Wigilia inaczej

Obchodzimy jedno z najstarszych świąt ludzkości . Dni, w których odradza się słońce.

Wspólne dla ludzi wszystkich ras i wyznań wspaniałe, powtarzające się co roku wydarzenie astronomiczne. Kiedyś traktowane jako cud i oczekiwane z niepokojem . Bo czy można było być pewnym, że tym razem słońce zawróci z drogi ? A może dzień będzie nadal coraz krótszy i krótszy, ustępując nocy , tak że na końcu nie nadejdzie żaden dzień i słońce już nie wstanie nad ziemią …. I za każdym razem radośnie świętowano powrót słońca, gwarantujący przeżycie kolejnego roku….

Świętujemy dzisiaj na pamiątkę tego dawnego lęku, radości oraz nadziei. I Ci którzy wierzą w Istotę Najwyższą choć czczą ją pod różnymi imionami i niewierzący jak niżej podpisany.

Dzisiaj wydaje się nam że już wszystko, albo prawie wszystko wiemy. A ja ponownie czytam z tej okazji prawie zapomnianego już dzisiaj Stefana Themersona :

Pismo świeckie czyli projekt przedmowy do podręcznika fizyki ( fragmenty )

• Nie wiadomo co było na początku. Ponieważ nie wiadomo co to jest : Początek
• Są, którzy twierdzą, że początek to jest to, są którzy twierdzą, że początek to jest tamto ; ale nie wiemy dlaczego mielibyśmy wierzyć pierwszym a nie drugim albo dlaczego mielibyśmy wierzyć drugim a nie trzecim , którzy mówią , że początku w ogóle nie było
• I tak jak nie wiadomo czym jest czas bez materii, która go odmierza, i tak jak nie wiadomo czym jest materia bez czasu, w którym się przekształca, tak nie wiadomo , czym jest świat bez człowieka, który go widzi, ani też czym jest człowiek bez świata, którego jest fragmentem
• I nie wiadomo jaka jest treść słowa : Genezis, jeśli po nim miało być wszystko, a przed nim nie miało być nic
• I stworzył człowiek pismo, a nazwał je Świętym, i opisał w nim , co niewiadome jest
• A że widział, iż w promieniu jego oczu, w zasięgu jego ręki, w chwili jego życia – po A zawsze następuje B, nazwał to przyczyną i założył , że także i we skali wszechświatów i w skali atomu, że w skali miliardoleci i w skali czasu jednego drgnienia elektronu – przyczyna istnieje ta sama
• Za czym dał nazwę Przyczynie owej, a wyobraził ją sobie na podobieństwo swoje
• I wydało mu się , że wszystko niewiadome wiadomym się przez to stało, a zabył rzeczy, które wiadome są i być mogą
• I tak było od początku pamięci ludzkiej do dnia dzisiejszego.
• ……..
• Będziemy śpiewać chwałę naukowców, ale nie będziemy czcić wiecznie Arystotelesa żadnego.
• I jeśli to , co podane dzisiaj za prawdę, jutro się fałszem okaże – nie będziesz załamywał dłoni , nie będziesz bił głową o mur, a ze spokojem Człowieka – WYKREŚLISZ.
• a jeśli okaże się , że to co podane za niewiadome, wiadomym się stało – DOPISZESZ
• Nie tylko bowiem dogmaty wykwitłe z chęci, dobrych czy złych; z interesu, cudzego czy własnego; ale i te oparte na autorytetach nie mają się znaleźć chłopcze w twojej księdze
• Prawda, która przeżyła swój czas , staje się przesądem. Przesądy ! – jeśli je nazwiesz tradycją – zasmucisz mnie
• A jeśli ci powiedzą, ze są jeszcze prawdy moralne, których czas ma trwać wiecznie, powiedz, że sam wiesz o tym lepiej, mimo że każda chwila, w której żyjesz zdawałaby się istnieniu ich zaprzeczać. Lecz powiesz też, że budować je chcesz , te prawdy, za pomocą realiów, za pomocą cyfr, za pomocą cegieł i betonu, za pomocą mąki i mleka, za pomocą pióra, skrzypiec i farby olejnej……