POWSTANIE

Na Pradze ukazał się pierwszy numer "Życia Warszawy". Codziennego Pisma dla Wszystkich Sfer".

Apel o pomoc dla uchodźców z Warszawy

Zbliża się wieczór jesienny - 

Szary mrok się tu zakrada,

Za kominem coś tam gada.

Szepcze cicho, żałośliwie,

Szepcze, puka do serc naszych...

Czy otworzysz miłościwie

Drzwi dla biednych braci waszych?

Tak to cicho, tak nieśmiało odzywa się sumienie, gdzieś uśpione na dnie duszy. Snują się wspomnienia dawne, miłe, ukochane, snują się na przemian obecne, może wczorajsze, może dzisiejsze, a może kołacze do was wiadomość z ostatniej chwili i woła potężnym błagalnym głosem:

Pomoc dajcie mi, rodacy,

Gdyż okrutny los mnie nęka,

Wojna mi zabrała braci,

A do pracy jedna mi została ręka.

Zerwij się siostro, zerwij się bracie Polaku, na takie jęki, nabierz pełne ręce swego dobytku i podziel się z umęczonym bratem cierpiącej Warszawy. Pomyśl, ile krwi wytoczyła walcząca stolica, aby dać ci, bracie, przykład, jak drogo i z jaką ofiarą trzeba okupować wolność. "Czyn" 14. X

Źródło: Almanach Powstańczy 1944.