Kropka nad ypsylonem

A o czym to pan Edward Stachura napisał  w tymże poemacie?

Ano o duchowej stolicy Polaków  - Częstochowie, której to zarządców nazwał fałszerzami kartograficznych map, a ich nauczanie sklasyfikował jako bredzenie ASTRONOMICZNEJ SIERMIĘGI , po czym poprosił, aby  towarzystwo to płynęło w kiebienie matry ze swą włóczęgą, albowiem Edward uważał rzymian za bezrobotnych włóczykijów, co to po świecie całym rozleźli się udając przyjacioły narodów spragnionych rzymskiego słowa, by następnie zarzucić temuż  imperium, że nienawidzi wszystkich co nie poddają się indoktrynacji, a potemże oglądał z niebiesiech, jak polski rząd konkordatuje z ową ASTRONOMICZNĄ SIERMIĘGĄ.

Pan Edward Stachura od momentu publikacji tego poematu przemienił się w  seryjnego samobójcę, który rzucał się ciągle pod tramwaje, żadnemu nie przepuszczając,  tyle że te, rozjechać chłopa ni jak nie mogły. Stracił jeno palce u dłoni za którymś tam  razem. Skoro tramwaj nie mógł wcelować w wieszcza muzykanta, to trza było zrobić zeń WARYJATA, co bez domu WARYJATÓW nie może się obejść, by następnie w tymże domu WARYJATÓW  stworzyć chłopinie odpowiednie warunki do samozadzierzgnięcia.

"Zadzierzgnięcie – termin z zakresu kryminalistyki i medycyny sądowej, określający specyficzny rodzaj zagardlenia, w którym ucisk na narządy szyi wywiera pętla zaciskana ręcznie przez człowieka. Zadzierzgnięcie jest najczęściej czynem zbrodniczym. "

https://pl.wikipedia.org/wiki/Zadzierzgni%C4%99cie

Tak to Edward chłopak złoty
czekał milion lat bez joty
by na salon wreszcie trafić
i zabójstwo swe wyjaśnić

Bójstosamo w grę nie wchodzi
samym duchem żyją młodzi
co innego wszak zabójstwo
zadzierzgnięciem poświadczone
poprzez władze pomylone
co się kulom nie kłaniają 
bo za mordę tłuszcz trzymają
nie dla hecy  nie dla wiecy
a dla samej jeno  pieczy

Piecza to ci drogi bracie jest dzierżenie odprałacie
w szponach zysku i rozpusty za przedane w lud odpusty
w nawach świątyń przenajświętrzych  nie wietrzonych stąd zatęchłych
co to nawet nie wiadomo kto zbudował toto ono

prądu przecie być nie było
piły traka ni wrzeciona a kaplica wskroś rzeźbiona
wybujała pod kopułę co to w kosmos ją wysłano
na próżniowe włóczykijstwo  dla bezgłowych  nazjalistów
co to pawian ich pozradzał  i rozumu ponawsadzał  
wcześniej  sam  się  płodząc w skrobi
prebiotycznej demagogii
rzymskim mózgiem narodzonej
i big bagiem utwierdzonej

To co z Biblii odessane masz w poemie ukazane
tytuł jasny dla każdego przecie jest od Najwyższego
który ziemię tobie dając w lódkieliszek ją wsadzając
czynił organizmem żywym otoczonym lodem zimy
Po to coby się nie popsuł niczym rosół co go latem
rozczyn czynisz koncentratem by czwartkowy obiad stworzyć
parę klusków w niego włożyć aby jeść ekumenicznie
estetycznie lakonicznie zapakować swemu bratu
parę blefów do plecaku by niebożę niepojęty zaniósł plecak przecie święty
w próg  owczarni nawiedzonej i komunii uświęconej
podać blefa ze plecaka niczym raka dla nędzaka

Nędzak sam się wykreował bo se SŁOWA nie dozował
przeto jego suche kości niczym paproch kruszoności
stęchły jak słoneczne błonie nie strzyżone nie golone
i umarły bez wilgoci bez nadziei i dobroci

Jacek muzyk przecież śpiewał i publikę wielką miewał
a czy zgraja nieboraków słów słuchała ów śpiewaków;

grzechy Rzym za gotówkę odpuszcza, lecz w wojennej się nurza rozkoszy
papież w zbroi, w ubóstwie tkwi tłuszcza, z której groszy katedry się wznosi
w nawach katedr transakcje wszeteczne  ksiądz spowiednik rozgrzesza za bilon
tak jest  było i będzie  zło i dobro jest wieczne  lecz nie może być wieczny Babilon.
 
Dziękujemy  Edwardzie za przekaz...