19 lipca 1989 przy wsparciu kilkunastu posłów i senatorów OKP (niektórzy wstrzymali się lub byli nieobecni) został zaprzysiężony na prezydenta PRL – Wojciech Jaruzelski. A jego wybór dokonał się większością jednego głosu. Taki przypadek i czy na pewno przypadek? Zwłaszcza, że tego samego dnia umiera nagle na zawał serca w Londynie Kazimierz Sabbat, Prezydent RP.
Pismo młodzieży Polskiej Partii Niepodległościowej „Szaniec” (nr 3 z IX. 1989.), str. 4 i 1, wydawane w Trójmieście z okolicznościową klepsydrą informująca o śmierci Kazimierza Sabbata, Prezydenta Najjaśniejszej RPpodpis
Stało się to możliwe dzięki temu, że 19 posłów i senatorów OKP, nie wiedziało lub właśnie z całą premedytacją dokładnie wiedziało jak się zachować... Powiedzmy wprost Jaruzelski został Prezydentem PRL, w wyniku zdrady następujących posłów i senatorów OKP:
Senator Stanisław Bernatowicz (Suwałki) – jako jedyny głosował za kandydaturą Jaruzelskiego
Lista zdrady
Głosy nieważne oddali:
Wiktor Kulerski (Grudziądz), Andrzej Miłkowski (Warszawa), Aleksander Paszyński (Bydgoszcz), Andrzej Stelmachowski (Białystok), Stanisław Stomma (Płock), Witold Trzeciakowski (Warszawa), Andrzej Wielowiejski (Katowice).
Nieobecni lub odmówili udziału w głosowaniu:
Paweł Chrupek (Krosno), Adela Dankowska (Leszno), Marek Jurek (Leszno), Lech Kozaczko (Piła), Jerzy Pietkiewicz (Suwałki), Maria Stepniak (Płock), Henryk Wujec (Zamość), Zdzisław Nowicki (Piła), Krzysztof Pawłowski (Nowy Sącz), Andrzej Szczepkowski (Chełm), Mieczysław Ustasiak (Szczecin).
W nawiązaniu, także - Oświadczenie Komisji Krajowej Federacji Młodzieży Walczącej z dnia 23 sierpnia 1989 roku, a dotyczące wyboru przez tzw. Zgromadzenie Narodowe Jaruzelskiego na prezydenta PRL, patrz:
Patrz także, profil autora na Facebooku, tutaj.
mariuszroman.gdy@gmail.com
Mariusz A. Roman (ps. "Powstaniec" i „Hubal”), urodzony w 1969 roku - gdynianin w drugim pokoleniu, mgr politologii, specjalizujący się w samorządzie terytorialnym, ukończył również studia podyplomowe na kierunku zarządzania i przedsiębiorczości. Przywiązany do tradycyjnych wartości katolickich, od 1984 prowadził działalność niepodległościową, a od 1991 roku znany jest ze swojejdziałalności na Kresach.
W latach 80-tych tworzy w podziemiu struktury gdyńskiej Federacji Młodzieży Walczącej. Początkowo w składzie redakcji gdańskiego pisma FMW - „Monit”, następnie wydawał „Antymantykę” - pismo regionu Pomorze Wschodnie, oraz inicjował wydawanie pism: „Wolni” w Wejherowie, "Strzelec" w Chojnicach i „Piłsudczyk” w Gdańsku, a także szeregu pism szkolnych. Od 1987 r. działał w strukturach Polskiej Partii Niepodległościowej i wydawał pismo młodzieżowe „Szaniec”, inicjował wydawanie pisma „Solidarność i Niepodległość” wychodzącego na Wybrzeżu w latach 1989 - 1991. W maju i sierpniu 1988 roku czynnie wspomagał protest robotniczy na Wybrzeżu. Wielokrotnie represjonowany za działalność polityczną przez organa władzy komunistycznej.
W latach 1993-2002 redaktor naczelny „Prawicy Polskiej”, pisma redagowanego przez środowiska prawicowe Kaszub i Pomorza. Z czasem wokół „PP” powstało środowisko polityczne. Był pierwszym korespondentem „Naszego Dziennika” na Wybrzeżu. Współpracował z kilkoma ogólnokrajowymi tygodnikami prawicowymi, prasą polonijną oraz lokalną. Obecnie pisuje do kilku prawicowych portali internetowych.
W latach 1998-2006 radny Rady Miasta Gdyni. Przez trzy lata był w gdyńskim samorządzie, przewodniczącym komisji ds. Rodziny. Jest m.in. współautorem programu pomocy rodzinie oraz nowatorskiego projektu: „Bilet rodzinny elementem integrującym rodzinę wielodzietną w Gdyni”. Z jego inicjatywy powstał raport o stanie rodziny w Gdyni.
Nowości od blogera
Inne tematy w dziale Kultura
