POWSTANIE

Marian Piechal

Kolęda wojenna

Prowadziły ich gwiazdy z armat

                                     wystrzelone

Krętym śladem spóźnionych Herodów,

Nieśli z ogniów potrójnych uwitą

                                                     koronę, 

W trupich czaszkach  - krew i łzy

                                                  narodów.

Wykreślili prawo z edyktów,

Oderwali podkowy z progów - 

Nie ma żadnej ucieczki z Polski

                                              do Egiptu

Ni obrony w żadnym z dekalogów.

Glob wstrząsnęli, co na prawdzie stoi,

Żelaznymi ogniami przebodli.

- Ideału, co bez żadnej zbroi,

Nigdzie dosięgnąć nie mogli.

Na nic burza piorunów nieszczędna ,

Ciemna przemoc w rozpaczach

                                             brodzi - 

Obłok śpiewa: - Kolęda, hej, kolęda,

W kolebeczkach serc ludzkich

Nadzieja się rodzi!

Noc się nad nią pochyla, wiatrem ją

                                                    otula,

Nakrywa śniegową kołderką:

- Lulajże, Nadziejo, lulajże, lulaj,

Mrocznych wieków zbawcze 

                                      świecidełko!

Źródło: Almanach Powstańczy 1944.