Polska – Wimbledon 3:0

Mecz Igi oglądałem od 5:0 w pierwszym secie. Żona mówi, że przyniosłem jej pecha, bo jakbym przyszedł później, to by było do zera. Niech jej będzie. Żonie, znaczy.
Jedno co się rzuca w oczy, to zdecydowanie mniejsza nerwowość Polki niż w zeszłym roku. Te mecze w Bad Homburg dużo jednak dały. Poza tym nie ma się co podniecać. Idzie wg planu, więc jest ok. Szkoda, że rywalką w drugiej rundzie jest Sorribes-Tormo. To na tę chwilę znacznie poważniejszy przeciwnik niż Trevisan. no ale nie będziemy się na nią gniewać, że zasłużenie wygrała swój mecz.
Spotkanie Hurkacza oglądałem od 2:0 w setach i w trzecim już po przełamaniu. Ważne, że wchodziły mu serwy. To na trawie i w jego, trudnym ostatnio, przypadku nadzwyczaj ważne.
Magdę Linette widziałem od stanu 4:3 w pierwszym secie. Nie wiem czy grała dużo lepiej niż ostatnio. Chyba tak. Ale też bardzo pomogła jej Teichmann.
Ważne, że cała trójka jest w drugiej rundzie. Możemy być zadowoleni. Nawet bardzo, choć z drugiej strony przecież wszyscy na to liczyliśmy. Pierwszy dzień Wimbledonu bez strat. I o to chodzi. Niewielkim kosztem, każde z naszych reprezentantów bez straty seta, z niewielkim ubytkiem sił.
Jutro na tapecie Magda Fręch przeciwko faworytce z Tunezji. Jabeur to na pewno nie jest Jabeur z zeszłego roku. A Polka wydaje się nie gorsza niż w tym samym miejscu rok temu. Na to przynajmniej wskazują jej dotychczasowe tegoroczne sprawdziany na trawie. U bukmacherów na pewno na nią nie postawię, ale kciuki będę trzymał za dwóch. Fajnie by było, gdyby jedna z najlepszych zawodniczek na świecie miała od jutra w CV, że w ciągu 13 miesięcy poniosła w Wielkim Szlemie dwie porażki z reprezentantkami Polski. Z których żadna nie była w tym czasie numerem jeden w swoim kraju.
Walcz, Magda! Jest o co.

PS

Są już pierwsze dwie niespodzianki. Jedna wielka i jedna duża.

Gauff przegrała z Kenin, a Samsonowa z Bogdan.