"Schönberg dla tych, którzy nienawidzą Schönberga."

Tak o zorkiestrowanym przed Schönberga I kwartecie fortepianowym Brahmsa napisał David Hurwitz.  Częściej jako autora podaje się Schönberga, choć to raczej kolejna symfonia Brahmsa, może napisana przy użyciu nowszych zdobyczy kompozytorskich  w instrumentacji. Prawie cały utwór to energiczne forte więc nieco różny od oryginału.

 Póki co, wszystko jakoś się trzyma ale strach pomyśleć co będzie kiedy AI nauczy się robić to równie dobrze jak Schoenberg czy Lutosławski.

To zdanie w nieco łagodniejszym brzmieniu można by odnieść również do koncertu skrzypcowego Schumanna nie przypominającego przebojowych koncertów wiolonczelowego i fortepianowego oraz utworów fortepianowych. Z dzisiejszej perspektywy jest obojętne czy słychać w nim chorobę psychiczną twórcy czy jego geniusz daleko wyprzedzający koncerty fortepianowe Liszta i Griega. Tak czy tak koncert zasługuje na częstsze granie a jedyną jego wadą jest, że nie zniesie wykonań kiepskich lub przeciętnych, ale mieliśmy szczęście usłyszeć jednego z najwybitniejszych skrzypków.

Drobna uwaga dla tych, którzy odwiedzą stronę NOSPR - być może w koncercie Schumanna  naziści widzieli aryjski wypełniacz po koncercie Mendelsohna ale Kulenkampf - pierwszy wykonawca koncertu Schumanna grał też koncert Mendelsohna w nazistowskich Niemczech  a dwuletnią denazyfikacją objęty był Bohm - dyrygent tamtego koncertu.