Jerzy Łuczyński. W Narodowym Archiwum Cyfrowym zarejestrowano 173 zdjęcia sygnowane nazwiskiem tego autora.
Przed wojną Łuczyński fotografował dla „Ilustrowanego Kuriera Codziennego”.
http://www.audiovis.nac.gov.pl/obraz/120355/7a8edd537534fec78bf961721fc0d842/
Po wojnie o autorze ślad zaginął.
Łuczyński był, jak się zdaje, oficjalnym fotografem okupacyjnych władz niemieckich, lub „Nowego Kuriera Warszawskiego”. Zapewne Volksdeutsch, może miał inne papiery. Nie Łuczyński jest jednak ciekawy, lecz jego zdjęcia.
Na fotografie Łuczyńskiego trafiłem w poszukiwaniu zdjęć „Adrii”. U Łuczyńskiego w „Adrii” jest jak przed wojną:
http://www.audiovis.nac.gov.pl/obraz/24278/7a8edd537534fec78bf961721fc0d842/
Tańczy sam Leon Wójcikowski, majtki pokazuje Nina Rajewska.
O Leonie Wójcikowskim więcej tutaj: http://pl.wikipedia.org/wiki/Leon_W%C3%B3jcikowski
Ziuta Buczyńska nie doczekała się własnego hasła w Wikipedii. Tymczasem swego czasu była jedną z czołowych tancerek świata. Dodajmy, być może najpiękniejszą.
Ziuta Buczyńska w tańcu tyrolskim, rok 1941:
http://www.audiovis.nac.gov.pl/obraz/23993/7a8edd537534fec78bf961721fc0d842/
Ina Benita, platynowa blondynka, pierwsza seksbomba polskiego kina:
http://www.audiovis.nac.gov.pl/obraz/24358/7a8edd537534fec78bf961721fc0d842/
Więcej:
http://new-arch.rp.pl/artykul/290867_Ina_Benita_i_Niemcy.html
http://naszglos.civitaschristiana.pl/index.php?type=artykul&rok=2009&str=31&nr=1
http://www.youtube.com/watch?v=vQNZHGZ7fdk
Więziona na Pawiaku, zginęła podczas Powstania w kanałach, wraz z dwumiesięcznym synkiem.
Akademia ku czci Hitlera nie bardzo się różniła od akademii ku czci Lenina. Wystarczy drobna zmiana symboliki i już można sobie powspominać lata komunizmu.
No tak, owego czasu burmistrz Hermann Fribolin właściwie przemawiał na akademii z okazji otwarcia trzech niemieckich szkół zawodowych w Warszawie. Ale i tak najważniejszy był Hitler:
http://www.audiovis.nac.gov.pl/obraz/22538/7a8edd537534fec78bf961721fc0d842/
Jak przedstawia się okupacja na zdjęciach Łuczyńskiego? Otóż normalnie, dawano teatralne przedstawienia, otwierano szkoły. W wolnych chwilach przeglądano katalogi z modnymi strojami. Kobiety o ładnych nogach nie miały zazwyczaj ważniejszych zajęć niż przymierzanie nowych butów. Specjalnie dbano o zdrowie. Mianowicie prześwietlano reumatyzmy i zajęto się tyfusem. Oficjele zaszczycali tu i ówdzie. Frank albo Fischer. Wodza czczono. Zupełnie jak później, w czasach „Trybuny Ludu”.
Paskudna propaganda ? Owszem. Ale jak ktoś chce obejrzeć „okupacyjnego” Niewiarowicza, to tylko w NAC:
http://www.audiovis.nac.gov.pl/obraz/24004/7a8edd537534fec78bf961721fc0d842/
Niestety, wyszukiwarka NAC działa fatalnie. Jeśli chcecie zobaczyć 173 zdjęcia Łuczyńskiego, wejdźcie tutaj:
http://www.audiovis.nac.gov.pl/search/advanced/
Potem w w polu „Autor” proszę wpisać: „Jerzy Łuczyński”.
Pomyśleć tylko, że Łuczyński znał Dymszę, Niewiarowicza, Buczyńską, Junoszę-Stępowskiego, Antoniego Fertnera i Inę Benita. A Łuczyńskiego nie zna nikt.
Inne tematy w dziale Kultura
