Po rokowaniach w Magdalence przesiedliśmy się z tratwy Meduzy na Titanica. Orkiestra zagrała nam skocznego oberka. Poczuliśmy się uratowani. Pytanie, na jak długo?
I co potem zrobiliśmy? Wybraliśmy Jaruzelskiego na Prezydenta, a potem Wałęsę i Kwaśniewskiego… No i obaliliśmy rząd Olszewskiego, kiedy spytał nas – czyja ma być ta Polska? A może to wszystkim wszystko jedno? I tak zostało! Miałeś chamie złoty róg…
Titanic płynął z nami na pokładzie, orkiestra grała marsze wojskowe, kiedy przystąpiliśmy do NATO, a potem była radość wielka, kiedy zagrano nam „Odę do radości” Ludwiga van Beethovena i „powróciliśmy do Europy” czyli wstąpiliśmy Unii. Teraz sobie pożyjemy, my Europejczycy! Będzie sporo szmalu!
W międzyczasie wyprzedaliśmy wszystko, co nadawało się do sprzedaży z naszego majątku narodowego, ale za to zagraniczne koncerny pobudowały u nas swoje fabryki i otworzyły sieci sklepów. Było wspaniale. Jest wspaniale! W sklepach pełno, są miejsca pracy, Netflix nas usypia.
Po prostu nie ma na co narzekać. Płyniemy, orkiestra gra, demokracja w rozkwicie, ludzie się uśmiechają, gdzieś tam za granicą wojna, ale polska wieś spokojna. Jasne, do Titanica co prawda zbliża się góra lodowa, ale przecież mamy globalne ocieplenie. To i wszystkie góry lodowe zaraz się rozpuszczą.
Inne tematy w dziale Społeczeństwo
