Dokładnie 30 lat temu, 16 września 1993 odbyły się także wybory parlamentarne, pierwsze w których do ordynacji wyborczej wprowadzono 5 proc. próg wyborczy. Wtedy, dla podzielonej na wiele list polskiej prawicy, przełożyło się to na totalną porażkę i spektakularny sukces postkomuny. Blisko 1/3 głosów padła wtedy na komitety uważane powszechnie za antykomunistyczne i prawicowe, które nie weszły do Sejmu stając się tym samym opozycją poza parlamentarną.
Wizualizacja powyżej: Siermiężnie wykonana na szybko, powielona na ksero, ulotka z 1993, tekst do składu jeszcze wtedy pisany na maszynie do pisania… Ale tak to w bólach się wszystko wtedy rodziło, a dzisiaj to już historia.
Warto powrócić do tych już historycznych wydarzeń choćby z powodu przypomnienia – jak tworzył się w Polsce obecny system polityczny. Dobrze także wziąć pod uwagę, że niefrasobliwość i bierność potrafi się zemścić, pisząc zupełnie nieprzewidywalne scenariusze, jak to już często w naszym Kraju bywało w przeszłości.
To chyba istotna lekcja przed zbliżającymi się właśnie kolejnymi wyborami parlamentarnymi w Polsce. Polecam (patrz powyżej) mój komentarz napisany bezpośrednio po wyborach, a zat. „Przejście przez Morze Czerwone”, zamieszczony na łamach „Naszej Gazety” (Wilno), pisma Związku Polaków na Litwie.
Foto. Wojciech Milewski
Na zamieszczonym powyżej zdjęciu: Konwencja Porozumienia Centrum - Zjednoczenie Polskie, przed wyborami parlamentarnymi w 1993 roku na Uniwersytecie Gdańskim.
Kandydowałem wtedy jedyny raz do parlamentu z listy PC – ZP z rekomendacji Klubów Służby Niepodległości śp. Wojciecha Ziembińskiego, patrz także. Widoczni na zdjęciu od lewej: Czesław Nowak, Edmund Krasowski, Jerzy Budziński, Jarosław Kaczyński, Mirela Jaroszewicz, Jacek Kurski, Andrzej Czaplicki i Mariusz Roman. Poniżej rewers mojej ulotki z tamtych wyborów (treść wewnątrz, złamana na trzy).
Patrz także, profil autora na Facebooku, tutaj.
mariuszroman.gdy@gmail.com
Mariusz A. Roman (ps. "Powstaniec" i „Hubal”), urodzony w 1969 roku - gdynianin w drugim pokoleniu, mgr politologii, specjalizujący się w samorządzie terytorialnym, ukończył również studia podyplomowe na kierunku zarządzania i przedsiębiorczości. Przywiązany do tradycyjnych wartości katolickich, od 1984 prowadził działalność niepodległościową, a od 1991 roku znany jest ze swojejdziałalności na Kresach.
W latach 80-tych tworzy w podziemiu struktury gdyńskiej Federacji Młodzieży Walczącej. Początkowo w składzie redakcji gdańskiego pisma FMW - „Monit”, następnie wydawał „Antymantykę” - pismo regionu Pomorze Wschodnie, oraz inicjował wydawanie pism: „Wolni” w Wejherowie, "Strzelec" w Chojnicach i „Piłsudczyk” w Gdańsku, a także szeregu pism szkolnych. Od 1987 r. działał w strukturach Polskiej Partii Niepodległościowej i wydawał pismo młodzieżowe „Szaniec”, inicjował wydawanie pisma „Solidarność i Niepodległość” wychodzącego na Wybrzeżu w latach 1989 - 1991. W maju i sierpniu 1988 roku czynnie wspomagał protest robotniczy na Wybrzeżu. Wielokrotnie represjonowany za działalność polityczną przez organa władzy komunistycznej.
W latach 1993-2002 redaktor naczelny „Prawicy Polskiej”, pisma redagowanego przez środowiska prawicowe Kaszub i Pomorza. Z czasem wokół „PP” powstało środowisko polityczne. Był pierwszym korespondentem „Naszego Dziennika” na Wybrzeżu. Współpracował z kilkoma ogólnokrajowymi tygodnikami prawicowymi, prasą polonijną oraz lokalną. Obecnie pisuje do kilku prawicowych portali internetowych.
W latach 1998-2006 radny Rady Miasta Gdyni. Przez trzy lata był w gdyńskim samorządzie, przewodniczącym komisji ds. Rodziny. Jest m.in. współautorem programu pomocy rodzinie oraz nowatorskiego projektu: „Bilet rodzinny elementem integrującym rodzinę wielodzietną w Gdyni”. Z jego inicjatywy powstał raport o stanie rodziny w Gdyni.
Nowości od blogera
Inne tematy w dziale Kultura