Przeżyłem szok gdy w czwartek rano dowiedziałem się za pośrednictwem The Guardian o zamordowaniu ugandyjskiego aktywisty Davida Kato. Podziwiałem go za siłę i odwagę z jaką walczył o prawa osób LGBT w Ugandzie. To państwo w środkowej Afryce, które zamieszkuje 85 procent chrześcijan, znane jest z homofobii podżeganej m.in. przez amerykańskich ewangelików. Słynny na całym świecie stał się projekt ustawy anty-homoseksualnej przedstawionej przez członka parlamentu Ugandy Dawida Bahati. Ten wykształcony w Walii polityk proponował za dopuszczanie się „praktyk homoseksualnych” system kar z karą śmierci włącznie! Homofobiczne nastroje w Ugandzie podsycane są również przez lokalne czasopismo „Rolling Stone” (nie ma ono nic wspólnego ze znanym czasopismem muzycznym). Periodyk ten w październiku 2010 roku na swoich łamach przedstawił listę 100 ugandyjskich homoseksualistów i homoseksualistek wraz z kontaktami do tychże osób. Kato był na czele tej listy.
Kim był David Kato? Dla mnie był bohaterem na miarę Harveya Milka, który nie poddał się prześladowaniom jakie go spotykały w ostatnim czasie. Tydzień przed bestialskim mordem wygrał proces przeciwko wspomnianej już gazecie „Rolling Stone”. Czasopismo to pod koniec ubiegłego roku zamieściło zdjęcie Davida Kato opatrując je nagłówkiem „Powiesić”. Kato zaciekle walczył również przeciwko ustawie Bahatiego, którą z niepokojem obserwował świat (w Londynie miały miejsce protesty przeciwko zbrodniczym przepisom pod ambasadą Ugandy). Mimo iż był wielokrotnie aresztowany, nie stracił wiary w to co robi, nie zwątpił, jego oczy skryte za okularami nie straciły bystrości i pewności we własne działania. Był głosem społeczności LGBT w Ugandzie i w piękny sposób bronił jej praw, orientując się w przepisach i udzielając pomocy tym, którzy go o to poprosili. Sam żył bez przepychu w swoim domu w Mukono (27 kilometrów od Kampali, stolicy Ugandy).
Morderca, który 26 stycznia br. wtargnął do mieszkania Davida Kato i pozbawił go życia silnym uderzeniem młotkiem w tył głowy zasługuje na potępienie. Ale na potępienie zasługuje również homofobiczna propaganda, która doprowadziła do zabójstwa tego skromnego, ale wybitnego człowieka. Wierzę, że ugandyjscy działacze na rzecz tolerancji nie poddadzą się i doczekam czasów, gdy ten kraj nad jeziorem Wiktoria stanie się wolny od wszelkich irracjonalnych uprzedzeń. Mam nadzieję, że świat nie zapomni o łamaniu praw człowieka w Ugandzie i że będzie piętnować szerzącą się falę nienawiści w tym państwie. Będzie mi brakować Davida Kato i jego godnej podziwu walki w skrajnie nieprzyjaznym miejscu. Pociesza mnie myśl, że gdyby teraz żył mógłby sparafrazować znane powiedzenie rzymskiego męża stanu i stwierdzić „Homofobię należy zniszczyć”.
Tomasz Orzechowski (Młodzi Socjaliści)
