Mury się walą III

Jak było do przewidzenia, Północna Afryka, choć nieujęta w programie szczytu w Davos, dominuje kuluarowe dyskusje.

Słyszałem ciekawą refleksję na temat powrotu do Egiptu Mohammeda El Baradei, byłego dyrektora generalnego Międzynarodowej Agencji Energii Atomowej (MAEA) i laureata Pokojowej Nagrody Nobla. Otóż żywa jest pokusa, że pod jego kierownictwem wszystko może wrócić do starej normy. Z El Baradeim można by się "dogadać", a jest on osobą, która ma szanse zapanować nad tłumem.

Tymczasem we wszystkich krajach objętych zamieszkami:

• większość społeczeństwa to młodzi ludzie, bez pracy i bez szans na nią,
• nigdzie infrastruktura nie spełnia elementarnych oczekiwań,
• żaden kraj nie jest wschodzącym rynkiem gospodarczym,
• wszystkie opierają się na gigantycznie rozbudowanych służbach bezpieczeństwa…
• …które zżerają ogromną część budżetu,
• nigdzie nie ma opozycji, która mogłaby przejąć władzę od dyktatorów.

Czy stać Europę, aby wspólnie z USA, mogła zaoferować temu regionowi "plan nadziei"? Niestety, nic na to nie wskazuje.