Śmierć Osamy bin Ladena nastąpiła w bardzo ważnym momencie. Ameryka pomściła symbolicznie zbrodnię z 11 września 2001 roku. Bin Laden był ikoną upokorzenia wielkiego kraju, ale też żywy stanowił przykład bezsilności mocarstwa. Dzisiaj jego śmierć dowodzi skuteczności USA.
Inna śmierć, syna Muammara Kaddafiego i jego wnuków, kompromituje koalicję libijską. Konia z rzędem temu, kto potrafi ją uzasadnić europejskiej opinii publicznej. Zwłaszcza cytując mandat decyzji Narodów Zjednoczonych uprawniający koalicję do nalotów, gdzie dużo napisano na temat konieczności ochrony ludności cywilnej.
Jedna i druga śmierć nie zmieni historii, ale na pewno wpłynie na bieżącą politykę.
PS. W tym samym czasie dotarła wiadomość o śmierci Rona Asmusa. Prezydent Clinton powołał go do administracji, gdy decyzje polityczne dotycząca rozszerzenia NATO zapadły, ale trzeba było mozolnie doprowadzić proces do końca – w Senacie USA, wśród sojuszników i wrogów rozszerzenia. Gdy Asmus odbierał z rąk prezydenta Kwaśniewskiego polskie odznaczenie, otrzymał w prezencie polską edycję swojej książki o rozszerzeniu ("NATO. Otwarcie drzwi"). Było to możliwe dzięki wyjątkowej sprawności wydawnictwa "Muza" i poparciu akcji przez Włodka Czarzastego.
--- english version ---
Two deaths
The death of Osama Bin Laden happened during a very important time. USA managed to get revenge for the massacre of 9/11. Bin Laden was an icon of humiliation of a proud nation, but also while he remained alive, was a proof of their impotence. Today, his death proves the effectiveness of the USA.
Another death, the one of Muammar Kaddafi’s son and his grandchildren, is an embarrassment of the Libyan coalition. Cheers to whomever manages to justify it to the public opinion. Especially considering the mandate of the United Nation’s in which it agrees to militarily invade Libya while taking special care of the civilians.
Neither one of those deaths can impact the history significantly, but there will be influence on current politics.
PS. At the same time, the death of Ron Asmus became a fact. President Bill Clinton nominated him when the political decisions regarding new members of NATO were made but the long, tedious procedures needed to be completed – in the US Senate, among the allies and enemies of the expansion. When Asmus was being honored by president Kwaśniewski, he received a Polish edition of his own book about the alliance ("Opening NATO’s Door"). It was possible thanks to the Muza publishing house and special support of Włodzimierz Czarzasty.
Inne tematy w dziale Polityka