POWSTANIE

Maciej Józef Kononowicz

Wieczór wigilijny w niewoli

                                                    Bratu

Tak, łatwiej było rozbić jasność dnia

                                              granatem

i łatwiej przestrzeń zbliżyć pociskiem 

                                                 mauzera

niż tęsknotę, co krzyczy nad odległym

                                                  szlakiem,

zdławić w pustych ramionach 

                                wśród osamotnienia.

Ponad zmierzchem wyrasta

                     wieczór wigilijny - 

szukamy pierwszej gwiazdy

                               przez okienne kratki:

zaplątaną w pajęczą sieć 

                              drutów kolczastych 

zamiast gwiazdy  - ujrzałeś srebrną 

                                 łzę swojej matki.

Cichy wieczór. Firanka jak obłok

                                            puszysty    

oddziela ciszę izby od gwiazd

                           roziskrzonych - 

ponad białym obrusem, nad pustym

                                             talerzem

błądzą łzami spalone oczy twojej żony.

Altengrabow. 1944

Źródło: Almanach Powstańczy 1944.