Nie zawsze trzeba być najlepszym. Żeby nie sięgać zamierzchłych czasów lat siedemdziesiątych: nie zawsze trzeba grac tak jak nasi w zeszłym roku na Mistrzostwach Europy. I zawsze można przegrać z aktualnym złotym czy brązowym medalistą mistrzostw świata. Nawet jak się samemu jest medalistą srebrnym.
Nie zawsze również bierze się udział w rozgrywkach, których regulamin jest tak jawnie niesprawiedliwy i uderza w tych którzy, jak twierdzą, chcieli grać w miarę uczciwie.
Mimo wszystko co wyżej, wielki wstyd. Straszny wręcz. W takim stylu nie można się żegnać z mistrzostwami. Stali bezradni jak dzieci i patrzyli, jak Bułgarzy dzielą i rządzą. Wyglądaliśmy przy nich jak piłkarska reprezentacja Korei Szczęśliwszej w meczu z Portugalią na tegorocznym Mundialu w RPA.
W naszym interesie jest, żeby Bułgarzy zaszli jak najdalej. Może to pozwoli nam nieco spokojniej podejść do dzisiejszego pogromu.
Tak na marginesie. Może jednak dobrze, że panował tu taki, a nie inny regulamin. Przy innym mogłoby się bowiem okazać, że nie stać nas na trzy zwycięstwa w turnieju tylko, na przykład, na jedno.
Inne tematy w dziale Rozmaitości
