Pierwsze skojarzenie jest złe. Oto po włoskiej, nacjonalistycznej, Lege Nord, mamy kolejną ligę, tym razem bałtycko-nordycką. Nowy podmiot współpracy regionalnej pojawił się dzięki inicjatywie Wielkiej Brytanii. Uczestniczą w nim także Szwecja, Finlandia, Dania, Litwa, Łotwa, Estonia, Norwegia i Islandia. Z pozoru można by nawet temu projektowi przyklasnąć, choć nas tam nie ma. Kraje śródziemnomorskie mają bowiem swoje priorytety, my drepczemy w Wyszehradzie i próbujemy rewitalizować Trójkąt Weimarski, ale wykluczenie jest faktem.
Sprawa jest jednak poważna z kilku powodów. Motorem napędowym inicjatywy jest Wielka Brytania, która w ten sposób nigdy w Unii Europejskiej nie działała. Tym razem trafiła na duże pokłady eurosceptycyzmu Szwecji i Finlandii. W lidze dominują bogaci bez euro, a kraje bałtyckie politycznie stanowią niewiele. Jest Norwegia i Islandia, a nie ma Irlandii. Brytyjczycy do inicjatywy chcą też dodać element obronny… Wszystko to razem tworzy dziwną jakość. Może się więc okazać, że David Cameron buduje platformę autopromocji i będzie grał na nerwach Francuzom i Niemcom. Jestem przekonany, że nowego impulsu integracyjnego ta inicjatywa nie wniesie, bo Brytyjczycy nie wydadzą na nią ani pensa.
Dlaczego Polska została pominięta w tym przedsięwzięciu? Co zrobił prezes Kaczyński, aby tak się nie stało? Kiedy ostatni raz spotkał się ze swoim bliskim sojusznikiem Cameronem? Pytania są dramatycznie aktualne, gdyż nowa liga konsoliduje tych, którzy nie chcą płacić do Unii. Warto, by prezes po wykryciu zdrady smoleńsko-moskiewskiej, wziął się za spisek londyński. Może on nas zdecydowanie więcej kosztować.
P.S. Jutro o 13 zapraszam do oglądania "Debaty po Europejsku" w TVP Info.
Inne tematy w dziale Polityka
