połowie XVIII w. jednym z najpotężniejszych handlarzy niewolników w obu Amerykach. Jego licząca dziesiątki statków flota bez przerwy krążyła po wodach Atlantyku. Warunki, jakie zapewniano przewożonym pod pokładami niewolnikom wołały o pomstę do nieba. Z zachowanego sprawozdania z dwóch podróży statku „Cleopatra” (własność Lopeza) wynika, iż wojaży nie przeżyło 250 Murzynów. A mówimy tylko o jednym statku i zaledwie dwóch jego „kursach”. Jeżeli nie nazwiemy tego ludobójstwem, to co to słowo właściwie oznacza?!

Żydzi zdominowali handel niewolnikami nie tylko w amerykańskich koloniach, ale i w całym Nowym Świecie. W fundamentalnej pracy autorstwa S.B.Liebmana „ Żydowstwo Nowego Świata,1492-1825: Requiem dla zapomnianych” (N.Jork 1982) czytamy: „ Przypływali statkami z Afrykańczykami, których sprzedawano w niewolę. Handel niewolnikami był królewskim monopolem, a Żydów często mianowano królewskimi agentami ich sprzedaży... W całym regionie Karaibów flota handlowa była głównie żydowskim przedsięwzięciem. Statki były ich własnością, obsadzały je żydowskie załogi, żeglowały pod rozkazami żydowskich kapitanów”. Inny żydowski badacz przeszłości, Arnold Aharon Wiznitzer („ Żydzi w kolonialnej Brazylii”, 1960), dodaje nie bez pewnej dumy: „ Kompania Zachodnioindyjska, która zmonopolizowała import niewolników z Afryki, sprzedawała ich na publicznych aukcjach za gotówkę. Tak się składało, że gotówkę przeważnie posiadali Żydzi. Kupcy, którzy pojawiali się na aukcjach byli prawie zawsze Żydami. Z powodu braku konkurencji mogli oni nabywać niewolników po niskich cenach ( a potem odstępować plantatorom na kredyt ściągany przy następnych zbiorach w cukrze- DR).... Jeżeli zdarzało się , że data danej aukcji pokrywała się z żydowskim świętem- odraczano ją. Tak było w piątek, 21 października 1644 r.”.

Żydzi byli także posiadaczami niewolników w Ameryce Północnej. Wspomniany Jacob Marcus napisał w innej książce („Żydowstwo Stanów Zjednoczonych. 1776-1985”, Detroit 1989) : „ Przez cały wiek XVIII, aż do początków XIX w., Żydzi na Północy mieli własnych czarnych służących (niewolników- DR) ; na Południu kilka plantacji żydowskich opierało się na pracy niewolniczej. W 1820 r. ponad 75% żydowskich rodzin z Charlestonu, Richmond i Savannah posiadało niewolników zatrudnionych w charakterze służby domowej ; ponad 40% żydowskich właścicieli gospodarstw domowych w Stanach Zjednoczonych posiadało 1 lub więcej niewolników... Bardzo mało Żydów w USA protestowało z pobudek moralnych przeciwko...niewolnictwu”. Dodam do tego wywodu tylko tyle, że mniej niż 10% pozostałych białych Amerykanów było w tym czasie posiadaczami niewolnej siły roboczej.

Solidne publikacje przedstawione powyżej były przede wszystkim adresowane do żydowskiego czytelnika zainteresowanego historią własnego narodu. Jednak w momencie gdy tematem zajęli się mniej lub bardziej „medialni” nie- Żydzi, rozpoczął się-trwający do dnia dzisiejszego- proces umniejszania, wręcz minimalizowania roli Żydów w haniebnym procederze handlu niewolnikami. Wyrazem tego trendu były liczne publiczne wypowiedzi żydowskich naukowców, wzmiankowany film „Amistad” oraz poświęcone mu artykuły na łamach ‘Time’a” czy „Newsweek’a”. Natomiast słynna „Liga Antydefamacyjna” (ADL) zastosowała jedyną znaną jej taktykę wobec adwersarzy: oskarżenie o propagowanie antysemityzmu.

Przyznaję, że zupełnie tego nie rozumiem. Podobno historia jest tylko historią. ( więcej )

----

Ważne

Agnieszki Holland i stwierdza, że tacy właśnie są Żydzi. Zajmują się głównie albo wyłącznie swoimi. A tych rozpoznają po pochodzeniu. Kierują się więc skrajnym trybalizmem (plemiennością). Konsekwencją tego dla ludzi o innym pochodzeniu powinno być uznanie, że na lojalność ze strony Żydów mogą liczyć w ograniczonym zakresie, co skłania do traktowania ich co najmniej z rezerwą, jeśli nie podejrzliwością. Postawa taka to nic innego jak antysemityzm. Ale na jaką postawę możemy liczyć, jeśli sami deklarujemy, że jesteśmy skoncentrowani na sobie, a zło dla nas to właściwie wyłącznie zło wyrządzane naszym?

Misja Heleny, która jest stuprocentową Żydówką, polegała zawsze na chronieniu polskich Żydów przed jakimkolwiek złym losem. To zadanie wykonała w stu procentach. Była komendantką ŻOB w latach 90. Nie można się dziwić, że ona ze swoim zapleczem kulturowym i genetycznym nie była specjalnie wrażliwa na to, że mordowano księży po 1981, czy że generał Fieldorf był ofiarą mordu sądowego, w którym brała udział sędzia Wolińska. Misją Łuczywo było ratowanie sędzi Wolińskiej i wszystkich, obojętnie jak zapisanych w historii Polaków żydowskiego pochodzenia przed jakimkolwiek nieszczęściem.

--------

Mój komentarz

Problem stronniczości sędziów,czy to ze względu na ich polityczny fanatyzm, jak w sprawie Kaczyńskiego, korupcję, lewacki kołtunizm, przynależność do masonerii, przynależność do homolobby czy szowinistyczne poglądy religijne to poważne zagrożenie dla państwa prawa, państwa sprawiedliwego,dla wolności i swobód obywatelskich. Sędzia powinien być kim wyjątkowym, człowiekiem niezwykłym, całkowicie transparentnym, stać poza jakimkolwiek podejrzeniem, dlatego Obywatele mają prawo do szczegółowej wiedzy o sędziach ,o ich orientacji seksualnej , poglądach politycznych, wyznawanych wartościach religijnych , o ich życiu rodzinnym. Aby moc w poczuciu zagrożenia stronniczością móc takiego sędziego wyłączyć.

Wyobraźmy sobie proces heteroseksualisty walczącego przeciw adopcji dzieci przez homoseksualistów oskarżonego przez homoseksualistę o mowę nienawiści w sytuacji kiedy sędziom jest aktywny na homoparadach homoseksualista, czy też sytuacje w której muzułmański wahhabicki sędzia będzie sadził muzułmanina oskarżonego o pedofilię , o wzięciu sobie dziewięcioletniej „ żony „

Nikt z sędziów Polakom łaski nie robi.

Życzę wszystkim Państwu Szczęśliwego Nowego Roku.

Video Miriam Shaded dla RDC: Zdelegalizować szariat

video Transformacja judaizmu biblijnego w talmudyczny - Piotr Urbański