Śp. Robert Bodnar, „Pułkownik” (ur. 16.10.1967, zm. 16.11.2005) to jedna z bardziej aktywnych osób młodzieżowego podziemia z lat 80., działacz niepodległościowy najbardziej kojarzony dzisiaj z Krakowem, chociaż formacyjnie przygotowany do swojej przyszłej działalności już w liceum w Piotrkowie Trybunalskim - przez Ks. Bronisława Srokę, polskiego jezuitę a zarazem działacza opozycyjnego w PRL.
W stanie wojennym prowadził konspiracyjną działalność w NZS (UJ), był redaktorem „Przeglądu Akademickiego”, podtytuł: „Pismo Ruchu Oporu NZS”, organizował tzw. Grupy Specjalne. Związany przez wiele lat z Wojciechem Ziembińskim, nestorem opozycji niepodległościowej, był aktywnym członkiem Klubów Służby Niepodległości, redagował przez wiele lat pismo: „Myśl Państwową”.
Robert Bodnar był wiceprzewodniczącym NZS UJ, delegatem do KRK NZS. Działał także w Federacji Młodzieży Walczącej, będąc we władzach krajowych tej organizacji (Komisja Krajowa FMW). Po 1989 roku tworzył m.in.: Małopolskie Porozumienie Organizacji Niepodległościowych oraz Stowarzyszenie „Młode Kresy”, przez wiele lat związany ze śp. Janem Olszewskim oraz Ruchem Odbudowy Polski. Pod koniec życia współtworzył i był szefem Klubu „Gazety Polskiej” w Krakowie, publikując wielokrotnie na łamach tego pisma.
Trudno, po latach wyliczyć wszystkie inicjatywy których był inspiratorem i pomysłodawcą. Pozostał jednak w pamięci wielu, przede wszystkim jako osoba, która nigdy nie zawierała tzw. „zgniłych” kompromisów, która miała zawsze swoje jasno sprecyzowane poglądy i walczyła o nie, najczęściej z poświęceniem, kosztem swoich najbliższych.
Z zawody i pasji był archeologiem, chociaż dane mu było tylko kilka lat przed śmiercią pracować w swoim zawodzie. Wystarczyło to jednak na napisanie wielu ciekawych artykułów naukowych oraz przeprowadzenie wykopalisk, za które otrzymał liczne wyróżnienia. Wcześniej, na przysłowiowym aucie (jak wielu Jemu podobnych), przez lata utrzymywał się, m.in.: ze sprzedaży książek, prowadząc stoisko na dworcu PKP w Krakowie. Człowiek wielkiej dobroci, skromności i oddaniu dla sprawy w którą do końca wierzył.
Ostatecznie, zabiła go sepsa (osierocił żonę i trzy córki), po parodniowym pobycie w szpitalu. Przez lata tryskający dobrym zdrowiem, na nic się nie uskarżający, odszedł cicho bez słowa skargi… tak jak żył. Jego grób znajduje się na cmentarzu w Krakowie Pogórzu (kw. XXI, rz. 4 m. 14). Wydaje się nieprzypadkowe, że Robert zaangażowany przez lata m.in. w działalność na Kresach, odszedł w dniu poświęconym NMP Ostrobramskiej. Właśnie mija 15 rocznica Jego śmierci. R.I.P. oraz Cześć Jego Pamięci!
Na zamieszczonym zdjęciu – śp. Robert trzyma tubę, podczas jednej z manifestacji przy pomniku Adama Mickiewicza w Krakowie, obok Marek Dyka, działacz Federacji Młodzieży Walczącej. Foto. z Archiwum Leszka Jaranowskiego, Kraków.
NIE ZAPOMINAJMY O SKROMNYCH I ZAPOMNIANYCH BOHATERACH „SOLIDARNOŚCI”, WALCZĄCYCH O NIEPODLEGŁOŚĆ NASZEGO KRAJU – zwłaszcza w te listopadowe, pochmurne dni. Msza święta w intencji przedwcześnie zmarłego śp. Roberta Bodnara (Intencja od Przyjaciół z FMW), odbędzie się:
Miejsce: Kościół pw. Przemienienia Pańskiego w Gdyni Cisowej, przy ul. Kcyńskiej 2;
Czas: Niedziela, 13 listopada 2022, godz. 18.00;
Mariusz A. Roman
mariuszroman.gdy@gmail.com
Mariusz A. Roman (ps. "Powstaniec" i „Hubal”), urodzony w 1969 roku - gdynianin w drugim pokoleniu, mgr politologii, specjalizujący się w samorządzie terytorialnym, ukończył również studia podyplomowe na kierunku zarządzania i przedsiębiorczości. Przywiązany do tradycyjnych wartości katolickich, od 1984 prowadził działalność niepodległościową, a od 1991 roku znany jest ze swojejdziałalności na Kresach.
W latach 80-tych tworzy w podziemiu struktury gdyńskiej Federacji Młodzieży Walczącej. Początkowo w składzie redakcji gdańskiego pisma FMW - „Monit”, następnie wydawał „Antymantykę” - pismo regionu Pomorze Wschodnie, oraz inicjował wydawanie pism: „Wolni” w Wejherowie, "Strzelec" w Chojnicach i „Piłsudczyk” w Gdańsku, a także szeregu pism szkolnych. Od 1987 r. działał w strukturach Polskiej Partii Niepodległościowej i wydawał pismo młodzieżowe „Szaniec”, inicjował wydawanie pisma „Solidarność i Niepodległość” wychodzącego na Wybrzeżu w latach 1989 - 1991. W maju i sierpniu 1988 roku czynnie wspomagał protest robotniczy na Wybrzeżu. Wielokrotnie represjonowany za działalność polityczną przez organa władzy komunistycznej.
W latach 1993-2002 redaktor naczelny „Prawicy Polskiej”, pisma redagowanego przez środowiska prawicowe Kaszub i Pomorza. Z czasem wokół „PP” powstało środowisko polityczne. Był pierwszym korespondentem „Naszego Dziennika” na Wybrzeżu. Współpracował z kilkoma ogólnokrajowymi tygodnikami prawicowymi, prasą polonijną oraz lokalną. Obecnie pisuje do kilku prawicowych portali internetowych.
W latach 1998-2006 radny Rady Miasta Gdyni. Przez trzy lata był w gdyńskim samorządzie, przewodniczącym komisji ds. Rodziny. Jest m.in. współautorem programu pomocy rodzinie oraz nowatorskiego projektu: „Bilet rodzinny elementem integrującym rodzinę wielodzietną w Gdyni”. Z jego inicjatywy powstał raport o stanie rodziny w Gdyni.
Nowości od blogera
Inne tematy w dziale Kultura
